9 Reacties

茅茅n jaar geleden

Ik heb van de week mijn 2 maanden oude zoon met zijn hoofd tegen de trapleuning gestoten. Mijn dochter is al een keer van ons bed gevallen, een keer van halverwege de trap en vanavond nog van onderaan de trap, al 2 keer van haar tripp trapp gevallen en is op vakantie 2 keer van het bed af gekieperd. Soms gebeuren dat soort dingen. Ik snap dat je je schuldig voelt, maar dat is niet nodig.

茅茅n jaar geleden

Ik ben ook nog steeds aan het bijkomen dat ik, met baby op de arm, van de trap ben gevallen vorige week donderdag(nouja een paar treden...maar wat een klap). Wat een rotgevoel zeg!! Ik had wel een vrije hand, maar in plaats van dat ik de trapleuning grijp, greep ik als reactie op de val haar hoofdje vast, maarja... de val was al ingezet, en ze is op de een of andere manier toch op de grond terecht/in aanraking met de grond gekomen (ik had haar wel nog vast hoor, maar hoe het precies ging kan ik gewoon niet meer goed herinneren). :(:( ik heb denk ik wel de val gebroken, maar ze was zo geschrokken....! En terecht ook, hoe eng voor zo'n kindje. Heeft alle vertrouwen in jou, en dan gebeurt er zoiets... Maar hoe rot het ook voelt..... het gebeurt..... per ongeluk en je hebt meteen zo goed mogelijk gehandeld daarna..... tsja fijn is anders, maar het is gebeurd, goed dat je meteen gekoeld hebt. Daarna maar extra knuffelen en aandacht...dat kan sowieso geen kwaad. Je bent zeker niet de enige hoor. Goed om t even te delen en van elkaar te horen, dat er bij iedereen wel eens 'iets' gebeurt, waar je je vreselijk over voelt.

茅茅n jaar geleden

Bij ons heeft m'n vriend de deur dicht gedaan toen d'r duim aan de scharnierkant zat. Wat een schrik, kind huilen, vriend huilen, duimpje plat. Ik kwam meteen aanrennen en het eerste wat ik dacht was "Thank god, het is d'r duim maar, niks levensbedreigends." Dit soort dingen gebeurt. Meestal met overzichtelijke gevolgen. Soms ook met hele ernstige gevolgen. Dus troost je met de gedachte dat er gelukkig niet zoveel aan de hand is.

茅茅n jaar geleden

Ongelukjes gebeuren nu eenmaal je bent absoluut geen loedermoeder. Denk dat elke moeder hier wel iets soortgelijks heeft meegemaakt

茅茅n jaar geleden

Update: het kind is ok茅, vingers zien zelfs niet blauw. Helaas wel een flinke ruzie met mijn man gekregen omdat ik zo geschrokken was en zei tegen mijn dochter; het spijt me, mama had moeten opletten. Volgens mijn man had ik moeten zeggen; zie je wel, hier ben je al 1000x voor gewaarschuwd eigen schuld. Pfffff weet zo niet wat ik ervan moet denken.

茅茅n jaar geleden

Reactie op hanneke84-24

Update: het kind is ok茅, vingers zien zelfs niet blauw. Helaas wel een fl ...
Misschien een compromis? 'Sorry, mama had beter moeten opletten, maar jij moet ook je vingers daar niet tussen stoppen. Allebei beter opletten de volgende keer!'

茅茅n jaar geleden

Nageltje van mijn peuter is er momenteel af aan het vallen omdat hij ook met zn vinger tussen de deur is gekomen! Hij heeft er gelukkig geen last van en ze kijken er samen elke dag gefascineerd naar 馃 Ook het ruzie maken met mijn partner als er een ongelukje gebeurt herken ik helaas. Er spelen gewoon zoveel emoties mee als het gaan om je kind (en pijn). We proberen het alleen echt niet te doen want dat maakt de hele situatie voor ons kind natuurlijk alleen maar erger.

茅茅n jaar geleden

Mijn dreumes was vorige week verkouden. Bij het neusspoelen was hij zo hard aan het tegenwerken (en stopte ik niet op tijd) met een bloedneus als gevolg 馃ゲ het was een wondje vooraan in zijn neus, maar zijn snot heeft er toch nog lang van nagekleurd 馃檲

茅茅n jaar geleden

Wij hebben een vloerplank die loszit en steeds verschuift waardoor er een kiertje tussen de planken komt te zitten. Een keetje met je voet er tegenaan duwen/stampen en het zit weer goed. Dus ik was duwde een keer met mijn voet die plank terug en toen zaten de vingers van mijn zoontje er tussen. Voelde me ook zooo schuldig, nog steeds als ik er aan terug denk (is al maanden terug). Gelukkig was er niet zo veel aan de hand, alleen 1 blauwe nagel. Maar zal nooit meer die plank verschuiven zonder te kijken of hij in de buurt is