Mama mag niks doen

Hallo iedereen, Ik heb hier eerder al eens een topic over geplaatst maar ondanks de tips wordt het alleen maar erger. Ons zoontje is 2j 4m en altijd wel meer een papa’s kindje geweest, maar de laatste weken is het extreem. Ik mag niks doen! Als mijn partner aanwezig is ben ik niet goed voor mijn zoon. Het is de hele tijd “mama weg”, “mama mag ni”, “mama nee”, “mama laat me gerust”. Hij begint soms zelfs te slaan of te stampen naar mij. Het gaat dan over dat papa hem in de eetstoel moet zetten, of papa die zen pamper moet doen, papa die een verhaaltje moet voorlezen, papa dit papa dat… Elke keer als ik zeg dat ik het wel zal doen krijg ik boze reacties van men zoon. We gaan hem altijd met 2 in bed steken en de ene avond lees ik een verhaaltje voor, de andere de papa. Uiteraard als het mijn beurt is, is het eerst drama dat hij papa wil. Onlangs was hij zelfs zo gemeen dat hij de deur van de slaapkamer voor men neus dicht deed en zei “mama weg!” Uiteraard reageert de papa hier op en zegt altijd dat dat niet mag, dat hij flink moet zijn tegen mij, dat hij sorry moet zeggen enzovoort.. dus het is niet dat mijn partner het toelaat. Maar voor mijn partner is het ook súper vervelend dat hij altijd alles moet doen. We hebben het al boos aangepakt, al teleurstellend gezegd, al begripvol geprobeerd “ik weet dat je liever papa hebt, maar mama gaat het nu doen..” NIKS helpt! Als mijn partner niet in huis is, is er niks aan de hand! 😳 Dan ben ik wel goed genoeg, dan mag ik alles doen,.. In een vorige topic kreeg ik als tip om veel te doen 1 op 1 met men zoon als de papa ook aanwezig is. Knutselen, gaan wandelen, uitstapjes naar de speeltuin, allemaal onder ons 2. En dat is heel fijn, maar zodra we thuis komen word ik weer volledig afgedankt!! Het is zo fel geworden dat ik er echt verdrietig van word. Ik weet dat kinderen op een bepaalde leeftijd meer voorkeur hebben voor de ene ouder dan de andere, maar zo extreem? 😵‍💫 Ben echt even ten einde raad én best wel verdrietig!