Man als begeleider op de opvang

Maar de vrouwen vertrouw je wel ondanks ze het niet zouden laten merken bij een kop koffie? Waarom vertrouw je de vrouw wel? Want het antwoord dat je hier zal geven zal net tonen waarom je minder hoort over vrouwen, en dat is echt niet grotendeels omdat vrouwen meer te vertrouwen zijn, maar net omdat we hen dat vertrouwen geven. Probeer wat te relativeren, de meeste mensen hebben goede intenties!

Dit ja. Ik vind dit ook heel lastig als ik dit soort berichten lees. Niet eerlijk tegenover mannen die in de kinderopvang willen werken. Wat mij betreft zou het juist goed zijn als er veel meer mannen dit werk zouden gaan doen! Super leuk voor de kindjes!

Het gaat niet om het kopje koffie natuurlijk! 🙄 Het gaat erom dat je al een oordeel hebt voordat je die man ooit hebt gezien!

Heel plat gezegd: omdat verreweg de meeste kindermisbruikers mannen zijn? En ik vertrouw vrouwen helemaal niet blindelings. Dat is jouw conclusie. Ook bij sommige vrouwen kan ik een sterk negatief intuïtief gevoel krijgen. Maar dat heb ik inderdaad niet al op voorhand en bij een man in een beroepsgroep met zeer jonge kinderen wel. Ik zeg toch dat het niet rationeel is? Ik vind BSO dan al anders voelen dan peuters en baby’s.

Onbegrijpelijk dat mensen iemand zo kunnen behandelen terwijl hij zijn werk zo goed mogelijk wil uitvoeren.

Waar zijn jullie bang voor dan? Zou je dit gevoel ook hebben als je een zoon zou hebben? Met alle tekorten in de kdv en alle horrorverhalen die je soms leest over (vrouwelijke) begeleiders, kan ik niet goed begrijpen dat je eraan denkt om je fijne opvang op te zetten omdat er een nieuwe, vaste collega komt werken.

Mijn punt is, is dat zo of komen vrouwen er beter mee weg... wie niet betrapt wordt zal niet in de cijfers terecht komen.

Alsof vrouwen te vertrouwen zijn? Best raar!

Ik heb dit vorige jaar meegemaakt, er was een nieuwe pm’er aangenomen op de groep en dit was een man. Ik en andere ouders onze zorgen geuit.. ik had al besloten meteen besloten dat het klaar was. Ik ging op zoek naar een andere opvang en de dagen dat hij werkte op de groep ging mijn dochtertje niet meer. Ik weet dat het niet eerlijk is tegenover hem, en dat er waarschijnlijk echt vergroot glazen zijn op zo een mannelijke medewerker maar nee. Ik wilde liever voorkomen dan genezen en had deze drastische besluit gewoon genomen. Ik hoor wel achteraf van andere ouders dat ze wel blij zijn met hem etc. Maar nee ik zou nog steeds hetzelfde beslissing genomen hebben. SorryNotSorry. Teveel pedofielie in Nederland. Het zou maar net een van ze zijn.

Laten we er vanuit gaan dat de meeste mensen deugen. En, hier in België, zijn ook al hele nare situaties in de opvang voorgekomen met vrouwelijke begeleiders. Vertrouwen...

Maar de meeste mannen zijn geen kindermisbruikers he... Wat ellendig om zo uit angst te moeten redeneren zeg.

Echt ik weet niet wat ik lees. Hou dan anders je kind lekker thuis en breng d’r helemaal niet naar de opvang. Ook vrouwen gaan over de streep.

Wat een vreselijke manier om in het leven te staan.

Het is maar net wat je je kinderen wil meegeven in het leven. Je reactie maakt mij echt laaiend van binnen.

Jij bent er dus zo een waar die man bij ons zo ontzettend verdrietig van wordt! Hij doet zo hard z’n best……. Ik word er echt heel boos van merk ik!

En wat leer je je kind? Dat het okee is om te discrimineren? Buiten te sluiten op basis van geslacht? Dat mannen niet te vertrouwen zijn, maar vrouwen wel? Waar ligt de grens? En wat is dan wel okee? De mannelijke ambulance broeder mag je dochtertje wel helpen als er iets is? Ik stop met dit topic te lezen want ik word hier heel erg boos van. Maar onder die boosheid zit heel erg veel teleurstelling in dat er écht zulke mensen bestaan die anderen veroordelen op basis van geslacht... Pfff

Wat vervelend dat je dit gevoel hebt. Ik zou het zelf geen probleem vinden om een man op de groep te zien. Misschien een beetje verbaasd omdat je het weinig ziet… Misschien vind je onderstaand stuk nog interessant. https://verhalen.trouw.nl/negen-vragen-over-pedofilie/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Ik sta hier heel dubbel in. Maar dat komt vooral, denk ik, omdat ik zelf en hele nare ervaring heb. Maarja.. rationeel weet ik ook dat niet iedere man slechte intenties heeft. Er was bij de opvang van mijn kinderen een tijdje een mannelijke medewerker. Ik merkte dat ik dat niet heel makkelijk vond toen mijn kinderen nog niet konden praten en nog niet zo veel begrepen (gewoon echt jong waren). Toen ze konden praten, of in ieder geval woorden konden zeggen en enigszins konden uitleggen of ze blij/boos/verdrietig waren, vond ik het oké. Maar ik hoop dat mensen de mannen in de opvang, op scholen, etc een eerlijke kans kunnen geven. Ik vind het belachelijk dat de mannen voor van alles en nog wat uitgemaakt worden, omdat ze man zijn.

Wat een vooroordelen over iemand die je totaal niet kent, puur alleen vanwege zijn geslacht. Als wij als vrouwen gediscrimineerd worden wegens ons geslacht is de wereld te klein (terecht) maar dit mag wel? Waarom zo in angst leven? En mocht hij naar de groep van je dochter gaan, haal je haar dan van de opvang af? Waar zij het gewoon naar haar zin heeft volgens mij? Omdat mannen niet te vertrouwen zijn.. wat geef je je kind ook mee zeg.

Niet zoals jou