Moederhart een stukje gebroken vandaag 💔

Heel veel wijsheid gewenst! Ik kan je helaas moeilijk goed advies geven.

Ik zou denk ik toch in gesprek gaan met de juf… voordat hun vreemde gedachtes krijgen en instanties inschakelen

Wat voor instanties? 😞

Dankjewel ❤️

Ik zou eerst het even laten kalmeren, lieve mama! Onderschat hormonen voor jezelf niet, maar ook gewoon emotionele dagen horen bij ouderschap. Opvoeding is iets wat je niet “ineens” fout hebt en ook zeker niet iets wat onomkeerbaar is. Het belangrijkste is communicatie. Nodig je partner uit voor een gesprek op een rustig moment. Vraag naar zijn behoefte en geef je eigen behoefte aan (vanuit de ‘ik’ boodschap praten, niet ‘jij doet dit en jij doet dat’). Bespreek elkaars intentie waarom jullie doen wat je doet, want beiden bedoelen het goed en willen het beste voor je kind. Maar doe dit op een rustig moment en ga er even voor zitten samen. Neem de tijd en rust voor elkaar. Maar niet tijdens het eten of tijdens tv kijken op de bank.

Omdat een kind zich een keer misdraagt???? Pff! Dit doen sommige kinderen nou eenmaal weleens, ze moeten leren dat dat geen goed gedrag is. Soms is er een reden voor en soms niet. In deze situatie denk ik dat de beschreven situatie de reden is, daar moeten de ouders dus samen wat aan doen! In mijn optiek hoef je dit niet uit te leggen aan de juf, mocht het vaker voorkomen kan je dat uiteraard wel overwegen. Ik ben zelf juf en als ik twijfels heb of mezelf dingen afvraag over een gezin dan bespreek ik dit altijd eerlijk met de ouders. Een instantie inschakelen wordt écht niet snel en zomaar gedaan!

Jeetje wat een moeilijke situatie. Hebben jullie al een keer met elkaar om de tafel gezeten en hierover gepraat? Waarin je dan ook echt naar elkaar luistert? Dat hij zulke uitspraken doet naar jou is al heel erg, maar in het bijzijn van jullie kindje is het natuurlijk helemaal een no-go. Als jullie er samen niet goed uit kunnen komen, zou ik misschien professionele hulp inschakelen. Iemand die jullie hier beiden beter kan helpen/begeleiden. Ik vraag mij namelijk af in hoeverre een kinderjuf jullie hierbij kan helpen. Ik hoop van harte dat jullie er saampjes uit kunnen komen ❤️ dikke knuffel iig!

Nee joh, ze gaan toch echt niet veilig thuis bellen van een jochie wat een keer niet goed in z'n vel zit? Dan hebben ze bij mij al 10x moeten bellen denk ik. Ik zou niet het hele verhaal aan de juf doen. Er is nou eenmaal soms spanning in huis, ik geloof niet dat er huishoudens zijn waarbij dat nooit voor komt. Dus het kan best dat je zoontje daarop reageert, maar lieve mama, dat is hij morgen weer vergeten hoor 🤗 Ik denk dat jij en je partner een goed gesprek moeten hebben over hoe jullie tegen de opvoeding aankijken en dan met name heel concreet over hoe jullie het de komende periode met de tweede erbij gaan doen. Dat zal ook een flinke verandering zijn voor je zoontje, dus belangrijk dat jullie een plan voor hem maken.

Dat de ene anders doet dan de ander is begrijpelijk en voor niks is het nog te laat. Je zoontje heeft veel spanning gevoeld in de ochtend en dat geuit bij de opvang. Ik denk dat jullie als ouders naar verwachting van jullie zoon toe moeten werken, zodat de ochtend ontspannen begint. Als jij vaak de ochtend hebt geregeld weet jij precies hoe de ochtend verloopt dat weet je man niet. Laatst was mijn vriend ook bezig om onze zoon ontbijt te geven. Ik hoorde zoveel gehuil dat ik ook ben gaan kijken wat aan de hand was. Ik was dus vergeten om te zeggen dat onze zoon tegenwoordig op het aanrecht staat om zijn beleg uit te kiezen en mee helpt om het vervolgens er op te doen. Dit zorgt gewoon voor een heel verwarrende start bij vader en zoon. Vader begrijpt kind niet en kind begrijpt niet waarom het anders gaat dan anders. Daarnaast ook een stukje wennen voor je zoon dat papa hem nu altijd ontbijt geeft en naar de kdv breng. Mijn zoon moet ook huilen als ik hem wegbreng, omdat ik dat nooit doe. Dat geeft verwarring. Kortom er is gewoon wat werk aan de winkel om verwachtingspatroon te managen, maar je kind is nu echt niet verpest. Dat de ene het anders doet dan de ander is gewoon wennen dat moeten wij allemaal. Succes 🍀

De juf kan wel even wachten denk ik, want ik denk dat als je nu iets stuurt dat het vooral op emoties gebaseerd is nog en wordt het misschien zelfs groter dan het is. Je hebt je verhaal hier nu gedaan en hopelijk dus al een beetje kunnen filteren. Later (morgen of volgende week) kan je altijd nog een update geven en ook aangeven dat je zoontje misschien de komende tijd wat onrustiger is door spanning in huis én de newborn. Neem nu vooral je rust. Muziekje aan of iets anders wat je kalmeert. Het komt echt goed!!! Tijd en communicatie zijn het belangrijkste hier.

Ik ben zoals jou qua opvoeding, kan me jouw gedachten dus héél goed voorstellen. Echter is je partner ook zoals hij is, ik denk niet dat het juist is om te ‘eisen’ dat hij zijn gedrag veranderd. Ik denk dat jullie samen compromissen moeten doen, wat kan écht niet en wat kan wel. Misschien is het een idee om de komende weken iets meer dingen samen te doen? Dan ziet je partner wat wel en niet goed werkt bij jou en je zoontje, dit kan hij ook proberen. Maar wees juist positief als hij aan het spelen en ravotten is, dit kunnen de vaders vaak goed; hier kan zijn kracht liggen! Kinderen, vooral jongens hebben dat ravotten vaak echt nodig, dit vinden ze vaak niet bij hun moeder. Zo heeft ieder zijn eigen sterkte kan! Er samen over praten (als de kids op bed liggen🤪) is goed! Succes!

Ach helemaal niet leuk dit!! Ik zou het verhaal even voor je houden.. ik denk niet dat ze er echt wat aan heeft en heb soms het idee dat ze dit soort dingen snel uit z'n verband rukken.. Het is ook gewoon wennen en hij voelt vast ook aan dat de baby eraan komt. Ik denk dat de juf het wel begrijpt en je zoontje vast niet de enige is!

Ik zou met elkaar even gaan praten en als het normaal wel goed gaat tussen jullie, dan zou ik het nu niet groter maken dan het is en het er dus niet met de leidsters erover hebben. Miss kun jij je kindje sochtend klaar maken (brood eten) e.d en dat je partner hem dan brengt, dat er toch een soort structuur in zit. En er zijn vast wel eens meer kindjes op de psz die hun dag niet hebben en wat baldadiger zijn. Niet te hard zijn voor jezelf hoor, je bedoelt het allemaal goed :) P.s. instanties mogen ze niet zomaar inschakelen, dat gaat altijd in overleg met de ouders

Hoi, wat vervelend dat het is gebeurd. Is niet goed en niet netjes, maar wel menselijk. Het is goed als je zoontje straks ziet dat papa en mama het ook weer goed maken. Je kan daar ook met je zoontje over praten. Papa en mama hebben ook wel eens ruzie. Maar maken dat wel weer goed met elkaar. Wij hebben de afspraak geen ruzie te maken waar onze zoontje bij is, maar dat is soms knap lastig en kunnen we ook gewoon door kibbelen. Soms is het indd beter om op je tong te bijten en je er niet mee te bemoeien, hoe lastig dat ook is. Mijn vriend is precies zoals jij jouw vriend beschrijft. Ook zo lekker explosief met uitspraken tijdens een ruzie. En van zichzelf al druk en chaotische, ook met de kleine. Wat ik zelf heel belangrijk vind, is echtheid naar een kind toe. Ik hoor genoeg ouders, die altijd op een nep toontje tegen hun kind praten en nooit hun ware zelf laten zien. Terwijl dat is juist wat ik belangrijk vind. Dus ja, ook de drukke chaotische papa. Dat is nou eenmaal hoe hij is. Misschien kan je wel met je vriend praten over hoe jij het in de ochtend aanpakt. Jij doet het al veel langer, dus even de tips en tricks. Niet op een bazige manier, maar als hulp.

Hè wat naar! Maak je niet te druk over wat de juf denkt hoor! Ben zelf juf en als een kind ander gedrag dan normaal laat zien weet ik dat er zeer waarschijnlijk 'iets' is. Kan vanalles zijn; iets dat thuis is gebeurd, ziek zijn of worden, ff niet lekker in hun vel zitten door bijvoorbeeld overprikkeling, bijna grote broer worden(!) etcetera.. In jullie geval denk ik een combi van het voorval van vanochtend en de spanning die een nieuw broertje of zusje met zich meebrengt.Die opmerking over instanties die net is geplaatst is zwaar overtrokken na jouw verhaal te hebben gelezen!! Daar gaan we echt niemand voor bellen hoor, dan blijven we bezig 🤣 Probeer het van je af te zetten en er vanavond over praten met je man.

Wat een vervelende situatie voor jou zeg... Zijn "slechte" gedrag op de psz lijkt inderdaad het gevolg van de spanning thuis. Ik zou mijn situatie kort schetsen. Mijn man en onze oudste dochter waren als water en vuur, konden echt totaal niet met elkaar opschieten. Onze oudste dochter heeft sinds haar geboorte problemen met haar darmen waardoor ze veel poep-ongelukjes had. Mijn man kon daar vreselijk boos om worden, hij schoot echt ontzettend uit zijn slof. De communicatie tussen hun was ook altijd erg stroef. Na zijn overlijden kwam er bij haar heel veel oud zeer los, de manier waarop hij haar behandelde heeft bij haar echt een trauma achtergelaten. Uiteindelijk heeft ze bijna 2 jaar lang EMDR therapie moeten volgen om dit allemaal te kunnen verwerken. Inmiddels is het een half jaar geleden en heb ik er een heel ander kind voor terug gekregen. Geen driftbuien en boosheid meer. Tuurlijk hadden mijn man en ik hier eindeloze discussies en ruzies over. Achteraf kan ik mijzelf wel voor mijn kop slaan, ik had véél eerder actie moeten ondernemen. Ik wil je met mijn verhaal niet de stuipen op het lijf jagen maar wel waarschuwen dat jullie alert moeten blijven mbt het gedrag van jullie zoontje. Sommige dingen kunnen meer impact hebben op een kindje dan wij zelf vermoeden. Kom eerst even tot rust voordat je met je man in gesprek gaat. Dan verkom je hopelijk een verhitte discussie. Ik zou zeker met hem in gesprek gaan en proberen te achterhalen waarom hij zich zo gedraagt. ( Mijn man had PTSS en depressies ) Misschien zit hij zelf niet lekker in zijn vel of lopen er dingen op zijn werk niet goed. Als je er graag op terug wilt komen bij de juf van de psz dan zou ik persoonlijk uitleggen dat hij een vervelende ochtend achter de rug had.

Ik denk eerlijk gezegd dat je het misschien een beetje uit z'n verband trekt/groter maakt dan het is? Jouw emoties zitten misschien nog wat hoog door de ruzie en je hormonen. Maar als ik kijk, wat is er nou helemaal aan de hand? Een echtelijke ruzie (best normaal, je hebt nou eenmaal weleens meningsverschillen en kan je soms even niet inhouden. Behalve als het echt uit de hand loopt, maar een beetje een conflict tja jullie zijn ook maar mensen)... En dan de juf die benoemt dat je zoontje een minder ochtend heeft en zich wat baldadig gedraagt. Ook heel normaal, elk kind heeft weleens z'n dag niet. En kan best zijn van wat spanningen thuis, maar als dat eenmalig is of iig geen vast patroon, is dat ook geen ramp lijkt mij. Vervelend, natuurlijk. Volgende keer beter opletten dat je zoontje de ruzie niet meekrijgt. Maar ik lees verder niks heel schokkends... Voor de toekomst zou ik zeggen, zulke ruzies niet zover laten komen, later uitpraten. Of je ergens anders op afreageren. Maar ik zou je niet zoveel zorgen maken als dat je nu doet. Of het moet echt niet goed zijn in je relatie, maar dat haal ik niet perse uit je verhaal!

Instanties omdat een peuter een keer niet in het gareel loopt? Dat zal wel loslopen denk ik. Ik zou vooral op een rustig moment met partner bespreken hoe dit anders kan. En daarbij hoeft niet jouw manier de enige juiste te zijn, een compromis lijkt me ook reëel, maar jullie moeten wel op één lijn zitten en mocht dit eens niet zo zijn, dit niet uitvechten waar je kind bij is. Tegenover de juf zou ik niet in detail treden. Je kunt wel zeggen dat het die ochtend niet zo lekker liep, of dat je partner dingen anders doet waar je zoontje nog wat aan moet wennen.

Wat een lieve reactie van jou! Inderdaad onderschat ik mijn hormonen niet en ben ik sowieso echt een gevoelsmens wat dat betreft! 😘

Gelukkig ik schrok me al rot van die reactie!