Kleuter pesten

Ik zou dit zeker met de juf bespreken! Ken je de moeder van het andere kindje? Misschien nog een idee om dit met zijn moeder te bespreken? Ik word al helemaal verdrietig als ik je verhaal lees, wat kunnen kinderen toch hard en gemeen tegen elkaar zijn.

Ik ben zelf als kind erg gepest en het naar de leraar gaan door m’n ouders maakte het niet beter maar erger, met woorden dingen terug zeggen maakte het ook niet beter. Wij hebben misschien wat buiten het boekje onze dochter geleerd 3 keer te zeggen dat ze moeten stoppen en dan mag ze van ons terug slaan of duwen, dit wel alleen als ze bij haar ook fysiek pesten. Bij woorden hebben we haar geleerd te zeggen “vervelend voor jou dat je dat vind, ik vind dat niet” Om haar te leren dat het het probleem van de pester is dat hij/zij zo denkt en niet haar probleem omdat ze zelf moet weten dat het niet waar is. Bij mij stopte het pesten ook pas toen ik wat terug deed, denk dat het onder kinderen echt een kwestie is van respect moeten krijgen.

Goed dat je nog even naar binnen hebt gekeken! De koninklijke weg is om het eerst via de leerkracht aan te kaarten. Ik denk dat de meeste leerkrachten daar ook echt naar willen handelen en extra zullen opletten. Als die weg niet helpt zou ik de ouder een keer aanspreken. Ik heb het zelf wel eens aan de hand gehad dat mijn jongste van net 4 door een ****jong gepest werd. En dat was dus ook zo’n joch zoals jij schetst. Hij was 6, dus 2 jaar ouder en veel groter. Altijd anderen pijn doen. Altijd dreigen met zinnetjes als “als ik wil kan ik je nu in elkaar slaan he”. Die ouders zijn ook te dom om te poepen en zeggen “ja zo zijn jongens nou eenmaal”. Ik had me voorgenomen om dat joch zelf een keer de waarheid te vertellen in de taal die hij blijkbaar snapt, als het nog eens zou voorkomen. Bij mijn kind is dat gelukkig niet het geval geweest. Maar ik hoorde dat een vader dat joch in de speeltuin heeft aangesproken omdat hij voor de zoveelste keer zijn dochter een klap in haar nek had verkocht. Die vader zei: als je [naam kind] nog 1x aanraakt dan ben je de mijne. Joch kromp ineen en vertelde het tegen z’n moeder, die verhaal kwam halen bij die vader. Vader zei kort maar krachtig: kan me niet schelen of dit bij jullie thuis normaal is, dan los je dat thuis maar op. Maar hij blijft met z’n poten van m’n dochter af. Klinkt allemaal niet heel aardig, om op deze manier te communiceren. Maar toch denk ik dat je bij sommige lui gewoon zo duidelijk mag zijn. Zo ver is het bij jou nog niet, maar wat ik eigenlijk wil zeggen is: tuurlijk eerst via de meest pedagogische manier/ via school of ouders op te lossen. Maar lost dat niets op dan kun je maar beter gewoon heel duidelijk voor je kind opkomen.

Pfff als ouders breekt dit je hart. Ik zou echt heel graag zo'n kind en die ouders duidelijk toe willen spreken. Belangrijk dit ook met de juf te bespreken idd en anders zou ik zelf de ouders benaderen. Ouders moeten ook weten dat hun kind dit gedrag vertoont en andere kinderen daar in meeneemt. Echt niet oke en als t niet gestopt wordt groeit het alleen maar.

Bizar toch dat er kinderen van die leeftijd zijn die zulke taal uitslaan. Zegt wel wat over he t milieu waarin ze opgroeien. Kinderen worden zo puur geboren. Is echt geen normaal gedrag. Alleen maar heel goed en duidelijk gehandeld denk ik zo. Als ouders die kinderen geen grenzen geven dan zou ik ook harder en duidelijk communiceren. Dan schrikken ze daar maar even van. Helemaal prima.

Klopt. Ik denk dat het veel kan zeggen over de thuissituatie van zo’n kind. Die ouders hebben altijd een grote waffel op het schoolplein. Tuurlijk nemen die kinderen dat over. Maar daar hoeven andere kinderen niet de dupe van te zijn inderdaad.

Heb je het al bij de juf neergelegd?

Wij hebben vorig jaar hetzelfde gehad, hier hielp het pas na de zomer dat de jongetjes die vervelend waren door gingen naar groep 3.. school deed niks (ja, onze zoon moest zich maar aanpassen want hij trok het aan), hebben nog steeds de overweging om hem van school te halen als dit op de een of andere manier doorzet. (Onze zoon zit in een 1/2 combi klas)

Dank voor de reactie! Ik twijfel of het naar de leraar gaan, zo jong, erger zou maken. Het gaat er om dat ze dan maar net wat beter opletten. Het klinkt ook alsof het bij jou dochter erger is dan bij die van mij. Maar wat je zegt over je kind weerbaarder maken, vind ik een heel goed punt. En ook om het probleem bij de pester neer te leggen ipv bij zichzelf.

Helaas ken ik die moeder/vader niet. De 'aanstichter' zie ik 5 dagen per week daar naar de bso gaan (waar mijn kind gelukkig niet heen gaat). Ik gok zo dat er in die thuissituatie ook een hoop speelt. Ik mag toch hopen dat kinderen zo jong niet al zo 'geboren' worden. Maakt het niet minder naar natuurlijk. Maar wel dat ik me dat afvraag en extra blij ben dat wij een warm huis kunnen bieden voor ons kind.

Dank voor je reactie. Wat klinkt dat ook naar zeg! Is het nu helemaal opgelost of komt het nog voor? Gelukkig is dat hier niet zover. Hier wordt gerijmd op z'n naam en poepie (naam) gezegd. Niet hele schokkende dingen, maar voor onze zoon wel dat hij voelt dat ze bedoelen dat ze iets niet leuks over/tegen hem willen zeggen. En ergens ben ik 'blij' dat dit niet alleen naar hem gedaan wordt maar er meer kinderen zijn die hier de dupe van zijn. Maar die doen er soms ook weer aan mee naar mijn zoon. Om zelf maar niet de pineut te zijn gok ik.

Dat dacht ik dus ook! Hoe groeit de aanstichter hiervan op? Wat maakt die (thuis?) mee dat slaan, schoppen, dit nare gedrag zo vanzelfsprekend is?

Nee nog niet. Ik spreek de juf eigenlijk nooit tenzij er echt iets is. Ze gaan zelf naar binnen s morgens en s middags zelf naar buiten. De juf staat dan wel bij de deur maar ik sta dan verderop op het plein. Je kan wel 'chatten' met de juf. Of er even naar toe lopen natuurlijk. Maar ik weet niet of ik het fijn zou vinden als m'n zoon hoort wat ik aan zou geven of juist wel. Maar een berichtje kan soms meteen zo heftig overkomen. Ook wist ik niet of dit nou echt bij mij lag, pak ik het heftiger op door hormonen? 'Stel' ik me niet aan? Ik ben zelf nooit gepest, m'n man wel. En die zegt ook, het gebeurd overal helaas en hij (ons kind) moet zelf leren voor zichzelf op te komen. Waar ik het mee eens ben, maar hij is nog maar 4,5 jr.

En is het nu dan wel helemaal over? Ik neem aan dat ze elkaar buiten toch ook nog tegen komen? Hier gaat de aanstichter ook naar groep 3 na de zomer en die van ons blijft in de groep 1/2 combi.

Helaas is het nog niet gestopt, hij richt zich nog op andere kinderen. Wat betreft dat rijmen en poepie zeggen… ik wil absoluut je gevoel niet bagatelliseren en het gaat er ook zeker om op welke toon iets gezegd wordt en of een kind ook luistert als de ander ‘stop’ zegt. Maar poepie-huppeldepup zeggen klinkt voor mij wel als typische kleuter”humor”. Wat niet wil zeggen dat je kind het niet heel vervelend kan vinden natuurlijk! Waarschijnlijk wordt er in de klas ook een bepaalde sociaal-emotionele les gegeven (Kwink of Kanjer, of iets anders). Daar zou de leerkracht ook specifiek aandacht kunnen besteden aan hoe dat soort woordjes over kunnen komen op de ander. Dat is overigens voor jonge kleuters niet altijd makkelijk, omdat ze zich vaak nog niet of maar moeilijk in kunnen leven in de ander. Zij vinden zichzelf dan vooral heel grappig en hebben niet door hoe dat voor de ander is. Zo’n lesmethode helpt daar wel bij. Misschien zou je daar eens naar kunnen vragen bij de juf?

Bah, vervelend dat het niet gestopt is! Gelukkig wel bij die van jou! Ik ben blij met wat je zegt over het bagatelliseren. Dat is precies wat ik bedoel, zijn het niet mijn hormonen die dat erger maken. Schoppen en slaan vind ik een ander verhaal. Ik merk wel dat het bij m'n zoon niet leuk binnenkomt en dat hij het vervelend vindt als er niet gestopt wordt als hij stop hou op zegt. Maar of het hem echt zoveel raakt, dat weet ik dus niet. Ik vind het lastig. Ook omdat ik zelf niet bekend ben met pesten (ik geloof dat als ik het zo hoor in mijn omgeving één van de weinige ben die geluk heeft gehad dat dit niet voorkwam, of iig niet opgemerkt werd door mij, op de lagere school). Mooi wat je benoemd over de sociaal-emotionele les, daar ben ik inderdaad wel benieuwd naar.

Ik zou dit even met de juffrouw bespreken. Zij heeft zicht op de groep en kan hier handelingen op uit zetten. Bijv. Op speelse wijze kring-gesprekken hebben. Hier zijn meerdere methodes voor. Maar als zij dit wilt kunnen inzetten, moet ze wel oo de hoogte zijn van iets. Ik lees nog te vaak dat leerkrachten niks doen tegen het pesten of dat ouders bang zijn het erger te maken. Als je kind gepest wordt stap naar de leerkracht en zo nodig naar de anti-pest coördinator, dit is vaak of de IB'er of een vertrouwenspersoon. Het is echt niet meer zoals 30 jaar geleden. Iedere school moet zorgen voor een veilige omgeving en heeft een pestprotocol. Er zal altijd eerst overlegd worden met ouders en kind voordat er bepaalde stappen ondernomen worden (bij erg pestgedrag). Maar blijf er niet mee zitten of wachten totdat een kind voor zichzelf opkomt, dat maakt het alleen maar erger.

In de vorige klas van mijn kinderen zat ook een kindje dat jongere kindjes pijn deed. Ik heb het aan gegeven aan de juf en ben ook op de ouders afgestapt. En gevraagd wat we er aan gingen doen. Uiteindelijk hebben de ouders samen met de juf het kindje geholpen om er mee te stoppen. En was ie uiteindelijk zelfs een vriendje geworden.

Dit is wel iets om te bespreken. Het andere kindje gaat grenzen over jouw zoon er echt goed mee om gaat. Tot op zekere hoogte moeten ze voor zichzelf opkomen, en tot ze het helemaal kunnen mag je ze hierbij helpen. Voor jezelf opkomen leer je niet door gepest te worden, dat moet aan beide kanten aan gepakt en begeleidt worden.

Dit zijn wel dingen waarvoor je even mag chatten of de juf aanspreken hoor! Graag zelfs. Kinderen zijn heel erg slim en kunnen het precies doen als de juf even met 1 van die andere 30 kinderen bezig is