Ja of nee: een time-out voor je kind

Ik geef mijn dochter (2,5 jaar) een time-in. Als ze echt over grenzen gaat en blijft gaan, neem ik haar bij me. Dan moet ze even naast me gaan zitten o.i.d. Bij het kdv doen ze dat tegenwoordig ook, geïnspireerd door mij en een paar andere ouders. Ik geloof niet in een time-out op een matje of op de gang of zo. Daarmee zeg je eigenlijk dat je kind er niet bij hoort als het zich niet 'binnen de lijntjes' gedraagt.

Ja.. nee.. ja.. Geen timeout als in: nu ga je voor straf maar eens op een stoel/trap oid zitten totdat ik je kom halen. Wel: nu haal ik je even uit de situatie, het werd teveel voor je. We gaan nu even samen een rustig muziekje luisteren, aquarium (op YouTube) kijken, knuffelen oid. Als je weer rustig en gezellig bent (en mama ook) dan gaan we weer verder met waar we eigenlijk mee bezig waren.

Geen straf, wel afleiden en weghalen uit een bepaalde situatie. Eigenlijk wat “dame” zegt. Ik heb straf geven geprobeerd, bijv even in je kamer afkoelen, of in je box, maar dat werkt bij ons kindje gewoon niet. Als ze bijvoorbeeld heel boos is en haar zin niet krijgt en ze gaat krijsen etc, ga ik naast haar zitten en zeg ik niks. Helemaal niks. Als ze behoefte heeft mag ze even door krijsen, of ze mag op schoot, of een knuffel etc. Wat ze zelf nodig heeft op dat moment. Zo komen wij sneller door een driftbui heen!

Wij geven wel een time-out, onze dochter is nu 7. Als ze een ander kindje kwetst of pest moet ze beseffen dat zo’n gedrag niet getolereerd kan worden. Ze mag dan even op haar eentje nadenken ( wel in dezelfde ruimte waar wij zijn ) wat er mis is gelopen. Daarna praten we erover. Het zal een beetje van kind tot kind ( en leeftijd! ) afhangen denk ik welke de beste aanpak is.

Wij geven nooit een time-out, behalve als ze ons/de kat fysiek pijn doet. In andere gevallen werkt waarschuwen/afleiden/even uit de situatie prima 😊. Maar (vooral de kat) pijn doen kan echt niet en dan werkt het gelukkig goed om een time-out te geven, want inmiddels doet ze het niet meer!

Als mijn dochter (5) heel bewust met dingen gaat gooien of schoppen/slaan mag ze even op de trap gaan zitten. Vaak geeft ze dan zelf aan of ze nog boos is en blijft zitten of dat ze weer terug wil komen.

Wij geven geen Time Out bij onze 6 jarige dochter. Wel een Time In als ze ongewenst gedrag laat zien. Dan gaan we op zoek naar wat maakt dat ze de behoefte heeft om zich ongewenst te gedragen.

Een vriendin van mij heeft een zoontje van ongeveer 2 jaar en die vraagt soms zelf om een time-out: even op de gang staan als hij wat fout heeft gedaan. De gangdeur heeft ramen, en na de time-out is hij weer wat tot rust gekomen (daarvoor vaak overprikkeld ofzo). Tenminste, dit heb ik gezien toen ik daar op bezoek was met mijn dochter een maand of 2 geleden. Dat werkte heel goed! Hier nog niet nodig, mijn dochter is ook net 2 geworden en wanneer ze niet luistert dan helpt het tot nu toe nog om even echt contact te maken met haar.

Nee geen time-out. Ik geloof niet dat mijn peuter op de trap heel reflectief gaat nadenken.. anders dan: hoe kom ik hier zo snel mogelijk weer weg. Ik probeer wel logische consequenties aan gedrag te verbinden. Bijv. Gekrijs en niet in de autostoel willen: is terug naar binnen, want zo kunnen we niet weg. Maar vaak zit er toch iets achter het gedrag, bijv. Als hij moe is dan is hij sneller dwars. Dus dan is de behoefte vooral rust en slaap en proberen we daarvoor te zorgen 😉

Time out in de zin van uit een situatie. Op mijn werk: het ene kind heeft het nodig om even van een afstandje te kijken of om te horen wat er gebeurde (zonder waarde oordeel). Vaak is het een situatie niet begrijpen waar als het 'fout' gaat. Met een ander kind loop ik even naar de gang als de drift een groot deel van de groep afleidt of omdat het soms heel goed helpt om opnieuw binnen te komen. Even naar de gang samen, rustig worden, op eigen benen staan (een 'geaard' kind komt zoveel beter binnen) en dan het lokaal in, kind wat laten kiezen of helpen en dan weer beginnen. Thuis is onze man 1,5 en driftig worden is ontdekt al doet hij het niet vaak. Mag hij iets niet, dan werkt afleiding het beste. Is hij bewust stout dan 'nee' en benoemen we alleen wat we wel verwachten. Is het gevaarlijk dan komt er ouderwetse vinger van ons met 'pas erop!'. Dan weet hij ook echt dat het menens is en laat hij het ook met rust (bijv. Kachel en gasfornuis knoppen). Aan de kant zetten hebben we nog niet gedaan hier. We gaan ontdekken wat voor hem werkt. Heb op mijn werk wel kinderen gehad die echt baad hadden bij een time out. Overigens is het belangrijkste om te observeren denk ik. Waar komt het gedrag vandaan, wat is je behoefte.

Ik haal mijn kindjes uit de situatie als het teveel wordt. Je ziet aan ze dat ze de info dan even niet kunnen verwerken ofzo. Dan helpt een “time out” wel. Even iets anders even uit de situatie en er even over hebben wat er met ze gebeurt. Vaak helpt dat en kunnen ze dan op een rustige manier verder met het gene ze aan het doen ware❤️ Ik ben er wel van overtuigd dat je dit per kind moet aankijken