Man en ik andere ideeën over slecht etende zoon(4)

Misschien helpt dit boek vanuit de IMH visie https://www.imhnederland.nl/wp-content/uploads/2021/03/AAN-TAFEL-1.pdf

Wat rot :( Mijn man en ik verschillen ook heel erg van mening als het gaat om eten. Hij dwingt haar en probeert soms gwn een lepel erin te douwen. Heel rot om te zien en 9 van de 10 keer gaat ze er echt niet beter van eten. Wat bij ons helpt is dat we warm eten savonds vaak skippen voor haar. Ze eet overdag prima en het liefst warme lunch (pastaatje, soepje enz). En dan savonds krijgt ze havermout pap. Ik heb niet veel tips sorry maar misschien heb je toch wat aan de havermout. Pushen met eten werkt never ever. Ik ben bv pas verse groenten gaan eten op mijn 18e 🤡

Ik was een hele slechte eter vroeger en ben nog steeds selectief/kieskeurig. De aanpak van jouw man had mijn als kind enorm beschadigd. Mijn moeder kookte bijna altijd apart voor mij met de afspraak dat ik het andere eten zou proeven. Het feit dat ik altijd kon terugvallen op iets veiligs maakte proeven een stuk minder eng. Hierdoor ben ik er van overtuigd dat ik nu producten heb leren eten die ik anders niet had gegeten. Ook nu ervaar ik nog steeds spanning met nieuwe dingen. Alleen weet ik mijzelf nu te kalmeren en stap ik uit mijn comfortzone wanneer het goed voelt. Zo heb ik laatst voor het eerst gebakken zalm en tartaar durven eten. Onze oudste zoon van 4.5 jaar lijkt wat betreft avondeten veel op mij. Hij eet tot op heden geen porties groentes en/of rauwkost. Hij kokhalst er zelfs van, maar we hebben hem wel zo ver dat hij durft te proeven. Ondertussen krijgt hij 's avonds altijd één product waarvan ik weet dat hij het niet gaat opeten. Puur om hem daar kennis mee te laten maken. Eten is ook gewoon eten en geen onderhandeling- of beloningsmiddel.

Wij gaan nu voor onze zoon van bijna 3 naar de kinderdietist, gewoon met z'n tweeën zonder hem. Hij eet ongeveer hetzelfde als jullie zoon, ook alleen rauwe komkommer en paprika en pasta zonder saus. Vlees eigenlijk amper. Wat de diëtist ons heeft aanbevolen is om hem wel dingen die hij graag eet op zijn bordje te geven. Daarnaast geef je hem een ontdekbordje, met dingen van jullie avondeten. Daar mag hij gewoon dingen van proberen. En voelen, ruiken, likken aan het eten, is ook al proberen, hapje eten hoeft niet eens. In onze ervaring gebeurt dat dan uiteindelijk vaak wel, en zo lukt nu bijvoorbeeld al steeds vaker pasta met saus! Strijd is inderdaad niet de oplossing. Misschien dat een kinderdietist ook voor jullie wat is. Als je een verwijzing krijgt (heel makkelijk via consultatiebureau) en aanvullend verzekerd bent, krijg je er nog best wat van vergoed.

Misschien kun je een middenweg vinden? Mijn zoontje is niet perse een slechte eter, maar kan wel zulke fases hebben. Wij hebben samen afgesproken dat we nooit iets anders voor ons zoontje apart maken of koken en hij krijgt wat wij gekookt hebben. Als hij dat niet wil eten, dan is dat zo. Wij bieden altijd Griekse yoghurt aan, of hij nou wel of niet goed gegeten heeft. Dus dan krijgt hij in ieder geval wel iets binnen, want yoghurt wil hij eigenlijk altijd. Wij dwingen ons zoontje ook niet om te eten, vragen wel soms of hij wil proeven en bij ons wil hij niet z’n eten ‘delen’ met z’n vader. Dus soms gebruiken we dat en doet m’n man net alsof hij een hapje van ons zoontje z’n bord neemt en neemt hij dan zelf toch een hapje.. maar zo hebben wij een tussenweg kunnen vinden, want mij man zou het ook anders doen.

Wij doen het exact zo! Op deze manier worden we allebei niet boos of geïrriteerd en ze wennen dan ook niet aan dat er aangepast gekookt wordt. Misschien is dit een middenweg voor jullie en gaat hij er wellicht ook nog beter van eten.

Dit inderdaad! En rond 5 uur of tijdens het koken nog wat snacks groente, hebben ze toch mooi binnen!

Ja precies:) Ik zet soms rond 15.30/16.00 een snackplankje klaar met hartige snacks:) Gewoon op de lage tafel en besteed er dan geen aandacht aan :) Hij loopt er dan meestal regelmatig heen

Misschien is de insta kidsvoeding iets voor jullie, super leuk en echt een goede theorie er achter! Heeft een erg leuk receptenboek

De theorie van kidsvoeding is onder andere dat kinderen nieuw eten spannend vinden en dat je dus het bekende aan gaat bieden. 1 variatie per keer. Stel hij vindt pasta lekker, leg je er 1x een paar stukjes champignons bij. Juist door het vertrouwde zou hij getriggerd worden wat nieuws te willen proberen. Jouw man z'n theorie is giga achterhaald. Onder stress gaat een kind echt niet beter eten!

Trouwens, het perse moeten opeten is echt iets van vroeger. De gedachte nu is dat je daarmee een kind pusht om meer te eten dan wat hij zelf wil. De kans is dat hij daarmee z'n grenzen niet meer kan aanvoelen en later meer gaat eten dan nodig, met de kans op overgewicht

Kinderen hebben de controle op 3 punten: slapen, eten, en poepen. Je kunt ze hierop niet dwingen. Dat is precies waarom dit de punten zijn waarop je met je kind een machtsstrijd kunt krijgen. En die verlies je. Beter dus om die strijd niet aan te gaan, dan wordt het voor het kind ook minder interessant.

Wat ontzettend kinderachtig van je man om te zeggen dat hij anders niet mee eet.... Ik zou misschien daar maar gewoon mee instemmen. Scheelt een hoop gezeur en ruzie aan tafel 😬

Hebben wij dezelfde man? 😅 hier net zo. Ik kreeg het vroeger ook nog 3 dagen opnieuw want het moest en zou gegeten worden. Ik heb daar echt nare herinneringen aan. Ik ben meer van even proberen, vind je het niks, kan. Proberen is al heel goed. Volgende keer lust je het misschien wel ik heb ook zeker geen zin in gedoe aan tafel. Ik bied het aan maar als het niet gegeten wordt, prima. Hier het 'geluk' dat man lief elke maand 2 weken aan een weg is voor het werk.

Uiteindelijk gedraagt je kind zich gewoon als een kind, en je man kinderachtig. Ik zou vertrouwen op je eigen gevoel. Niet pushen. Altijd zorgen dat er wel wat (vertrouwds) gegeten mag worden. Uiteindelijk komt het echt allemaal goed. Ik zou die strijd met je zoontje absoluut niet aangaan. Met je man wel ;-)

Ik was benieuwd naar dit spel: https://dekinderdietistdaphne.nl/product/spel/ Maar het lijkt me hoe dan ook lastig als je man niet on board is. Kun je niet voorstellen eens samen naar een kinderdietist te gaan (of iets dergelijks) voor uitleg? Als hij het blijkbaar niet van jou wil aannemen... Enig idee waarom hij niet aan jouw visie wil beginnen?

Ik was zelf een moeilijke eter en op een gegeven moment waren mijn ouders het zat en aten ze gewoon vaker de gezonde dingen die ik wel luste en lieten het verder los. Inmiddels lust ik wel veel hoor. Onze dochter en zoon waren/zijn ook lastig met groente. We hebben er nooit een punt van gemaakt. Dochter eet inmiddels steeds meer en zoon proeft het in ieder geval en dat vind ik al prima.

Wat vervelend zeg, en inderdaad kinderachtig en totaal niet verantwoord van je man. Dit werkt echt niet. Als het al lijkt te werken heeft dit op de lange termijn alleen maar negatieve effecten. Ik zou er vooral geen drama van maken. Maak van samen eten een gezellig moment. Als hij niks eet, dan niet, eventueel een boterham geven als hij echt honger heeft, maar geen aparte maaltijd gaan maken. Bied overdag lekker veel groente aan. Veel kinderen zijn s avonds moe en dan dus kritischer met eten. Heb je al geprobeerd samen te koken? Misschien als hij invloed heeft op hoe het wordt bereid dat hij dan meer wil eten? En tijdens het koken kan je al goed snacken van alle groente. Maar nogmaals, zeker niet boos worden of forceren. Juist vrijheid en eigen controle geven. En blijven aanbieden, op verschillende momenten. Laatste tip: smoothies maken met bevoreren groente en fruit, soms geven we dat s avonds met een boterham erbij of wat havermout door de smoothie. Vind onze zoon geweldig en gaat lekker veel groente in :)

Kijk, jullie zijn allebei overtuigd van je eigen gelijk. Maar je zou het ook twee weken kunnen proberen. Eerst een week volledig jouw manier, dan een week volledig zijn manier. Maakt dat geen verschil dan zoek je samen een compromis op waarmee jullie beiden kunnen leven. Want de onderlinge spanning tussen jullie voelt je kind wss aan en het verschil in aanpak ook. Dat buiten ze onbewust uit. En je kind is 4. Dus probeer eens of je laagdrempelig buiten het avondeten om je kind kan vragen om een oplossing te bedenken. "Je vind groente niet zo lekker, hoe denk je dat we kunnen proberen welke groente of maaltijden je wel lekker vind? " Misschien kan je wel een beetje afspraken maken over bijvoorbeeld samen koken en dat dan 2 hapjes proeven of andere kleuren groentes proeven of 1x in de week iets geks eten wat je kind uitzoekt. Een mooi kleurplaat met regenboog en iedere kleur die geproeft is mag hij inkleuren. Eind vd week regenboog vol is een ijsje na het eten. Of een ander creatief idee om meer te proeven/ eten wat alleen een kind kan bedenken. Zomaar een idee hoor.

Kleine update: ik lees alles, dankjullie wel, het is heel fijn om die bevestiging te krijgen. Ik ben momenteel nog even te boos op manlief die 'm net ook met een half woord gepeerd is met de boodschap dat hij niet hier zal slapen vannacht om er inhoudelijk meer op te reageren. Helemaal eens met het kinderachtige gedrag en ik weiger bij te dragen aan het doorgeven van het eet trauma waarvan ik zelf al heb mogen ervaren dat 't een echt ding is. Idd dan eet hij maar niet mee als hij niet normaal kan doen. Wat ik meestal doe is een combi tussen eet wat wij eten of eet het niet. Of een bordje met veilige dingen en iets nieuws. Of soms alleen veilige dingen. Maar daar had manlief kennelijk even genoeg van toen zoon zijn eten niet wilde eten. Wat me niets verbaasde. Kinderdietist is een goede, maar dan dus vooral voor m'n man, omdat ik volgens mij toch wel ongeveer doe wat geadviseerd wordt. Samen koken vaker gedaan, erg gezellig, maar nog niet echt bijgedragen aan ook echt ervan eten. Hooguit even proeven en daar ben ik dan al mega blij mee. Ik wil het eten ook geen ding maken en het gewoon over leuke dingen hebben, zodat het samen eten een leuk moment is. Maar 'iemand' vind dat kennelijk moeilijk. Oh en ook typisch, vandaag terwijl hij boos was over het zeuren van onze zoon zat hij zelf het vocht van de pastasaus weg te scheppen omdat hij saus wilde geen soep. Dacht echt, lekker hypocriet ben je nu. Geloof niet dat hij door had dat hij met die actie net zo goed over het eten aan het zeuren was....