It takes a village, toch?

Wat een gaaf initiatief. Ik ken het niet, maar heb zelf wel wen groter volwassen netwerk door de kerk. Merk dat ik bij de opvang ouders nooit zie of spreek omdst iedereen op andere tijden komt. Daar bouw ik dat niet oo. Ben wel benieuwd wat hier verder voor reacties op komen.

Ik weet niet in welke stad je woont maar hier in de stad ken ik wel veel oudercafes waar je met je kind kunt komen spelen/koffie drinken en zo andere ouders kunt ontmoeten. Ook is er vanuit onze kerk ook wekelijks een inloopochtend en door de gemeenschap van de kerk heb ik ook een groot netwerk van volwassenen die allemaal met liefde op m’n kinderen zouden passen en andersom doe ik dat ook. De voorbeelden die jij noemt (uit school mee en logeren) komen ook misschien pas op de basisschool leeftijd? Je kindje is nog wel jong. Ik herken dus niet echt om een netwerk te missen en in mijn stad zijn er veel initiatieven, ook bij ons in de wijk wordt laagdrempelig aangeboden even op andermans kind te passen of even mee te eten. Best grote sociale cohesie. Misschien zijn er in jouw wijk ook wel appgroepen met buren die elkaar af en toe helpen? Of via het consultatie bureau kun je vaak ook wel veel weten over initiatieven die er zijn. Succes met zoeken en anders succes met opzoeken! Klinkt dat je er mooi bewust mee bezig bent en ik herken zeker je wens om je kindje in veelzijdiger gezelschap op te laten groeien en ook comfortabel te zijn bij andere volwassenen!

Vooral doen, tegenwoordig moet je er echt actief naar op zoek. Via school is het makkelijkst. Wij hebben we ouders met wie we af en toe playdates plannen op werkdagen, of als voorschoolse even brengen, even meenemen naar zwemles. Maar heb ook al iemand gehad die het vooral handig vond en nooit iets terug kon doen/anders haar kind bij amper oudere zus liet. Dus kies wel zelf je village, je bent geen nanny.

Wat fijn om te lezen dat sommigen van jullie een netwerk hebben! Ik woon zelf in Gouda. Mijn man gaat naar de kerk in Rotterdam, zelf ben ik eigenlijk niet Christelijk en door de afstand ga ik vaak niet mee in verband met het slaapje van de kleine. Maar een kerk maakt dat soort netwerken natuurlijk super makkelijk. Ik ga alvast even kijken naar die oudercafés!

Bij mij kwam het eigenlijk pas echt toen ze naar de basisschool ging. Je neemt dan weleens het vriendjes mee, vaak als speeldate, soms om de ouder even uit de brand te helpen. Ik heb daar ook 2 vriendinnen aan over gehouden en springen dus bij elkaar bij, waar nodig.

Dit komt vanzelf als ze naar de basisschool gaan. Dan komt het spelen naar school, elkaar inzetten omdat je niet op tijd kan zijn, het krijgen van vaste vriendjes. Ik zou daar nu niet teveel mee bezig gaan

Wij wonen in een dorp in de Randstad en hebben dit tot op zekere hoogte met onze vriendengroep (naast mijn familie). Maar ik denk dat het meest natuurlijke komt als ze naar school gaan. Dan zou ik ook de eerste zijn die deur open zet voor andere kindjes.

Ik zou een netwerk met meer dan alleen opa en oma ook wel fijn vinden. Ik hoorde om mij heen veel 'dat komt wel als ze naar school gaan', maar daar merk ik hier weinig van. Wel wat eenzijdig verkeer daarin maar dus geen village helaas. Zo'n initiatief klinkt fantastisch!

Mijn dochter gaat sinds april naar de basisschool. En het sociale wat wij hebben kwa oppas/opvang is voornamelijk opa en oma’s en een tante. Ook hebben wij een oppasmeisje voor in de weekenden. Maar inderdaad wat ik al meer lees is dat ze op de basisschool meerdere vaste vriendjes of vriendinnetjes krijgen. Toevallig woont een vriendinnetje van haar hier een twee straten verder. Moeder en ik kunnen goed overweg en hebben elkaar al eens aangeboden indien nodig dat we elkaars kinderen zeker willen opvangen of van school naar huis willen nemen. Zo is er nog een moeder van een ander vriendinnetje maar die woont aan de andere kant van de wijk dus zal ik denk ik minder snel vragen. Merk echt sinds zij naar school gaat dat je toch meer sociale contacten krijgt op het schoolplein.

Mooie gedachtes! Ik ben zelf ook vanuit België naar Noord-Holland verhuisd. Ik merk hier dat onze buren mijn netwerk vormen. Er zijn enkele gezinnen in de straat met kinderen in dezelfde leeftijd en we treffen elkaar veel bij het buitenspelen. We zijn elkaars achterwacht, zoals jij beschrijft. Dat is heel fijn. Het zijn mensen vlakbij, waar je op kunt bouwen. Nu ik dit hier zo schrijf, realiseer ik me dat ik dat eigenlijk ook even tegen hen niet zeggen. Want het is echt gewoon heel fijn!

Ik herken dit. Zeven weken voor de bevalling van mijn zoontje verhuisde ik naar een klein stadje in provincie Utrecht. Ontzettend leuk plekje maar je hebt niet meteen vertrouwelingen om je heen. Familie is te oud en woont op afstand om echt iets te betekenen. Wij gaan hier als stel héél bewust mee om en proberen echt fijne banden te smeden enzo. Oa door mensen thuis uit te nodigen. In het boek jagen verzamelen opvoeden staat ook veel interessante info hierover. Lukt hier nog niet zoals ik het uiteindelijk voor me zie maar het begin is er en we hebben een heel speciaal iemand al ontmoet. Soms voelen we ons nog weleens eenzaam door deze situatie. Ik ken geen initiatieven lees graag verder mee.