1 Reacties

2 jaar geleden

Ik moet mezelf er ook soms aan herinneren dat ik iets ‘moet’ eten. Soms besef ik niet dat ik honger heb tot het hongergevoel ZO groot is dat het mij overvalt en ik meteen iets moet eten omdat ik anders erg chagrijning word. Wat vanuit mijn eigen ervaring (heb ook ASS) mogelijks kan helpen: - zelf af en toe vragen of hij iets wil eten/honger heeft. Als iemand dat aan mij vraagt, besef ik soms wel dat ik (een beetje) honger heb. - bepaalde structuren toch om de x aantal tijd aanbieden. Ik heb ook veel moeite met structuren, maar soms lukt het mij na jaren toch om te eten waarvan ik vroeger gruwelde. Scampi bv.: vond ik vroeger afschuwelijk door de structuur, en nu eet ik het graag. Met sommige structuren blijf ik dan weer moeite hebben (vooral korrelige en melige structuren). Je kan het niet forceren, alleen om de x aantal tijd blijven aanbieden. - voedsel evt. altijd gescheiden aanbieden indien mogelijk (bv. wokgroenten niet mengen met saus, kip en rijst maar alles apart) zodat er overzicht is van wat hij eet. Proeven kan dan ook een minder grote drempel zijn. - geen te grote strijd maken van het eten. Hij zit mogelijks ook middenin de peuterpuberteit wat ervoor kan zorgen dat hij bv. sneller gaat smijten met eten, absoluut niet meer wil proeven of dingen die hij anders graag at niet meer wil. Onze zoon is 19 maanden en het is zeer herkenbaar. 😅 Dat zijn wat dingen vanuit mezelf waar ik nu opkom. Onze zoon heeft ook moeite met bepaalde structuren. Het begint vaak al met het aanraken. Als hij iets niet wil, laten we het voor wat het is. Een tijdje later bieden we het nog eens aan. En zo blijven we dat doen.