Kind 3 jaar onuitstaanbaar

Herkenbaar, mijn zoon heeft dit rond de 3 jaar enkele maanden gehad. pfoeeeee wat een heftige fase, maar is ook weer over gegaan! Choose your Battles en je kunt niet heel de dag de 100 % consequente mama zijn. Hier is er heel wat snoep tegen mijn zin doorheen gegaan om 10 op de 100 gevechten even niet aan te hoeven gaan 😅 het hing hier ook veel samen met verwachtingen en veranderingen rondom zijn leventje. Is er iets spannends gaande in zijn leven, misschien veranderingen oid? Kan ook zijn van niet hoor, het kan 'gewoon' een hel van een fase zijn 😅

sterkte! het zijn monstertjes af en toe he! Die van mij is 2,5 en als het niet precies gaat zoals ze verwacht vindt z het ook echt moeilijk. Ik ben een soort lopende agenda geworden en dat helpt wel, maar wie weet of dat over een half jaar nog steeds zo is, haha. Overigens misschien helpt een slaapdiploma nog wel? dus uitleggen: als je elke avond gewoon gaat slapen zonder schreeuwen en gillen dan krijg je een sticker en bij tien stickertjes een cadeautje. bij ons was het gillen toen in een keer over.

Heel herkenbaar, mijn zoon is 2 jaar en 4 maanden en hij is net zo. Ik geef heel vaak toe als het om eten gaat. Vandaag heeft hij twee bananen op en hij wilde een derde, toen heb ik hem wel genegeerd. Gelukkig slaapt hij wel goed. Maar als hij een koekje wil, blijft hij koekje roepen tot hij er een krijgt. Of hij gaat op zoek naar de chocoladepot en stopt zijn hele hand erin om daarna zijn vingers af te likken. Ik herken je gevoel, soms voelt het als falen maar ze groeien er wel uit.

Was het toen in 1 keer over? Ook al gaf je soms toe zeg maar?

Ja het is wel normaal in die fase. Het helpt om duidelijke regels te hebben. Hier mogen ze bijv 1 koekje per dag. Daarna leg ik uit dat ze die al gehad hebben. Consequent zijn is ook belangrijk. Als je nee zegt, blijft het nee. Elke strijd die je toegeeft, duurt het de volgende keer langer Dus zeg niet te vaak nee ;). Ik heb een keer een half uur met een boze peuter gezeten omdat het raam niet open mocht. Wat had ik spijt... Als het over is, heb je straks echt een kind. Dat is zo leuk, ze worden zo bijdehand haha

Ik werk op een kinderdagverblijf, schroom je niet om contact op te nemen met het CJG als je er echt niet meer uitkomt. Dat kan als falen voelen maar uiteindelijk hebben ouder en kind er zoveel baat bij. Ze komen dan eens thuis bij je om te observeren, je tips te geven om er wel weer die grip op te krijgen

Jeetje wat vervelend. Ik zou als tip geven om met een professioneel iemand of anders iemand die je goed vertrouwd (en echt open en eerlijk mee kan zijn) praten en doornemen hoe jullie dagen er uit zien. Qua indeling van de dag, voeding, schermtijd, ritmes etc. Wellicht kan daar iets in veranderd worden wat kan helpen. Bij ons helpt het boek Howtotalktokids ons met goede tips. Succes en sterkte.

Als je toe geeft wordt het alleen maar erger. Want zo leert hij dat als hij door blijft zeuren dat hij zijn zin krijgt.

Oef lijkt mij ook enorm pittig als ik het zo lees 😔 grenzen opzoeken is vrij normaal, maar in deze hoedanigheid zou ik wel een professional mee willen laten kijken. Paar nachtjes je zoontje uit logeren doen waar jij en je partner even tot rust kunnen komen en helder kunnen nadenken zou mss ook goed doen als dit mogelijk is. Een paar tips: - consequent blijven in jullie regels. Evalueer de regels, is het realistisch wat ik vraag op deze leeftijd. Blijf het uitleggen en herhalen. Erken het gevoel erbij, but stick with it. Dit zorgt ook voor voorspelbaarheid. Waar je ruimte geeft, zal je weer merken dat het gedrag kan verergeren. - voorspelbaar dagritme aanbieden, wellicht dagritmekaarten - howtotalktokids is wel een fijn boek voor wat handvaten - bij behoefte aan zoetigheid wil ik ook weleens een gezond recept met haar bakken. Bakkenmetbel heeft o.a. hele leuke recepten hiervoor! Voel ik mij toch minder schuldig Een paar vragen: - wat is zijn eetpatroon, kan je daar nog iets aan wijzigen of toevoegen om meer verzadigd te zijn? - naar bed brengen: wat heb je allemaal al geprobeerd? Wat is jullie ritueel? Doet hij nog een middagdutje?

Als mijn zoontje blijft doorgaan over eten vraag ik meestal of hij een boterham of fruit/groente wil, dat mag eigenlijk altijd en dan weet ik dat het echt honger is. Voor koek oid mag hij 1x per dag wat, verder heeftie echt pech. Zulke dingen staan ook niet op een plek waar hij er zelf bij kan. Verder snap ik dat het super vermoeiend is. Ik probeer zo min mogelijk nee te zeggen bij dingen die niet zo uitmaken om daar geen machtsstrijd van te maken (zoals welke beker hij wil, per se die sokken wil, als eerste de trap op, nee toch na mama, IK WOU HET LICHT AAN DOEN, etc etc). Als iets echt een nee is ivm veiligheid of opvoeding dan blijf ik er wel bij. Ik erken zn gevoel en hij mag het lastig vinden maar dat betekent niet dat het gaat gebeuren. Zo wil hij tegenwoordig niet dat papa en ik met elkaar praten (?) maarja dat is niet echt te vermijden haha.

Yes! Hier ook mn dochter is 3 en dit gebeurd ook wel weekelijks. Niet elkedag. Maar ons dochter slaapt al sinds dag 1 tussen ons dus dat maakt geen verschil. Maar hier ook net gegeten dramt door om meer of snoep, koek. Ook de zin willen krijgen. Soms geef ik het der ook omdat ik nu de kracht niet heb om der te corrigeren dat doe ik dan op een later tijdstip dat ik met der praat. Maar het is niet heel heftig dat ze helemaal te keer gaat met janken enzo. Is maar 2/3 x voorgevallen dat het heftig was. Denk dat dit een fase is!

Hier een zoon van 2,5 jaar, die een paar weken geleden ook hele erge buien had, sinds de komst van zijn broertje, en ze zijn nu weer wat aan het afnemen. Wat bij ons vooral hielp/helpt (zegt niet dat we het af en toe niet toelaten of altijd heel consequent zijn hoor, het is echt choose your battles, want soms geef ik ook weleens extra toe, maar wel met uitleg): - duidelijk zijn en consequent proberen te zijn; - communiceren, uitleg geven aan dingen: waarom mag het wel/niet en blijven herhalen; - rustmoment geven op de hal/zijn kamer als hij helemaal boos is, maar wel zeggen dat je er bent voor een knuffel; - keuzes geven: wat wil je op je brood? Pasta of appelstroop, wat wil je drinken? Appelsap of water en na 1x appelsap bijv thee of water, welk boekje wil je lezen? Of wat wil je eerst? Schone luier of tandenpoetsen? Zo kan hij zelf invloed uitoefenen, maar houd jezelf wel wat meer controle; - meer 1-1 momentjes inbouwen: samen fruit eten, gezellig ijsje eten thuis samen, 1x per week peuterzwemmen, enz. Dit is vooral sinds de komst van de baby voor hem belangrijk. Hij is nu nog steeds wel eens heel erg boos op een dag. Net alsof alles zich opstapelt tot een uitbarsting, maar over het algemeen begrijpt hij steeds meer en kan hij ook z’n gevoel onder woorden brengen, dat hij gerust het tweede doosje rozijntjes of de chocolade weer terugbrengt naar de kast. Het is hier een hele lieve, maar gevoelige jongen die ook wel eens overprikkelt is. Daarom geven we m maar wat extra ruimte om in alle rust alles te ontdekken. Ik merk wel dat hij sinds die periode echt zelfstandiger is geworden. Hij kan ineens meer zelf spelen, heeft meer creativiteit in het spelen qua maken van koffie, koken van eten, enz. Hij redt zich nu ook beter zelf: pakt zelf drinken, wast zelf zijn handen, pakt fruit uit de fruitschaal, enz. Hij zet zijn leertoren door de hele keuken om overal bij te kunnen. Ik stimuleer hem hier ook erg in en dat vindt hij ook leuk.

Wat lastig zeg! Ik kan me voorstellen dat het erg vermoeiend is. Qua eten kan ik me voorstellen dat hij misschien in een groeispurt is en ook echt meer eten nodig heeft. Hij vraagt dan om koek of chocolade, want ja wie vindt dat nu niet lekker 😋. Ik zou kijken hoe je de 'nee' op koek of chocolade om kan bouwen naar een 'ja'. Dus in plaats van 'nee je mag geen koekje' iets als 'ik hoor dat je trek hebt, wil je een boterham of een appel?' (of iets anders wat voor jou acceptabel is). En dan wel (hoe moeilijk ook) je daar aan houden. Met het slapen klinkt het alsof hij vooral probeert te zeggen dat hij behoefte aan nabijheid heeft. Kun je naar iets op zoek waarbij hij dat bijvoorbeeld meer overdag krijgt? Een wat langer avond ritueel, vaker even knuffelen overdag, etc. Of misschien toch een tijdje bij jullie laten slapen als dat voor jullie oke is, misschien heeft hij het nu net even nodig. Verder is het misschien ook een vraag naar autonomie. Zijn er plekken waar je hem die meer kan geven? Bijvoorbeeld zelf een trui laten kiezen, zelf brood smeren, laten helpen met koken (en dan zeggen hij een super grote jongen is als hij dat al kan!), etc. Als hij op andere plekken zelf een keuze heeft en autonomie ervaart, vraagt hij daar misschien minder om rond bedtijd. Ik zou proberen echt hele heldere grenzen te stellen, zodat alles steeds voorspelbaar is, kinderen hebben daar heel erg behoefte aan. En je dan ook echt aan die grens houden. Je kind mag het wel moeilijk hebben met die grens, dus daar mag hij best verdrietig om zijn. Je kunt hem dan troosten en zijn gevoel erkennen, maar wel aan de grens vast blijven houden. Ookal zullen ze het nooit toegeven, grenzen voelen veilig 😊. En wat hier ook al gezegd is, het is echt geen falen! Soms hebben kinderen gewoon gigantisch lastige fases. En je mag altijd hulp vragen aan het cjg.

Lastige situatie! Hier wat wij doen: - strakke regelmaat: op vaste tijden eten en slapen - dingen zoals snoep/koek liggen uit zijn zicht en wij drinken bijv ook alleen water tijdens het eten zodat hij water krijgt als hij ons drinken bietst - een vast moment per dag voor maximaal 1 koekje. Daar telkens naar verwijzen als hij erom vraagt - keuzes geven tussen 2 dingen: pindakaas of appelstroop? - proberen z.s.m. af te leiden door iets te gaan doen wat hij leuk vindt en dan te vragen of hij ook mee komt helpen. Hiermee gaat t wel goed. Als hij echt een hopeloze driftbui heeft s nachts en je hebt alles geprobeerd ben ik gewoon bikkelhard. Ik zeg in duidelijke korte zinnen met hem dat hij nu moet gaan slapen en dat hij niet meer uit bed komt, maar dat mama bij hem blijft. Ik ga er dan naast slapen op het logeerbed met m’n rug naar hem toe en oordoppen in. En dan laat ik hem in zijn bed ongeacht gekrijs. Als hij roept schreeuw ik welterusten terug

Vrij Snel eigenlijk ja. Ik dacht er komt geen einde aan maar in een maand tijd had ik weer een ander kind, en was de duivel weer het huis uit😂😅

Deels herkenbaar wat ts schrijft. Mijn zoontje is inmiddels 3,5 maar vertoond de laatste tijd ook dit gedrag. Inderdaad de hele dag zeuren om eten maar geen boterham of iets dergelijks willen en het dan idd op een krijsen of huilen zetten. Daarnaast zegt mijn zoontje ook heel vaak dat ik of mijn man niet mogen praten. Hij /zegt dan stil mama, ikke praten. Nu heeft hij sinds de laatste paar nachten ook dat hij ons roept en dan zegt dat zijn deken niet goed ligt. Terwijl deze wel goed ligt. Tevens roept hij al voordat zijn slaaptrainer zijn oogjes open heeft. Dit kan dan resulteren in krijsen. We hebben ook nog een 9 maanden oude baby. Dus dat wordt niet gewaardeerd🙈 ik probeer ook consequent te blijven en hem evt 2 keuzes te geven. Zoals wil je een boterham of beschuit. En zeg vaker nee. Daarnaast probeer ik nu dingen voor te zijn en van te voren al uit te spreken naar hem. Zoals van met de lunch ga jij naar de wc/potje. Ik hoop dat het hier eerdaags gaat werken. Want vind dit gedrag ook niet fijn!

De stickers plakken was een top idee! Vandaag ingezet en zowel vanmiddag als vanavond ging hij gewoon slapen! Hij was wel wat tijd aan het rekken maar niet zo ónwijs vervelend en uren lang krijsen zoals afgelopen dagen

Fijn om te horen dat er iets is wat werkt! Wat wij met bedritueel op een gegeven moment ook deden (na de sticker fase die we inderdaad ook gehad hebben), is dat we in principe 3 boekjes lezen. Als hij loopt te treuzelen (regelmatig), zeg ik "lieverd, mama telt tot 3 en als je dan niet gaat staan om te smeren lezen we 2 boekjes. 1-2-3" Luistert hij wel, dan gaan we verder, luistert hij niet:" Nee? 2 boekjes. 1-2-3 Nee? 1 boekje". Meestal luistert hij met name goed als ik "nee? 2 boekjes" zeg en luistert hij daarna weer elke keer. De reden dat we 3 doen is dat hij beter slaapt als we lezen, en we liever dus niet op 0 uitkomen haha ;)

O dat staan om te smeren klinkt misschien raar, maar hij heeft eczeem dus we moeten hem 2x per dag helemaal invetten ;)

Heey! Ik was toevallig bij de 3jaar afspraak bij het CB en ik vertelde ongeveer hetzelfde daar. Volgens de jeugdvpk heel normaal gedrag. Ze zei "ik ben 3 en wil de regie". Ik krijg binnenkort extra info van haar toegestuurd. Ze zei ook: choose your battles. Bespreek met je partner wat je echt belangrijk vind qua regels en schipper in de rest. Maar dus echt tipje om even met CB te schakelen. Ik vind het ook echt pittig soms!