Hoe peuter rust laten vinden met slapen in avond zonder speen

Doet ze nog een middagdutje? Kan het zijn dat het stoppen met het speentje toevallig net samenvalt met een tussenfase dat ze misschien gaat minderen met een middagdut? Heb je gedacht aan pictogrammen met het avondritueel en een beloningssysteem wanneer ze rustig gaat slapen? Dat zou ik denk ik inzetten bij mijn eigenwijze meisje 🙈

Hier heb ik deze week het bedje van ledikant omgebouwd naar ledikant waar 1 kant af is. Ze slaapt veel sneller in dan voorheen. We zijn ook op vakantie geweest. Daar sliep ze in een groot bed. Maar nu is het echt liggen en slapen

Diepe druk misschien? Een verzwaringsdeken, slaaptunnel of verzwaringsknuffel?

Zou het kunnen zijn dat juist in bad gaan/douchen haar alert maakt? Sommige kinderen worden er slaperig van, maar ik was daar bijvoorbeeld niet een van. Dit is ook de voornaamste reden dat ik nog steeds alleen in de ochtend douche. Ook vraag ik mij af of het ledikant nog passend (niet letterlijk qua afmeting) is. Met name door het klimmen houdt ze zichzelf fysiek ook actief. Dat bevordert de slaap niet en het kan gevaarlijk zijn. Ik zou toch nog eens overwegen haar in een open bed te leggen. Je kan haar dan ook in bed even op haar rug kriebelen en duidelijk maken dat het tijd is om te gaan slapen zonder dat ze op je schoot zit.

Dit klinkt heel stom (en dat vinden wij zelf ook).. Maar wij hebben een slaapcoach ingeschakeld voor hetzelfde probleem. Onze dochter lag wel in een groot bed. Wij kregen als advies om een traphekje in haar deuropening te zetten. Kinderen zien dit dan als een verlengde van hun wieg blijkbaar. Daarna de 5-8-10 regel. Als ze huilde wachten we 5 minuten, dan gingen we er heen, aai over de bol, kusje en terug leggen. Huilt ze daarna weer, dan wacht je 8 minuten enzv. Dit duurde 3 dagen en daarna sliep ze keurig en rustig in/door. (Na 2 maand van drama met slapen).

Mediteren hoef je niet te laten luisteren, dat kun je ook zelf vertellen. Als onze meid zegt dat ze niet kan slapen zeg ik dat ze op bed moet liggen, rustig liggen, en luisteren naar mijn verhaaltje. Dan ga ik een verhaaltje vertellen, iedere keer iets anders maar de basis is hetzelfde. Prinses (naam dochtertje) gaat in een boot/trein/koets, kijkt naar buiten terwijl ze rijd en ziet van alles: bomen die zachtjes heen en weer gaan, een vogel die rustig fladdert, water stroomt in de rivier en een eendje die er op zwemt. Dan ziet ze iets dat regelmaat heeft (golven in de zee, wapperende vlag, rustig draaiende molen) en het prinsesje voelt dat haar ademhaling vanzelf mee gaat doen met de golven van de zee...... in...... uit...... Als laatste komt ze op een zachte plek, en daar komen allerlei diertjes naar haar toe om bij haar te slapen, een hertje die ze mag aaien, en ze voelt met haar vingers de zachte vacht. En het hertje kruipt tegen het prinsesje aan en valt rustig in slaap, en het prinsesje hoort de ademhaling.... in...... uit....... Onze meid heeft een onuitputtelijke verbeelding, dus plaatst zichzelf vanzelf in dit soort verhaaltjes, en haar energie gaat (uiteindelijk) mee. In het begin van het verhaaltje is het vaak "Nee ik wil niet met de boot ik wil met de fiets!", Ok prima, prinsesje zit op de fiets en de trappers gaan rustig heen.... en weer..... En na een tijdje komt er steeds minder protest en gaat ze vanzelf mee in de flow van het verhaaltje

Trouwens, waarom hou je nog vast aan een ledikant als ze er toch al uit kan komen? Wat is dan nog het voordeel?

Corrigeer me als het niet klopt, maar het lijkt alsof je in een vicieuze cirkel bent beland waarbij haar negatieve gedrag beloond wordt; zij begint te gillen en schreeuwen en krijgt daardoor extra aandacht, mag uit bed, wordt gekriebeld etc. Wij hebben dit bij ons zoontje van 1,5 laatst ook mee gemaakt. Wat bij ons heeft geholpen is heel rigoreus dit gedrag niet meer belonen, en zelfs negeren. Wij hebben dit gedaan met slaaptraining (graduele uitdoving). Dus eerst bij huilen/schreeuwen na 2 min langs, geen aandacht geven aan het negatieve gedrag maar laten weten dat je er bent en snel weer de kamer uit. Dit ga je vervolgens uitbouwen qua hoeveel tijd je er tussen laat. De eerste avond was bijvoorbeeld de langste tijd er tussen 6 minuten. Duurde uiteindelijk ruim een uur voordat hij rustig werd met veel huilen. Volgende avond ging het echter al veel makkelijker, huilde hij niet meer en hoefden we minder vaak er heen. 3e avond viel hij als een blok in slaap toen we hem neerlegden en sindsdien geen problemen meer gehad

Heeel herkenbaar, zo ging het ook met onze dochter. Heeft echt dik half jaar geduurd!! Heel consequent blijven en een voorspelbaar ritme blijven geven. Succes het is echt pittig. Ik zou trouwens ook voor een open bedje kijken

Soms helpt het even om een liedje te zingen bij het in bed leggen. Dan trek je de aandacht of gaan ze meezingen..

Ik denk eerlijk gezegd dat ze toe is aan een groot bed. 3,5 jaar lijkt me echt te oud om nog in een ledikant te laten slapen. Ik zou persoonlijk haar in een peuter/groot bed doen en dan de deurklink van de kamer omhoog (zodat ze die niet open krijgt). Avond ritueel doen en weg lopen. Laat maar eventjes kool hakken als ze begint met schreeuwen. Je beloont haar gedrag vind ik. Schreeuwen = aandacht krijgen! Ik zou haar eerst 10 minuutjes laten gaan. Troosten maar niet optillen of kriebelen. Aai over de bol, kusje en duidelijk zeggen dat het tijd is om te slapen. Daarna 15 minuutjes proberen en weer troosten, enzovoorts. Ik geef ook maar suggesties hoor maar ik ben absoluut geen expert. Hopelijk lukt het jullie om de rust met jullie peutertje te vinden. Op welke manier dan ook. Success! 🤍

Wij gaan altijd in onze slaapkamer een beetje de was vouwen en zeggen tegen onze zoon dat we eerst over 2 min weer even komen, dan 5, dan 7, dan 10 (als het nog nodig is, meestal slaapt hij dan al). Hij hoort dus dat we er nog zijn en komen regelmatig even kijken. Dit werkt bij ons goed!

Dit helpt hier soms al wel eens: een projectie zaklampje, die hij enkel krijgt als hij rustig in bed blijft liggen https://www.ilovespeelgoed.nl/product/moulin-roty-projector-bedtijdverhalen-sous-mon-baobab.html?channable=036a3d69640035313431384b&shopping=true&gad_source=1&gclid=Cj0KCQjwsuSzBhCLARIsAIcdLm60EVthaTwNcvTeD0Hjw3ijcf5invR4O6WVpIgaEHGGZi0RWn5sGMIaAhmjEALw_wcB

Ik herken het heel erg van de periode nadat onze dochter van de speen af was (was met 2jr en 2 mnd). Ik ben begonnen met het avondritueel in te korten, want daar verzon ze elke keer wat op. Boekjes lezen vlak voor het slapen zijn we mee gestopt, dat gaf alleen maar nieuwe prikkels en werd ze heel druk van. Als we boven kwamen zette ik haar op de commode en deelde ik haar de stappen van het avondritueel mee (schone luier, pyjama aan, tanden poetsen, handen wassen, gezicht wassen, 2 liedjes zingen, praten over vandaag en morgen en kroelen met mama). We zijn vanaf dat moment ook heel uitgebreid de dag door gaan nemen en de dag van morgen. Ik ben bij haar gebleven tijdens het in slaap vallen en heb elke keer dezelfde boodschap herhaald: 'De dag is voorbij, het is tijd om te slapen. Mama wil dat je lekker in bed gaat liggen met je oogjes dicht'. Deed ze dat niet, dan nam ik haar op schoot om te knuffelen en haar zo rust te geven. Soms viel ze op schoot in slaap en soms in bed. Het heeft denk ik wel 4 weken geduurd en een heeeeeeeeele lange adem. Ze probeerde werkelijk alles uit (wel lamp aan, geen lamp aan, kleren uit, kleren aan, staart, geen staart, knuffels in bed, deur open, dicht), ik werd soms bijna gek. Wat me geholpen heeft: Bookbeat en draadloze oortjes 🤣 En continue bedenken: ze doet niet moeilijk, ze heeft het moeilijk. Sterkte mama! ❤️

Ik denk ook dat meer autonomie kan helpen. Ze klimt toch al in het bedje. We hebben met 2 jr een open bed gedaan met nachtlampje. Onze regel is simpel: je mag doen wat je wil maar je blijft op je kamer. Initieel ging hij lezen maar dat werd snel saai dus gaat hij nu slapen. Wij zetten hem in het begin steeds terug in zijn kamer en zeiden elke keer hetzelfde. Wel dus kort aandacht extra, maar we bleven er niet bij. Is het zo dat je je schuldig voelt dat ze geen speen meer heeft en daardoor sneller geneigd extra te helpen?

Heel herkenbaar. Onze dochter deed precies hetzelfde toen de speen weg was. Nooit om gehuild oid, maar moeilijker in slaap komen komen. Ze klom al uit bed en hebben destijds ook bedrand eraf gehaald, dat was voordat de speen wegging. ze komt gewoon uit bed lopen en rekt als een gek!!. Ze is nu drie en slaapt nog steeds moeilijk in na half jaar geen speen. Deurklink omhoog zou voor mij niet prettig voelen. Kun je zoiets wel maken? We hebben een sterren projectie lamp wat het wel wat beter heeft gemaakt. En wat soms ook helpt.... zeggen dat ze nog niet hoeft ze slapen en een boekje zelf mag lezen en dat ik niet wil dat ze eruit komt. Als ze klaar is met boekje lezen gewoon lekker gaat slapen. Ze gaat na boekjes lezen dan onder dekens kruipen en lekker slapen. Maar dit werkt dus ook niet altijd.

Hoi het zou ook kunnen dat ze meer moet ontladen voor het slapen! Dat kan door even wild te spelen, kietelen etc voor het slapen! Dan gooien ze het er juist echt uit. Je geeft aan dat ze druk en wild wordt, daar dan in mee gaan en even 10 min gek doen op de gang, kijken wat dat doet! Je leest er hier meer over: https://liefdevaneenmoeder.nl/waarom-wordt-mijn-kindje-zo-druk-rond-bedtijd/ Verder zou ik aanraden om deze artikelen te lezen: https://liefdevaneenmoeder.nl/peuters-en-slaap-normale-tips-zijn-onzinnig/ https://liefdevaneenmoeder.nl/in-bad-voor-bedtijd-zorgt-dat-voor-een-goede-nachtrust/ Ik zou persoonlijk echt nooit m’n kind maar gaan negeren of steeds langer weg blijven wat andere hier aan geven. Wat wil je dat ze leert?

Klinkt alsof ze gewoon nog niet moe genoeg is. Slaapt ze nog overdag? Verder eens met decembermeisje. Ledikant heeft echt geen waarde meer nu. Vind het knap dat ze er nog in past. En eens met Firgun. Niet aan toegeven en echt even doorzetten.

Zoon is ook met 3.5 met speen gestopt en had ook zo ca 2 maanden moeite met inslapen en de eerste 2 weken het ergste. Hij deed geen middagslaapje meer dus was wel goed moe bij het naar bed brengen en we brachten hem ook niet te lang voor het moment van zijn natuurlijk inslapen wat bij hem vrij laat is (ca 20.00 uur, als we eerder gaan was het ook drama) Hij sliep toen al in een groot bed, dus gingen gewoon naast hem liggen en dan was hij binnen 10-15 minuten weg. Dit een tijdje volgehouden en toen dat goed ging dit afgebouwd met naast hem zitten, in de kamer zitten, op de gang en helemaal weg

Als je goed leest dan zeg ik niet dat we ons kind negeren, maar het negatieve gedrag negeren. Dat is natuurlijk iets heel anders!