Kind 4 zindelijksheidsdrama

Wat rot lijkt me dit zeg. Ik snap echt dat dit veel energie kost en dat je je zorgen gaat maken. Ik zie op school wel echt vaak gebeuren dat het mis gaat of dat er kinderen zijn die nog issues hebben met zindelijk zijn. Bijvoorbeeld dat ze alleen thuis kunnen plassen. Er is ook een poep en plaspoli in het ziekenhuis bij ons. Maar ik weet niet of dat al bij 4 jaar is. Misschien eens informeren of dat in de buurt bij jullie ook bestaat?

Oh jee heel vervelend. Heb je al geprobeerd met belonen? Iets wat hij graag lust of leuk vind? Mijn dochter ging laatst ook weer expres broek plassen. Hebben toen afgesproken als ze de hele dag broek droog had dat ze een softijs kreeg Ze doet er alles voor namelijk. En heb je al geprobeerd om hem regelmatig gewoon op de wc of potje te zetten? En dan een boekje te lezen of eventueel bellen te gaan blazen. Zo ontspant het lekker en plast hij misschien wel. Daarna belonen met een sticker. En na 5 stickers een cadeautje of een leuk iets wat hij graag met mama wil doen.

Belonen hebben we uiteraard al geprobeerd, helpt helemaal 0,0 niks. Stickers, cadeaus, het helpt allemaal net niks.

Is het een idee om elke keer voordat hij gaat spelen dat hij dan naar de wc gaat. Ga je daar samen een liedje zingen of je geeft hem een boekje om te lezen. Als hij is gweest daarna pas spelen.... Dus vooral niks onderbreken maar voordat hij aan iets nieuws begint...?

Ook al geprobeerd, maar uberhaupt alleen al het feit dat we eerst even naar de wc gaan zorgt voor drama. Hij wil gewoon niet omdat hij zijn eigen zin wil volgen (dat zal de leeftijd zijn). Zingen, boeken lezen, belonen, cadeaus, alles alles álles geprobeerd en tot nu toe toe helpt niks.

Aangezien je alles al hebt geprobeerd denk ik dat ik weinig nieuws voor je heb. Maar misschien is de manier waarop je hem naar de wc stuurt nog iets om mee te spelen? Onze zoon (iets jonger, dat wel) reageert namelijk exact zoals jouw zoon als ik vraag of hij even gaat plassen: nee hoef niet te plassen. En dan idd twee tellen later een natte broek. Hem op de wc dwingen is ook draaaaaamaaaaa. En helpt dus niet. Bij ons werkt het het beste door er gewoon een mededeling van te maken en ook zelf te gaan plassen. Zo van ‘zo, eerst allemaal even plassen en dan gaan we spelen/de deur uit/eten/fietsen’. Als hij de activiteit die er achteraan heel leuk vindt, dan gaat hij zonder morren mee plassen. Of soms zeg ik ‘kom we gaan even plassen, mag ik eerst of wil jij eerst? En wil jij dan ook voor mij doortrekken?’ Dat helpt hier vaak ook.. Maargoed, super lastig voor jullie. En idd lijkt me enorm frustrerend als het zo alles bepalend is. Is hij al op een leeftijd dat je hier op een rustig en goed moment met hem over kunt spreken? Hem kunt vragen naar hoe hij het nu het liefst zou aanpakken qua plassen?

Is het wel al een keer gelukt op de wc? Snapt hij hoe het werkt? Kan hij al goed voelen of hij moet plassen?

Ja, hij kan het gewoon. Want het kan ook gewoon goed gaan, met name als er gewoon níks te doen is/gedaan wordt. Als het mega rustig is (we hebben maar 1 kind dus het is hier altijd rustig, maar ik bedoel meer stel we gaan een dagje fietsen (kind achterop) dan kan hij prima aangeven wanneer hij moet. Maar als hij zelf aan het spelen is thuis of waar dan ook of we gaan ergens naartoe, dan gaat het gewoon absoluut niet. In het verleden ging het trouwens beter, vooral aan het begin toen we hier mee bezig waren. Dat is nu al zo’n 1,5 jaar geleden. We zitten nu wel echt in een dieptepunt.

Tsja, misschien ben je er helemaal op tegen, maar aangezien hij z’n spel niet wil onderbreken en dat zo’n drama maakt, het speelgoed waar hij op dat moment mee speelt, even afpakken totdat hij geplast heeft op de pot? Natuurlijk onderbreek je het dan ook, maar dat zal hij toch moeten leren. En wij benoemen heel vaak dat hij een grote jongen is en die plassen op de pot/wc

Of misschien een wekker zetten ? Samen afspreken als de wekker gaat, gaan we plassen op de pot. Als je snel gaat plassen ben je sneller klaar en kan je langer spelen.

Ja klopt, dat soort dingen heb ik inderdaad ook al geprobeerd. Gewoon melden dat we allemaal gaan voordat we weggaan, en hem een keuze geven doe ik ook veel (bijv wie gaat eerst, jij of ik). Alsnog is het dan vaak drama. Verder is het een superlief en leuk kind dus het is zo jammer dat dit alles zon stempel op alles drukt. Vandaag waren we een leuk dagje samen dingen aan het doen buiten de deur en dat was op zichzelfstaand hartstikke leuk en er is dan echt nergens drama of gedoe over, TOTDAT………… Ik aangeef dat ik naar de wc moet, we even langs huis gaan en dan allebei gaan plassen en dan meteen weer verder gaan met leuke dingen doen. Nee hoor, daar past meneer voor. Hij hoeft niet! Om vervolgens met heel veel drama hem van zijn fietsje te moeten halen en dat alles kost zoveel tijd dat hij dus alwéér te laat is want de broek is dan alweer nat (terwijl hij zei dat hij niet hoefde). Drama weer compleet, want ja, dan moeten we eerst weer naar boven om te wassen en te verschonen.

Die uitleg gebruiken we inderdaad en dat snapt hij echt (we leggen uit buiten the heat of the moment natuurlijk). Maar toch helpt het niet in de praktijk. Wekker hebben we ook geprobeerd maar ook dat werd een drama en vind ik zelf ook niet praktisch omdat je beter x tijd na het drinken bijv kan gaan.

Wat moeilijk. Maar vooral omdat het nu zo n ding is geworden. Dan is het ook moeilijk om er nog wat van te maken, zelf kijk je er tegen op en hij ook, die cirkel moet eerst even doorbroken worden. Even weer opnieuw beginnen. Dus misschien even een hele nieuwe aanpak? Of even laten rusten (lees: luier) tot je weer goede moed hebt? Ik snap gezien de leeftijd en school dat je het opgelost wilt hebben maar vaak als je in zo n negatieve spiraal bent gekomen wordt het alleen maar moeilijker. Even een weekje of zo lang je nodig hebt loslaten en dan weer oppakken. Het is nu al gewoon geworden, jullie zeggen zus of zo en hij reageert daar op een bepaalde manier op. Ergens moet je dat even zien te doorbreken. Dus of even helemaal anders aanpakken. Ja, opnieuw beginnnen. Zoiets denk ik ervan maar ik heb ook niet de gouden tip. Heel veel succes. Het komt echt goed.

Aangezien je echt alles al geprobeerd hebt zou ik eens advies inwinnen bij het consultatiebureau en evt naar het ziekenhuis om te zien of er een medische reden is

Elke keer dat ik informeerde gaven ze aan: te jong, is normaal, niks mee doen nog. Dus al geprobeerd, maar krijg nul op het rekest.

Ja klopt het is ook echt een ding geworden, het lukt me ook gewoon echt niet om er nog positief over te zijn. Ik heb het gevoel dat het nooit gaat lukken. Natuurlijk druk ik me niet zo uit bij zoontje zelf. Maar het is wel hoe ik ‘s avonds op de bank zit. Ik kan ook echt niet meer genieten van samen iets doen omdat ik continu ‘op scherp’ moet staan, moet opletten en nadenken of het al tijd is om naar de wc te gaan, hoe kant het geleden is dat hij iets heeft gedronken enz enz. Ik geniet niet meer en zie alle kinderdingen momenteel als een last. Ik geniet alleen als ik hier weg mag en iets voor mezelf mag doen, waarbij ik dus even níet met plassen, wc’s, zakken volgeplaste kleding, bergen was en stinkende wasmanden te maken heb. Je hebt gelijk dat het proces doorbroken moet worden. De stap terug naar een luier wil ik echt niet. In december hebben we dit wel gedaan, toen ontstond er een onhoudbare situatie omdat hij wel 30 keer per dag moest plassen. Die ellende is gelukkig achter de rug. Maar een probleem hebben we nog steeds.

Ik geloof inderdaad dat een verwijzing naar een plaspoli pas bij 6 jaar gegeven wordt. Wat zegt school ervan? Hebben die nog tips misschien? Ik weet dat er bij mijn zoon een jongetje op school dat nog een luier draagt. Als die vol is, komt zijn moeder (of vader) die verschonen. Ik weet natuurlijk niet wat de reden is dat die nog niet zindelijk is, maar ze hebben het zo in elk geval wel op kunnen lossen en het jongetje kan gewoon naar school, zonder extra werk voor de juffrouw. Ik denk sowieso dat je even moet resetten samen. Zowel jij als hij zijn nu gefrustreerd en het hele moeten plassen is een enorm groot ding geworden. Het is bijna zomervakantie, misschien dan weer even terug aan de luier? Of weer helemaal opnieuw beginnen met trainen. Beloningskaart erbij en na zoveel stickers mag hij iets dat hij graag wil. Is het voor je partner ook zo'n irritatiepunt of kan die het even overnemen? Ik zou ook iets minder op zoons huid zitten qua zelf omkleden en wassen. Hij doet het waarschijnlijk niet expres, maar gaat erg op in zijn spel en zal het dan niet goed aanvoelen. Ik zou rustig blijven, niet boos worden (moeilijk waarschijnlijk, dat snap ik) en hem zonder al teveel worden eraan vuil te maken even om gaan kleden. Hoe geïrriteerder jij bent, hoe lastiger het voor hem wordt en hoe meer hij zich af gaat zetten denk ik.

Ik heb niet alles meer doorgelezen, maar begrijp dat jullie al veel geprobeerd en gedaan hebben! Ik snap dat het voor je gevoel ook wel tijd wordt dat het gaat lukken, maar wat als je het juist het tegenovergestelde doet? Weer een luier(broekje) aantrekt? Het even een paar weken laat en dan weer opnieuw proberen?

Ik lees een hoop frustratie en ik denk dat je kind dit ook voelt. Op die manier wordt het een machtsspelletje. We hebben deze strijd ook gevoerd maar dan met poepen. Loste niks op. Ook hier weinig hulp vanuit huisarts of kinderarts. Tot we het leuk maakten om naar de wc te gaan. Wc kalender erbij, beloning sticker bij elke plas (of poep) op de wc. Na 5 stickers pannenkoeken eten of iets leuks doen samen. Je hebt ook van die belonings/zindelijkheidspakketten maar bij ons werkte het ook via een zelfgemaakte kalender. Probeer vooral voor nu uit die negatieve spiraal te komen.

Precies dit! Hier was zoontje van toen 2,5 helemaal zindelijk. Sinds paar maanden weer poepen in de broek. Ellende! Met beloningsstickers en inderdaad een mooi cadeau wanneer de kaart vol is, is hij nu helemaal zindelijk.