Lang verhaal kort, mijn dochter is geboren met een hoop peper in haar achterste. Al vanaf haar geboorte eerste jaar was ze een "huilbaby" vreselijke term maar soit ze huilde ~10 uur op een dag. En naarmate ze ouder werd kreeg ze steeds meer driftbuien. Het is haar way or de highway. Ze gooit zichzelf gerust krijsend op de grond als ze in de supermarkt niet krijgt wat ze wil.
Wat het ook is, ze zet het op een brullen, elke dag, zij wil haar zin, al leg je dingen uit etc of probeer je haar te kalmeren. Ze heeft gewoon heel veel temperament en een hele duidelijke mening.
Nu is ze bijna 4 en ik merk dat ik moe ben. Moe van alle miljoenen driftbuien, krijsen. Ik ben gauw geirriteerd ik heb niet veel geduld.
Hoe blijf je lief en geduld opbrengen als je dat al 1000x hebt geprobeerd en het heeft geen effect?
Toen ik zwanger was had ik helemaal een beeld in mijn hoofd hoe ik wilde zijn. Zo een super lieve mama, streng maar rechtvaardig, geduldig. Maar ik ben helemaal niet meer zo.