Montessori vs Dalton vs Jenaplan onderwijs

Wat goed dat je hier zo over nadenkt! Ik ben een Montessori leerkracht en vanzelfsprekend erg fan van dit concept, omdat het erg aansluit bij de behoefte van het kind als individu. Dat gezegd hebbende, denk ik wel dat het de kwaliteit van iedere school, welke vorm onderwijs dan ook, ook erg afhankelijk is van de leerkrachten en de sfeer in de school. Je zou dus alvast in de buurten waar je eventueel naar toe zou willen verhuizen wat scholen kunnen bezoeken. Of je een fijn gevoel krijgt als je binnen komt en door de school loopt is enorm belangrijk, in mijn ogen nog belangrijker dan het onderwijsconcept. (Maar ik zou voor Montessori gaan 😜).

Ik heb zelf op een montessori basisschool gezeten en mijn partner ook. Het belangrijkste is dat de onderwijsvorm aansluit op dat van jouw kind: wat is zijn/haar persoonlijkheid nu en wat heeft hij/zij nodig? Hoe ik het een beetje zie, ook met mijn studieachtergrond (ontwikkelingspsychologie) in het achterhoofd is dat het op papier echt heel mooi kan zijn, bepaalde vormen van onderwijs, maar dat we in de praktijk toch te maken hebben met beperkingen van buitenaf: een meester/juf met teveel leerlingen, werkdruk, kindjes die anders zijn op school dan thuis, ouders die heel of juist niet betrokken zijn etc. Je krijgt dus zowel het goede als slechte van een onderwijsvorm, gewoon puur omdat er niet 100% aandacht kan zijn voor jouw kindje op zo'n schooldag. Bij mij sloot montessori niet goed aan, mijn partner is iets minder negatief maar we merkte wel allebei dat door de grote focus op zelfstandigheid er als kind geen 'einde' aan kwam aan het leren. Had je iets bereikt/kon je iets, dan was het meteen hop door naar het volgende, voor mijn gevoel zonder adempauze/rust of echt erkenning/waardering/viering van zo'n mijlpaal. Mijn ouders waren ook heel erg van de vrijheid en zelfstandigheid, dus heb zowel op school als thuis weinig zorg en warmte mogen ervaren. Er was weinig ruimte voor creativiteit op school en er was (in mijn beleving) nooit eens iemand die je liet zien hoe je iets moest doen, die je echt hielp. Om hulp vragen leerde ik snel af. Altijd maar zelf uitzoeken. Wat we beide wel een plus vinden is dat wij met meerdere leeftijden in een klas zaten (groep 1 & 2, groep 3&4, groep 5&6, en 7&8) bij elkaar, we ook in groepjes aan tafel zaten, wat zorgt dat je met meerdere leeftijden in contact komt. Ook fijn vonden we dat je weinig gezamenlijk onderwijs had, waardoor als je je taakjes af had per week je gewoon kon chillen (bijv. tekenen enzo). En ben nogsteeds gek op de mooie spulletjes die we gebruikte op school. Voor ik hier allemaal comments op krijg: dit is hoe IK (en deels mijn partner ook) mijn eigen schooltijd heb ervaren. Ik ben nu bijna 30 dus de wereld ziet er anders uit, en het ligt ook altijd aan de juffen/meesters/ouders die je hebt. Geen enkel schoolsysteem is heilig. Het is een combinatie van alles. En heb zelf ook geen ervaring met andere vormen van school. Dit was gewoon mijn ervaring met montessori.

Dalton-juf hier, dus ook bevooroordeeld, maar inderdaad de meeste ouders die ik spreek (in ons dorp staat een Daltonschool en een reguliere), dat ouders vooral ook gevoelsmatig een keuze maken. Oftewel, loop gewoon ook eens de school binnen, ga sfeer proeven! Ook op reguliere scholen, vind je zowel Dalton, Montessori of Jenaplan-aspecten. En niet elke 'bijzondere' school is beter dan een 'normale', want de visies zijn mooi, maar uiteindelijk komt het neer op de uitvoering. Ik ben pro-Dalton omdat de kinderen wel dingen moeten, maar dat de uitvoering per kind heel erg kan verschillen. De leerkracht is begeleider en kind heeft veel ruimte voor eigen invulling. Elk kind is en leert anders, aan ons om dat te faciliteren. Maar echt, vraag rondleidingen aan of bezoek informatieavonden, gevoel is ook een goede raadgever.

Ik werk zelf op een Jenaplanschool. Ik raad je ook aan om een rondleiding met je kind te gaan volgen. Sfeer proeven, kijken hoe je kind zich voelt, lees je in op de websites, bekijk de visie en praat ook met ouders die hun kind al op de school hebben zitten. Wij hebben veel kinderen die later pas bij ons op school komen, doordat het reguliere onderwijs toch niet paste bij het kind. Vaak is Jenaplan dan toch een stuk vrijer, kindgericht en worden ze gelijk deel van de samenleving.

Lees hier vaker stukken over onderwijs en wil nu wel een x reageren (ben zelf docent). Kijk naar wat bij je kind past ipv wat bij jou past. Je zegt dat het reguliere onderwijs jullie niet aanspreekt, maar wat past bij jullie kind? Ik werk op een middelbare school en zie zo vaak dat kinderen op de basisschool niet op de goede plek hebben gezeten doordat ouders kijken naar wat voor hun t makkelijkste/handigste is, zo jammer voor t kind (die daar vaak best een leuke tijd heeft hoor, maar cognitief en/of sociaal emotioneel niet genoeg uitgedaagd). Je kind is nog maar 3 dus snap dat je nog niet helemaal weet hoe t zich ontwikkelt, maar je kunt wel goed inschatten wat qua leerstijl en omgeving bij je kind past denk ik 😊. Succes! 🍀

Is t niet een combinatie van beide? Bijv. Vrije school, t kan nog zo goed bij je kind passen, maar als jij er als ouder helemaal niet bij past, gaat t echt niet werken, t is zo anders dan ‘regulier’ onderwijs. Zelfde met montessori vind ik. Ken ouders die hun kind daarop zetten omdat t bij t kind past en om de hoek is, maar zelf hebben ze er helemaal niks mee, terwijl t toch echt een vorm van onderwijs is die (vindt ik) sterk doorloopt in hoe je je kind zelf opvoed en hoe je met alles omgaat.

Het is inderdaad dat we moeten kijken wat bij onze kinderen past, maar aangezien dat we ze op zo’n jonge leeftijd moeten aanmelden is dat toch best wel lastig… wel weet ik zelf dat zo wel mijn man en ik hebben niet echt genoten van het klassikaal/regulier onderwijs omdat wij werden niet voldoende uitgedaagd… er was weinig persoonlijk aandacht, er moest gewoon meegegaan worden met het algemene curriculum en als gevolg was het echt doodsaai en echt leren hebben wij nooit geleerd omdat het we geen moeite hebben moeten doen voor die hoge cijfers en dat willen wij dan niet voor onze kinderen. Onze oudste is pas bijna 20 maanden dus kan niet zo veel zeggen over wat voor onderwijs methode perfect bij hem zou passen maar ik zie wel dat hij dingen heel snel leert en loopt ook voor in zijn ontwikkeling. Blijft dus heel erg zoeken maar wij zijn sowieso voorbereid om later nogmaals te kijken of het een juiste keuze is geweest en dan kunnen wij nog altijd overstappen naar een andere school mocht het nodig zijn.

Inderdaad, als ouder moet je sowieso erbij betrokken zijn anders werkt het gewoon niet.

Heel erg bedankt voor jouw ervaring, ik vind het heel fijn om te lezen en idd we kijken naar onze kinderen, wat past bij hun… alleen best wel lastig omdat we ze zo jong moeten aanmelden 😅 Maar mocht het zo zijn dat wat we uiteindelijk gekozen hebben niet voor de kinderen werkt, dan gaan we opnieuw op zoek naar iets wat beter past.

Tuurlijk. Je kiest ook niet voor een school 20km verderop omdat die t beste voor je kind zou zijn. Uiteraard is het een combi, maar wat ik ermee wil zeggen is dat sommige ouders compleet niet kijken naar wat bij hun kind past en doen wat andere ouders uit de kerk/buurt/vriendenkring doen. Dat is jammer voor het kind vind ik 😊

Wij willen graag montessori of dalton. Jena spreekt me minder aan. Vrije school gaat ons (vooral mij) net even te ver. Samenwerken vinden wij heel belangrijk + ruimte voor leren waar je interesse op dat moment het meeste ligt. Uiteindelijk gaat het om wat je kind nodig heeft. Ik deed het perfect op regulier onderwijs. Ik ben zo'n persoon die precies in de kaders past. Mn vriend heeft school altijd the hell gevonden omdat hij helemaal niet binnen die kaders opbloeit. Voor hem was montessori veel fijner geweest. Vrienden van ons hebben hun kind van het montessori gehaald omdat het kind daar doodongelukkig werd. Hun jongste bleef daar wel. Tot slot hoor ik veel van mensen dat een school in de buurt voor het kind zelf fijn is. Dan hebben ze vriendjes en vriendinnetjes in de buurt en dat is leuk. Ik vind dat zelf best zwaarwegend en wij zijn daarom nu naar scholen in de buurt gegaan al (ivm wachtlijsten BSO, kind is nog maar 2). Wij hebben hier een reguliere school met veel Dalton aspecten. Ik merkte ook dat voelen hoe de school voelt, me ook veel deed. Je mag kijken in de klassen enzo. Je kan vragen hoe het met de tekorten zit onder personeel ed. Zien wat de leerkrachten uitstralen ed.

Tegenwoordig hebben ze wel overal plusklassen. Ik zat op een reguliere school en liep altijd voor met rekenen. Dan kreeg ik gewoon de boekjes van de volgende klas al. Er waren geen plusklassen, maar je wel extra uitgedaagd als je meer aan kon. Was een dorpsschool. Ik had een dubbele klas en mijn leerjaar bestond maar uit 15 kinderen. Mogelijk dat die groepsomvang ook heeft meegeteld in de mate waarin maatwerk mogelijk was.

Mijn kinderen hebben op een Montessorischool gezeten. Ik vond het zelf heel fijn dat de kinderen geen cijfers kregen maar of de aantal fouten of een o v g hierdoor vergelijken kinderen niet met elkaar. Ook wat ik heel mooi vond is het samen werken elkaar helpen. Hierdoor had ik het gevoel dat er veel meer respect voor elkaar was en er minder gepest werd. Wat ik het nadeel vind is dat het niet voor ieder kind het beste manier van onderwijs is. Mijn oudste is echt een Montessori kind. Hij vind leren heel leuk. Mijn middelste vind leren niks aan en die is minder Montessori kind. Ze zitten nu op de middelbare en mijn oudste zit nog op een Montessorischool en mijn middelste is naar een gewone middelbare gegaan.

Ik lees even mee. Wat ik me afvraag er wordt veel gezegd "kijk naar je kindje". Maar welke eigenschappen passen dan goed of juist minder goed bij een bepaald soort onderwijs? Dus wanneer zeg je Ohh dat is een typisch Montessori/Jenaplan/Dalton kindje of wanneer juist niet?

Al veel goede tips hier lees ik! Als je na het volgen van rondleidingen nog twijfelt kan ik als tip geven om eens op het schoolplein te gaan staan als de school uitgaat. Dan zie je hoe leraren afscheid nemen van de leerlingen, hoe de kinderen zelf gaan spelen en hoe ouders met elkaar/ leraren/ kinderen omgaan. Vind ik zelf nog een mooie aanvulling voor een volledig beeld. Ik heb zelf jarenlang de rondleidingen en plaatsingen op een daltonschool gedaan en ik heb gemerkt dat deze tip ouders nog wel eens kan helpen bij hun keuze.

Sommige kinderen hebben veel intrinsieke motivatie om te leren, dan is Montessori erg geschikt. Sommige kinderen hebben die motivatie helemaal niet, voor die kinderen is het misschien wel beter mee te gaan in een groep.

Ik ben me hier ook over aan het inlezen, ruim op tijd want ben nog zwanger :') Maar met montessori lijkt het me belangrijk dat er thuis op dezelfde manier wordt opgevoed. Dus dat de intrinsieke motivatie al gestimuleerd wordt, om maar een voorbeeld te noemen. Zelf maak ik me zorgen om scholen die te modern zijn (in onze ogen). Dus dat hele gendervraagstuk op (naar onze mening) te jonge leeftijd en ook veel schermtijd in plaats van gewoon pen en papier. Maar gek genoeg vind ik nergens hoe daarmee om wordt gegaan op deze bijzondere scholen.

Ik heb dat met jeugdjournaal. Dat die kinderen daar naar moeten kijken op school. Wij kijken bewust geen nieuws thuis vanwege de enorme continue stroom aan negativiteit die je daarmee in je leven brengt. En dan moet mijn kind op school wel nieuws kijken. 1 school waar we waren deden dat ook nog eens in de eetpauze!

Mijn vriend had wel intrinsieke motivatie om te leren maar niet volgens het curriculum van het reguliere onderwijs. Dus was hij lastig, rumoerig etc en kreeg hij alleen maar negatieve feedback. Je ziet dit dus vaker met jongens en ik heb een zoon. Dit soort dingen vragen wij wel goed uit, hoe scholen hier mee omgaan. Ik ben wel fan van beweegonderwijs in de lagere klassen. Dat je de tafels leert door naar de juiste cijfers te rennen bijv.

Wij kijken dit juist bewust in de pauze en bespreken het ook na. Stukje burgerschap! Ik moet zeggen dat ik het Jeugdjournaal erg divers vind, veel onderwerpen die spelen bij de kinderen of waar ze anders toch wel over horen.