Naar bed brengen peuter

Wat hier altijd werkt is een goed lang avond ritueel. Wij doen vaak of douche of bad. Pjyama aan. Beker melk op de stoel. Badkamer tandenpoetsen. Dan weer op de stoel boekje lezen. Beetje kletsen daarna even in bed napraten over de dag dan slaap lekker doei. Hier heeft ze heel kort even wat meer moeite gehad. Dan had ik een nieuw ritueel moest ik slaap kindje slaap zingen 2x dan was het goed. En zo ineens hoefde het niet meer. Wij zijn er eigenlijk nooit bij gebleven soms blijft mijn man even wat meer hangen maar dan ligt ze al in bed. Ik denk eerlijk gezegd door het blijven "hangen" dat je aangeeft dat het niet veilig is. Het is bed tijd we gaan slapen werkt voor ons beter bij beide kinderen. Oudste heeft altijd wel meer moeite gehad met in slaap komen vandaar wel elke avond of in bad of in de douche wat we ook hebben gedaan en ook altijd een boekje bekertje melk etc. Vaste routine. Door het lange vaste ritueel is ze echt klaar om te slapen. Misschien heb je er wat aan. Succes inidergeval 👍

Ik moet eerlijk zeggen. Het is ook maar net of je kindje het op deze leeftijd het begrijpt. Voor haar is het nu wel duidelijk we zijn er wel soms zeg ik dat ik wel even boven op bed blijft. Dat vind ze fijn gewoon het idee. Of 1 van ons gaat nog even douchen. We blijven wel een beetje hangen boven maar ze heeft ons niet meer nodig ze vind het prettig soms.

Onze peuter heeft een tweepersoonsbed om deze reden. Wij werden er zo ontzettend naar en chagrijnig van. Nu lezen we gezellig een boekje in bed, nemen de dag door en we gaan 'samen' slapen. Wij hebben eindelijk Onze avonden terug op deze manier. Met een minuut of 10-15slaapt ze en komt er ook niet meer uit.

Bij ons werd de stoel methode ook geadviseerd. En inderdaad hetzelfde als jullie kind ging er tig keer uit. Tot ik hopeloos een bekende ging bellen op de gang dat ik het niet trok. Had de nacht ervoor amper geslapen en lange dag op kantoor gehad. Doordat dochter mij hoorde werd ze rustig en ging slapen. Volgende dag een luisterboek aangedaan en redelijk hard wezen rommelen. 2x moeten zeggen dat ik echt in de buurt was. Dag erna hetzelfde. Na een tijdje vind ze het prima. Het luisterboek is niet meer aan. En ze vraagt mama ga jij was doen? Ja mama doet even de was en het is goed.

Hier hetzelfde gehad. Nu belonen we bij zelf gaan slapen met een sticker. Eén rijtje stickers (een week) is een klein cadeautje. Na 5 weken is de kaart vol, dan een groter cadeau. Onze dochter is wel een jaar ouder, maar je weet maar nooit of het werkt

Hoe doe je dat met een luisterboek? Heb je een tablet o.i.d. aan? Heb je dat gedownload?

Heb nu de stickerkaart er weer bij gepakt. Daarmee hebben we hem ook geleerd om de hele nacht in bed te blijven en in s morgens op z'n lampje te wachten. 's Avonds lukte destijds niet, maar misschien ook omdat het effect weg was/niet interessant meer. Nu een aantal weken geen stickers en hij leek t wel weer boeiend te vinden. Zit wel weer op de gang, deur zo dat er een klein kiertje is, niet meer wagenwijd open maar hij ziet me wel. Vooralsnog blijft hij er in. Al 10 min...

Wij zitten altijd even met haar tot ze slaapt, is meestal binnen 5-10 minuten gepiept. Soms ga ik wat rommelen in de buurt en soms heeft ze wat langer nabijheid nodig. Slaapt daarna lekker de nacht door.

Ik zie het hele punt van alleen in slaap moeten vallen niet zo. Nu hebben we ook een vloerbed dus ik kan ook wel heel chill er bij zitten en dan makkelijk weg lopen als ze slaapt.

Ik heb Spotify premium op mijn telefoon en daar staan luisterboeken op.

Het idee is dat als ze in de nacht wakker worden ze in paniek wakker kunnen raken dat ze alleen zijn. Door zelfstandig te slapen leren ze dus dat ze alleen in bed liggen. Hier werkte het lang erbij blijven denk wel een jaar. Tot ze de nacht weer ging spoken. Sinds dochter zelfstandig slaapt gaan de nachten ook beter.

Ze wordt hier regelmatig in wakker in de nacht, geeft een kreetje en valt weer in slaap. Kan meevallen, als er wel iets is gaan we even kijken uiteraard en mocht het nodig zijn er even bij liggen. Is al weer maanden geleden voor t laatst nodig geweest.

Doet hij nog een (lang) dutje? Misschien niet moe genoeg? Daarmee is het bij ons opgelost.

Hier ook eentje die in juni 3 wordt en veel drama maakt bij het naar bed gaan. De hele trukendoos gaat open (dorst, verkeerde pyjama, duizend keer instoppen, te koud/te warm enz). Wij blijven m ook in bed leggen tot hij slaapt en dat duurt soms best lang. Gaat wel weer over, het is elke avond korter.

De stoel methode... ik krijg er de kriebels van! Hell no dat ik ooit zo'n methode ga toepassen, of erger, een slaapcoach! En nee ik heb zeker geen perfecte slaper. Hij wordt nog geregeld wakker snachts, maar ik ben altijd heel duidelijk geweest (vooral naar mezelf toe) De avonden zijn voor mij ! Zeker na een dag werken of zwoegen met peuter zijn mijn avonden echt heilig om eventjes bij te tanken (uitzonderingen daargelaten natuurlijk). Wij hebben een niet te ingewikkeld slaapritueel. Plassen, pyjama aan, tandjes poetsen,.boekje lezen en naar bedje toe. Heel soms blijft hij roepen en huilen. Uiteraard ga ik naar hem toe en troosten (pak hem dan even vast) maar dit niet langer dan 5 min. Uitzonderlijke keer haal ik hem eventjes uit bed, benenden zitten en na 10 min weer terug (maar dan moet huilen echt extreem zijn geweest). Eigenlijk 90% hoor ik hem niet meer. Mochten er ooit serieuze slaapproblemen optreden hou ik mij hier aan vast. Dan spreek ik hem streng toe of zorg ik zeker dat hij zijn kamertje niet uit kan. Dat is vast pedagosch onverantwoord, maar jezelf zo knellen, daar zou ik pas gek van worden!

Dit is heel makkelijk gezegd als je kind heel soms blijft roepen en t meestal goed gaat. Bij onze oudste ook precies zo gedaan en dat ging perfect inderdaad. Simpel ritueel, indien nodig streng toespreken en daar reageerde ze ook weer gewenst op. Helaas werkt dat niet voor ieder kind zo. Je kunt je voornemen dat de avond voor jou is, maar soms werkt gewoon niets. We hebben bijna 3 jaar alles geprobeerd en waren vastbesloten geen slaapcoach in te schakelen want dat was toch maar commerciële onzin. Maar als je 3 jaar lang structureel te weinig slaapt, om de beurt op zolder moet slapen, altijd een verdrietig of oververmoeid kind en ouders hebt... dan ben je ten einde raad. Het heeft invloed op je hele gezin. De 2 maanden lang, voorafgaand aan de hulp van de slaapcoach, stond hij vanaf 22.00 letterlijk elk uur van de nacht aan ons bed en terugleggen ging met zoveel geschreeuw dat iedereeen wakker was, vol adrenaline. We zijn beide pedagogisch geschoold en houden 30 kinderen of volwassenen tegelijk "onder controle", en zijn mega consequent en voorspelbaar, ervaren in het belonen en negatief gedrag negeren en toch lukte het ons niet bij onze zoon. Bij dochter werkte alles perfect. Dat geeft je zo'n machteloos gevoel en daar heb ik heel veel verdriet van gehad. De slaapcoach heeft ons waanzinnig goed geholpen, niet alleen met de stoelmethode. Ik voel het niet als mezelf klem zetten als ik een kwartiertje op de gang moet zitten tot hij slaapt. Dit werkt voor ons. Enige wat ik hoop is dat ook het in bed leggen nog met minder verzet zal gaan, ik wil de dag gezellig afsluiten, en vanavond ging dat een keer goed! Superfijn dat het bij jouw kindje soepel verloopt, net zoals bij onze oudste en hopelijk blijft dat zo! En met onze kleine man komen we er ook wel met de nodige tips.

Geen dutje meer...

En weet je of hij écht moe genoeg is? Onze dochter heeft namelijk minder slaap nodig dan haar meeste leeftijdgenootjes (we hebben bijna 3 jaar strijd achter de rug voordat we hier achterkwamen). Ook bijna 3 jaar en is wakker van 7:00/ 7:30 - 19:30/20:30. Het gaat hier nog steeds niet altijd even soepel hoor. Bij ons geeft ze aan dat ze het spannend vindt om in bed te liggen. We oefenen daarom overdag met haar Knuffels naar bed brengen.

Elk kindje is anders he. Prima dat jouw manier werkt voor jou. Sinds een paar maanden doen wij hetzelfde als jou, dus niks tegen die methode. Maar als je kindje 2 uur lang huilt en je elke keer om de zoveel tijd even terug moet om te troosten (en op de momenten dat je niet in de kamer bent het gehuil aanhoren vind ik ook niet bepaald genieten van mijn avond) snap ik dat de keuze valt op de stoelmethode als je er dan op een kwartier vanaf bent.

Deze methode werkt bij 'normale' slapers. Mijn peuter houdt het krijsen uren vol. Ze raakt daarvan volledig over haar toeren en is zo intens verdrietig. Na een gesprek met een kinderarts (met specialisatie in kinderslaap) weet ik dat jouw methode schadelijk zou zijn voor mijn kind. Zoveel verschillende kinderen, met net zoveel verschillende behoeftes :) Blijft toch maatwerk, die kleintjes.