Ik voel me de slechtste moeder ooit

Ik vind je helemaal geen slechte moeder! Je hebt ervoor gezorgd dat jullie weer veilig het huis in konden en je zoontje is blijven staan. Er is niks gebeurd. Je had ook niet snel kunnen rennen met kind in je handen. Ik denk dat het zwaarder is in je hoofd dan het daadwerkelijk is.

Vergeef jezelf. Er is toch niets misgegaan? Iedereen doet dingen waarvan je achteraf denkt, jeetje wat dom. Dat hoort bij het leven. Ik had precies hetzelfde gedaan als wat jij nu gedaan hebt. In die situatie heb je maar een paar seconden om na te denken en doe je wat op dat moment het meest logisch voelt. Door één klein dingetje te doen waarvan je het achteraf anders had gedaan, maakt je echt geen slechte moeder! Alleen al het feit dat je hier nu zo over nadenkt, maakt je een goede moeder 🙂 Geef je zoontje een knuffel en vergeef jezelf 💕

Je bent juist een goede moeder! Je hebt je kindje zo opgevoed dat hij heeft gewacht op je en niet weg is gelopen. Je hebt er voor gezorgd dat jij en je kindje niet tot laat op straat hoeven staan en hij is niet in gevaar geweest

Ik blijf maar denken aan wat er mis had kunnen gaan. Hij had aangereden kunen worden, of wat dan ook. Dat ik daar niet over nadacht , en gewoon ging rennen grijpt me zo aan.

Dankejwel, heel lief dat je reageert. Ik denk dat ik echt even heel erg geschrokken ben.

Dankejwel voor je lieve reactie. Ik ben heel erg van mezelf geschrokken.

Nu ik dit zo lees kom ik tot de ontdekking dat ik geen 1 mobiel nummer van mensen die ik zou kunnen bellen uit mijn hoofd weet. Als ik buiten sta hier in het dorp heb ik oprecht een probleem 😅. Ik ga vanavond wat sleutels in de buurt uitdelen 🙈 Voor jou ik denk dat het belangrijker was dat je naar binnen kon en even je zoon liet staan dan dat je buiten had gestaan met niets bij je. Daarnaast vind ik persoonlijk 3.5 best een leeftijd om even te laten staan en daarna uit te leggen waarom. Hij was mogelijk gewoon geschrokken omdat jij dat ook was. Niets aan de hand. Je kon naar binnen alles opgelost.

Je bent niet gewoon gaan rennen, je hebt hem eerst veilig bij de deur gezet en wist dat hij zou blijven staan. Je hebt echt juist gehandeld hoor!

het is helemaal goed gekomen en je zoontje is oke!! het feit dat jij je zo druk maakt hierover betekend juist dat je een goeie moeder bent ❤️ je geeft duidelijk super veel om je zoontje

Ja ik ga ook maar even sleutels uitdelen... ik ben misschien te hard voor mezelf als ik de reacties lees. Ik had alleen zoiets van: mijn instinct is dus blijkbaar om hem te laten staan, want ik besloot in max. 3 seconden. En daar voel ik me ZO raar over. Ben alleen wel vaker wat te hard over mijn eigen kwaliteiten als moeder.

Dankjewel super lief. Misschien ben ik te hard voor mezelf

Denk niet dat je instinct was hem te laten staan. Ik denk dat je instinct zei hier staat hij veilig blijven staan want met zijn 2en zijn we zo ie zo te laat. Alleen kan ik het nog redden en kunnen we naar binnen. Zo zou ik het zien. Ik denk dat je inderdaad even te hard bent voor jezelf 😉

Dat moet je proberen niet te doen. Er kunnen altijd dingen heel erg misgaan en als je daar continu aan denkt, heb je geen leven meer. Spijt hebben van een actie mag, maar daarna moet je ook weer door. Je kan de tijd niet terugdraaien en het is gegaan zoals het is gegaan. Er was op dat moment geen betere optie. Je had geen sleutel en geen telefoon. Van de stress die je had uitgestraald als je niet achter de auto aan was gerend, was je zoontje misschien ook overstuur geraakt. Je komt wel vaker situaties tegen waarvan je later denkt 'wat als..' maar het is goed gegaan he 🙂 omdat jij je zoontje inderdaad hebt geleerd om te luisteren (dat zei iemand anders net en vind ik heel mooi) 😊

Dat is zo. Ik weet ook niet wat ik anders had moeten doen, maar ik krijg dan bepaalde beelden niet meer van mijn netvlies.

Dit soort dingen ga je nog zo vaak meemaken… wees lief en mild voor jezelf, ik denk dat je het heel goed doet als moeder❤️🌟

Soms is er geen goede manier om iets te doen en moet je de minst slechte kiezen. Ik vind echt dat je het goed hebt gedaan. Het was veel gevaarlijker geweest om te rennen met je zoontje in je armen. Je maakt jezelf alleen maar gek door steeds te denken 'wat als'

Joh maak je niet druk. Er is toch niets gebeurd? Je maakt van een piepkleine mug een mammoet ipv olifant en je zit jezelf onnodig schuldgevoel aan te praten. Doe dat niet, nergens voor nodig.

Dank voor je lieve reactie. Dat vind ik soms erg lastig, mild voor mezelf zijn. Moet ik echt mee oefenen. Ik denk vaak: dit had je echt beter moeten doen.

Oh nee meid, ik vind je helemaal geen slechte moeder! Je hebt ervoor gezorgd dat jij en je zoontje zo snel mogelijk naar binnen konden. En blijkbaar had jij het vertrouwen in je zoontje dat hij zou blijven staan en hij had het vertrouwen dat je terug zou komen. Ik denk dat je zoontje misschien meer van streek was omdat het misschien allemaal wat abrupt ging. Wees niet te streng voor jezelf, moeders zijn ook maar mensen hè😘.

Wat als je was gaan rennen met je kind en dan was gevallen? Nee ik denk dat je de beste keuze gemaakt hebt. Zeker gezien zijn leeftijd, als hij jonger was geweest was het denk minder handig geweest. En kinderen vergeten ook weer snel