Laat jij je kind zich soms vervelen?

Ik doe veel samen met mijn kind, maar ik vind alleen leren spelen ook erg belangrijk. Er zijn dus momenten op de dag dat ik zelf iets doe en zij zich maar even moet vermaken. Verveelt ze zich? Dan gaat ze vanzelf iets zoeken om te doen 🤷🏼‍♀️ eerst gaat ze dan bij mij staan jammeren, maar ze gaat vanzelf spelen dan.

Ik zat vandaag naar mn dochter(1,5) te kijken en ik dacht goh volgens mij verveel je je. Moet ik nu wat doen, ze lijkt het zelf niet zo erg te vinden. Ik zit tenslotte 1 meter van haar vandaan koffie te drinken dus ze kan aandacht vragen. En toen ik me dat allemaal afvroeg maakt ze een plan en ging ze ergens vrolijk mee spelen, weg verveling. Dus volgende keer laat ik haar. Ze zal wel aangeven als ze aandacht nodig heeft of niet weet wat ze moet. Er is genoeg vermaak in huis waar ze naar toe kan verplaatsen.

Ik speel nooit samen, of nou nooit, in elk geval echt zelden. Dus zoon van 2 moet zichzelf maar zien te vermaken, en meestal lukt dat ook wel. En als het niet lukt komt hij naar mij toe al jammerend, dan lees ik een boekje voor, of knuffel even met hem zodat hij even mn volle aandacht heeft, en dan pak ik wat speelgoed en laat even zien hoe hij daar mee kan spelen, en meestal gaat hij dan wel aan de gang. En als hij blijft jammeren moet ie dat zelf maar weten, uiteindelijk zoekt hij toch wel wat op om te doen.

Vervelen / jammeren ja dat gebeurt wel. Dan vraagt die mijn aandacht. Meestal geef ik het ook. Ik vind het echt dodelijk saai om met hem te spelen, kan dat nooit zo lang opbrengen. Mijn man bedenkt juist van alles. Ik ga liever met hem wandelen / fietsen en dan heel veel kletsen 😂 Hij is 2

Zo denk ik ook precies. Vind het geen fijn idee als zei zich verveelt. Dan denk ik direct, geef ik haar wel genoeg tijd en aandacht die ze verdiend? Mijn dochter is vanaf het begin alleen maar plakken aan mij. Vader was al vanaf begin uit beeld dus ik was der alleen. Ik heb echr alles met haar samen moeten doen en nu nog steeds. Ze wilt altijd samen spelen, samen dit samen dat. Ik vind het zielig om haar alleen dingen te moeten laten doen. Ik voel me slecht als ik het niet doet, maar soms verveel ik me echt al heel snel en vaak denk ik, kun jij niet jezelf vermaken? Buiten in de speeltuin is het ook altijd samen en niet alleen of met andere kindjes. Ik hoop dat dalijk als de 2e er is ze wat meer samen gaan doen 🙈

Mijn kids van bijna 4 en 2 mogen zich zeker vervelen. Ze kunnen heel lang om aandacht vragen door met boeken aan te komen of mij te willen betrekken in hun spel. En ik knutsel graag met ze, doe een spelletje of ga puzzelen. Maar het is ook met regelmaat tijd dat ze even zelf iets gaan doen. Vaak komen ze echt wel uit zichzelf tot spel. Mijn oudste kan echt klagen dat ze echt niet weet wat ze moet doen als ik niet met haar mee wil spelen. Dan zeg ik dat ze dan maar met haar armen over elkaar op de bank moet gaan zitten. Vaak heeft ze dan binnen 2 minuten toch iets bedacht. Ik zorg wel dat ik emotioneel beschikbaar ben als er iets aan de hand is. Ik heb een tijdje opgepast op een jongetje dat heel erg jengelig was als ik niet samen wilde spelen. Ik pakte soms dan juist bewust een boek of tijdschrift een ging vlak bij hem wat lezen ( of tenminste doen alsof). Juist omdat hij dan het gevoel had dat ik even geen tijd zorgde ervoor dat hij zelf tot spelen kwam.

Hier is ze bijna 2 en kan zelf spelen maar met mama is het natuurlijk veel leuker. We spelen vaak samen en gaan samen op pad maar als ik ff wil koken oid. Dan speel ik ff met haar, bijvoorbeeld bij haar keukentje... dan speel ik met de pannen en dan wil ze zelf ook... en dan kan ik meestal weglopen. Of ik pak haar pop en leg hem in bedje met een dekentje en vraag dan of ze hem de fles wil geven ... of met tekenen, samen beginnen zoiets... effe op gang brengen en dan gaat ze wel verder. Verder hebben we een soort dagelijkse vaste indeling... dus ze weet wat er gaat komen. Als we laat zijn met de hond uitlaten dan merk je dat meteen. En altijd ff 2 keer naar buiten, speeltuin, op bezoek, boodschapje doen, blokje om met haar looppoes, fietsen... net als op het werk en school, effe een pauze en naar buiten. Daarna kan ze er wel weer tegenaan. Ik heb niet het idee dat ze zich hier verveeld 😏🙈😊

Vervelen schijnt goed te zijn voor de ontwikkeling van creativiteit. En vast ook voor de zelfstandigheid. Ik laat mn kinderen wel eens jammeren hoor, maar alleen als ik zeker weet dat er niks anders is. Pak ze op, geef een knuffel, vaak de optie om bijvoorbeeld met koken erbij te staan/zitten. En als dat dan niet goed is maar even aanhoren. Vaak gaan ze beter zelf spelen als ze zien dat ik echt bezig ben. Zelf tv gaan zitten kijken of een boek lezen werkt hier niet.

Lukt(e) bij mij niet. Dan ging hij doodleuk naast me staan wachten tot ik wel tijd/zin had om te spelen 😂. “Ok mama dan wacht ik hier”. Hij is inmiddels 4, en kan het wel een stuk beter maar nog steeds niet top

Nooit de uitdaging aangegaan om te kijken hoe lang hij het vol hield om naast je te blijven staan wachten? Ik zou dat een enorm interessant experiment vinden om het een keer uit te proberen

Hier is het ‘gebalanceerd’. Ik speel regelmatig samen met hem, maar soms heb ik geen zin, ben ik met iets bezig, en soms kan ik dat ook echt heel slecht. Samen verhaaltjes met de Duplomannetjes en het huis verzinnen? No problem! Bouwen met de blokken of magneetstenen? Check! Doen alsof we samen eten terwijl hij kookt in zijn keukentje? Dat vind ik al moeilijker. Ik ben echt geen krak in doen alsof, en dan ga ik me snel enerveren. Hier is het eigenlijk vanzelf gegroeid dat samen spelen en alleen spelen vaak afwisselt. Soms wil hij echt mijn aandacht, en dan vooral op de momenten dat ik mijn aandacht ergens bij moet houden (bv. tijdens het koken), maar hij kan zich verder prima alleen vermaken. Uit verveling leren ze inderdaad ook wel heel wat!

Ik ben nu hoogzwanger en heb vaak geen energie of zin om samen met hem te spelen (hij is twee), dus moet hij zichzelf wat meer vermaken nu. Hij pakt nog steeds vaak mijn hand vast om me mee te trekken om te spelen, maar ik weiger dat nu wat vaker. Hij wil dan dat ik op de vloer bij hem kom zitten, maar dan kom ik niet meer overeind 😅 het alleen spelen gaat steeds beter nu, want hij moet wel. Het is ook vaak zo dat als ik bezig ben met koken, stofzuigen, want dan ook, dat hij lekker alleen speelt, want dan ziet hij dat ik even geen tijd voor hem heb, maar zodra ik even ga zitten uitpuffen op de bank is het weer: mama, mama, mama... Pfff

Ja, soms gaat hij jammeren maar na een paar minuutjes gaat ie toch zelf aan de slag. Ik merk het vanzelf wel als hij me echt nodig heeft. Ik wil ook niet dat hij mij continu nodig heeft om zichzelf bezig te houden, dus ik wissel het af. Als hij al een tijdje alleen heeft gespeeld omdat ik moest koken, dan zorg ik ervoor dat ik hem daarna wel aandacht geef, of soms kijk ik tv of game ik terwijl ik bij hem in de grondbox zit lol

Vervelen is af en toe juist goed! Niet steeds maar met hem spelen, laat hem zelf dingen uitzoeken en leren om zichzelf te vermaken, goed voor zijn ontwikkeling! Ik ben hier al heel vroeg mee begonnen en 9 van de 10 keer speelt hij fijn zelf. Soms komt hij me halen en dan spelen we even samen. Hij is 2 jaar en doet dit al vanaf 1 jaar. Als je altijd maar samen speelt en bij de eerste kick reactie geeft, leert je kindje nooit om zelfstandig te spelen lijkt me. Ik ben geen entertainer. Ik ben een moeder die soms meespeelt, maar ook soms het huishouden doet, kookt, of gewoon tijd voor mezelf heb. Hoe doe je dat allemaal als je constant speelt met je kind(eren)?

Tuurlijk, dat hield hij echt lang vol. Ik moet er wel bij zeggen dat hij op de opvang met andere kinderen om hem heen prima speelde, en nu op school en naschoolse opvang het ook prima doet. Hij doet het inmiddels thuis ook beter. Het groeit ook gewoon.

Ik maak er geen sport van om hem te entertainmen. Denk dat ik er later alleen maar blij mee ben dat hij zich vaak ook prima alleen kan vermaken. Vervelen daagt fantasie soms ook, dat kan alleen maar goed zijn.

'Vervelen' is juist heel goed want dat maakt dat je kindje zelf moet gaan bedenken wat te doen, waar ze vervolgens weer nieuwe spelletjes van leert en creatief leert denken. Bovendien leert ze anders niet om zelf te spelen zonder vermaakt te worden en dat is zeker op latere leeftijd echt niet handig want in het leven is het nou eenmaal soms saai of wordt je niet 'entertaind'. Dat laatste is echt iets van onze tijd, je moet iedere seconde van de dag iets te doen hebben, terwijl het juist zo gezond is om dat even niet te hebben. Je doet je kindje echt geen te kort door haar af en toe even te laten vervelen of zichzelf vermaken!

Ik help haar vaak opstarten (samen met de pop keukentje kleuren etc) en als ze dan lekker bezig is dan gaat ze verder zelf. Soms roept ze me om mee tr doen, maar dan zeg ik gewoon dat ze even zelf moet spelen, dat ik iets anders aan t doen ben. Meestal werkt t prima. Soms moet ik meer "animatie team" zijn dan een ander moment.

Vervelen is heel gezond! Worden kinderen creatief en zelfstandig van. Ik werk gedeeltelijk in de 1 op 1 begeleiding en heb regelmatig een tijdschrift zitten lezen terwijl mijn cliënt (puber met lvb) zich stierlijk liep te vervelen. Met een dreumes vind ik dat nog wel iets lastiger, maar het gaat redelijk als ik 2 dingen neerzet en dan in de buurt heel “druk” bezig ga met iets anders. Koken, was opvouwen zoiets. Soms gaat ze uiteindelijk na even jengelen spelen met een van de dingen die voor haar klaar staan, soms ook gewoon met papier uit de papierbak halen ofzo 😂 ook prima! Al met al heeft mijn dochter zo al best goed zelf leren spelen

Mijn 1,5 jarige dochtertje houdt het vol om 20 minuten heel hard te krijsen. Maar daarna gaat ze leuk zelf spelen en heb ik er geen kind meer aan. Ik leg wel veel speelgoed weg. Ze mag dan ‘s ochtends wat uitkiezen waar ze mee kan spelen. Anders wordt het 1 grote chaos en ziet zij ook niet meer waar ze mee kan spelen. Ik probeer soms ook wel nieuwe dingen te verzinnen. Zoals met lege flessen en een bal te bowlen ect.