2 Reacties

vorige maand

Het kan. Wij hebben deze fases ook wel gehad met onze dochter. Wat bij ons helpt is dat ik maar weinig echt 'nee' zeg. Alleen bij gevaarlijke dingen zo ongeveer. Als ik iets niet wil probeer ik dan eigenlijk om te buigen naar iets wat wel kan/mag of ik bied een alternatiefaan. Bijvoorbeeld met spullen gooien zeg ik ' je mag niet met de afstandsbediening gooien, zullen we met de bal gooien?'. Maar soms is iets ook gewoon zo, zoals bijvoorbeeld links of rechts gaan. Ze zijn nog super jong en ook bij die kleintjes spelen de emoties hoog op. Je kindje kan ook spanning of gedragsversndering ervaren door je zwangerschap, ze voelen zo veel aan! Ik denk vanuit je verhaal dat je eral heel goed mee om gaat. Probeer bij grote emoties nabijheid te bieden, helpt dat juist niet? Dan even afstand nemen. Wat ik zelf deed (toen ook zwanger) was echt even tellen tot 10 in m'n hoofd bij een 'uitbarsting'. Ik beloonde mijzelf ook na een uitbarsting door een kopje thee te drinken, even een snack eten, echt even ervan bijkomen zegmaar. Wij kijken zelf 0 filmpjes meer. Bij ons zorgde dat echt voor overprikkeling en dus mega uitbarstingen, nadien zoveel beter geworden.

vorige maand

Vooral goed áchter het gedrag blijven kijken! Eigenlijk heel 'simpel' wat er speelt: hij voelt heel veel en krijgt zijn emoties niet gereguleerd. Dat is heel logisch voor zijn leeftijd, maar wil niet zeggen dat je niets kan doen om hem te helpen. 1. Het kan versterkt worden door overprikkeling/oververmoeidheid. Bijvoorbeeld door de tijd van het jaar of een onderliggend virus die veel energie vraagt of de verandering van de zwangerschap die wat meer van hem vraagt. Probeer te zorgen dat hij zoveel mogelijk rust en voorspelbaarheid ervaart. 2. Help hem bij het reguleren van de emoties door kort te benoemen wat er in hem omgaat zonder te veel uit te leggen of te proberen dit te 'veranderen'. Dus gewoon; jammer hè dat we geen ambulance tegen kwamen. Of 'het maakt je boos dat je bouwwerk is ingestort'. Probeert niet erover te stressen, het is echt heel gebruikelijk voor kinderen dat dit een fase is, hoe rustiger wij blijven hoe beter we ze helpen om dit op lange termijn ook mee over te nemen.