Kind laten geloven in sinterklaas?

Wij weten het ook nog niet! Het liefst gaan we voor een soort middenweg. Bijvoorbeeld vertellen dat Sinterklaas vroeger heeft bestaan en dat nu vieren.

Alleen op het kinderdagverblijf, daarna niet meer. We blijven er wel een leuke avond van maken.

Wij hebben onze dochter van 3,5 jaar verteld dat Sinterklaas vroeger echt was maar nu nagespeeld wordt. De pakjes zijn wel echt. Ze weet dat papa, mama, opa en oma de cadeautjes kopen. Zo helpen we Sinterklaas met het spel. Ze vind het nog steeds prachtig! We willen vooral de stress van Sinterklaas voorkomen. Mijn man en ik hebben daar als kind veel last van gehad. Ik was weken lang ziek van spanning; spugen, koorts, bedplassen etc. Dus… No thanks! Haha!

Ik zit ook nog in een dilemma, vond het een magische tijd vroeger maar wil ook echt niet tegen mijn kind liegen en de waarheid niet zeggen is toch ook liegen.

Wij wel, mede omdat ik er zelf geen nare ervaringen mee heb dat er eigenlijk gelogen is en ik ook niet extreem last had van de spanning.

Wij hebben het hier gisteren toevallig over gehad. Wij gaan het verhaal van Sinterklaas wel delen, maar dan als sprookje en ook erbij vertellen dat andere mensen geloven dat het echt is en dat dat ook mag. Het hele verhaal van slechtluisterende kinderen meenemen (of houtskool krijgen in het geval van de kerstman) zullen we hier wel bij delen, maar niet als consequentie van gedrag dat ons kind laat zien. Feestdagen horen leuk te zijn, geen pressiemiddel.

Ik ga er wel in mee, maar zou het nooit als pressiemiddel gedragen. Gewoon beetje op zn beloop laten.

Vooralsnog nemen wij hem mee in het verhaal van Sinterklaas. Wij zien wel hoe het 'geloof' zich ontwikkelt. Hij is drie en hij lijkt er nog niet heel druk mee te zijn. Wie weet komt dat dit jaar nog en anders zien wij het volgend jaar wel. Ik wil niet dat hij er last van gaat krijgen, dus mocht de spanning te hoog oplopen, dan bewandelen wij tegen die tijd vast een andere weg.

Nee. Geen oordeel over mensen die dat wel doen, maar wij willen dit niet voor onze kinderen. Wij zeggen dat sinterklaas vroeger bestaan heeft en een grote kindervriend was. In zijn naam vieren we op 5 december een kinderfeest waarbij de kinderen leuke cadeautjes krijgen. Dit vinden de kinderen hartstikke geweldig, ik hoef later niet uit te leggen dat ik tegen ze gelogen heb (wat mijn grootste weerstand is tegen mijn kinderen in sint te laten geloven) en mijn kinderen hebben geen last van alle discussie rondom Piet. Wij vinden het heel fijn op deze manier. Overigens ervaar ik wel heel veel oordeel van de andere kant. Wij worden in onze omgeving vaak weggezet als ontaarde ouders die hun kinderen mishandelen door ze dit te misgunnen. Heel jammer dat er niet gewoon respect voor elkaars keuze in opvoeding kan zijn.

Zo willen wij het het liefst ook gaan doen, enkel ben ik bang dat ons zoontje dit niet voor zich kan houden en het bijv. op de opvang zo ook gaat vertellen. Hij kletst de hele dag en vertelt altijd alles wat er in hem op komt. Deze week begint het Sinterklaasthema ook op zijn peutergroep, dus dan wordt er elke dag over gesproken. Ik wil andere ouders niet dwars zitten met onze manier. We zitten dus nog een beetje in een dilemma.

Wij gaan er zelf niet actief over liegen. Voelt voor mij niet goed vanuit mijn eigen achtergrond. Heb overigens geen oordeel over ouders die dat wel doen, die hebben daar vaak ook weer logische redenen voor vanuit hun eigen levenservaringen.

Wij wel, we dompelen ons full on in het sinterklaasfeest. Heerlijk. Kinderen hebben er geen stress van. Wij hebben er zelf niets als leuke herinneringen aan. En als ze niet meer geloven dan zetten we het gewoon nog door met kadotjes. Hebben mijn ouders ook gedaan totdat we 16 waren. Wij zien het niet iets als liegen. Het is magisch verhaal die we later als ze ouder zijn kunnen uitleggen.

Mijn broer heeft zijn kindjes ook verteld dat het vroeger echt was en nu niet meer etc Maar geloof me, zodra Sinterklaas in het land is, is het echt voor ze. De hype is net zo groot en ze gaan gewoon mee met de rest. Bij hun dus niet het probleem dat ze het verklapten voor andere kinderen. Ik zie dit ook bij cliënten. Misschien niet helemaal vergelijkbaar, want het zijn volwassenen met kinderniveau. Maar ook hun kan je 200x vertellen dat hij niet echt is, maar het geloof er in is heilig

Het is dat bram van der vlucht er niet meer is. Maar elke keer als ik die sinterklaas dacht ja... dat is hem... het is weer sinterklaas 🤣 het is de echte... ook al koop ik zelf de kadotjes.. gek he😅

Wij gaan het wel gewoon vieren en nog niks vertellen. Mocht ze dit jaar al (ze is 2,5) vragen hoe en wat dan krijgt ze wel eerlijk antwoord.

Wij laten ze geloven, ze willen het zo graag. De oudste 2 zijn de leeftijd ontgroeid. Wanneer zij vragen hadden van 'hoe kan dat nou?', vroeg ik terug 'Wat denk jij?'. Daar kwamen altijd de meest creatieve antwoorden/oplossingen uit. Ik vind dat wel echt onwijs leuk. Nu de oudste 2 dus niet meer geloven (beide 10+) geven we ze een klein geldbedrag om als hulpsint de magie nieuw leven in te blazen. De jongste is 2,5jaar

Wij doen er wel aan mee maar ik wil er niet een te groot ding van maken. Ik wil niet dat hij straks weken zenuwachtig is of hij wel lief genoeg geweest is.

Haha ja! Mijn broer heeft downsyndroom. Hij zit rustig met een glas rode wijn naar een Sinterklaasfilm te kijken. Kan je vertellen dat het niet echt is, maar op het moment dat Sint of Piet langskomt is hij dolenthousiast en doet hij groots mee. Zo mooi!!! Die van mij is 2. Mijn plan is om vragen gewoon te beantwoorden, maar ik geloof ook dat sommige kindjes er helemaal in mee gaan. Ook al ben je eerlijk. Ze geloven ook in kabouters en eenhoorns, fantasie hebben hoort ook bij een bepaalde leeftijdsfase. Ik laat het dus op z’n beloop.

Wij gaan zelf niet actief vertellen over Sinterklaas. Ze krijgt het op de opvang en straks op school ongetwijfeld wel mee. Dan zullen we niet actief er tegenin gaan dat het onzin is. Gewoon dat mensen met 5 december het VERHAAL van sinterklaas vieren. We vieren het zelf sowieso heel beperkt. Alleen met de schoonfamilie een cadeautje, omdat zij dat altijd al deden, ook voor mijn dochter erbij was. Ik vind dit feest persoonlijk niet zo leuk, en niet meer bij deze tijd passen (materialisme, niet duurzaam, voorliegen, slavernij, etc.). Geef mij maar Kerst 😀

Zelf ben ik nooit bang geweest voor Sinterklaas of de pieten. Mijn man ook niet. Onze bedoeling is dan ook om Sinterklaas te vieren zoals wij dat zelf vroeger ook thuis deden. Ik denk dat het echt per kind verschillend is wat hier het juiste in is. Een gezellige avond met familie is ook leuk zonder de hele poespas van Sinterklaas Wel lees ik dat veel ouders het verhaal anders vertellen, bv Sinterklaas bestond vroeger wel. Er is geen duidelijkheid of Sinterklaas ooit bestaan heeft, wel een vermoeden dat Sint Nicolaas ooit geleefd heeft, maar die was beschermheilige van zeelieden en prostitués. Is dit dan ook niet een vorm van liegen?