Nachtangst /night terrors

Ik had dit als kind ook, bij mij is er op latere leeftijd parasomie ontdekt. Bij ons zit het ook echt in de familie, Zo slaapwandelen m’n nichtjes ook en die worden ook regelmatig gillend of huilend wakker en de volgende dag is er niks meer van terug te zien! Ik weet niet wat mijn ouders vroeger deden. Ik slik nu medicijnen ervoor Hoop dat andere mama’s kunnen helpen !

Mijn man praat veel in zijn slaap en schoonvader heeft als kind veel last gehad van slaapwandelen...dus hier misschien ook een erfelijkheidsfactor dan

Ik herken dit niet zo zeer bij mijn kind (pas 1 jaar) maar wel bij mijn vriend. Veel kinderen groeien hier overheen maar sommigen niet, mijn vriend dus niet... Ik herken echter alles wat je beschrijft. Mijn vriend raakt in paniek zeg maar, begint aan de dekens te trekken, te praten, paniekerige geluiden te maken, etc. Soms inderdaad meerdere keren per week (soms ook periodes bijna niet), reageert nauwelijks op mij maar als ik (boos😅🙈) roep dat hij weer moet dan slapen draait hij zich vaak wel om en slaapt verder, het is altijd in de avond/begin van de nacht en hij herinnert zich vaak niks of soms heel vaag nog iets. Ik heb helaas geen tips, ik denk dat wat je doet goed is, troosten voor zover dat gaat en uitzitten... Stress/drukke periodes verergert het hier wel, misschien heb je daar nog wat aan. Sterkte en succes!

Het lijkt wel op wat wij hier als nachtangst bestempeld hebben. Onze zoon huilt dan (steeds harder) en er is niet echt contact mee te krijgen. Wat wij doen is erbij zitten en zo goed als mogelijk troosten en dan stopt het binnen een half uur. Men zegt dat je niets moet doen maar dan gaat het hier alleen maar harder. Wij sussen en zeggen dat we er zijn…

Hier hebben beide meiden het (gehad), begon op hun 3e, vooral rondom spannende dingen, maar soms ook zonder duidelijke oorzaak. Bij de oudste moest ik wel er naast zitten, maar aanraken juist niet, die was ook moeilijker te troosten. De jongste wilt wel een aai over haar rug ofzo. Voor het meeste is gewoon aanwezig zijn voldoende. Wat zou kunnen werken is vlak voor het begint wakker maken (ik liet ze vaak even plassen). Makkelijker gezegd dan gedaan, maar als het echt een duidelijke periode was waar het veel voor kwam deed ik het wel, dan ben je net die overgang van de ene slaapfase naar de volgende voor waar die nightterror ontstaat. Het idee dat ze er zelf niet echt iets van onthouden hielp mij wel, maar je voelt je zo machteloos als je er naast zit af en toe. Bij mijn oudste was het met vijf en half echt over, maar die heeft nu nachtmerries af en toe, midden in de nacht 😴. De jongste is 4 en net op school begonnen, icm december was het wel een paar keer raak de afgelopen tijd.

Precies zoals dit inderdaad. Ik aai ook en praat zachtjes. Zo sneu, je kunt verder ook zo weinig

Volgens mij heeft onze oudste van 3 dit ook… het is sinds een week of 2 in de avond / begin vd nacht. Ze zit rechtop in bed en huilt heel angstig. Of ze huilt angstig terwijl ze nog ligt. Ik herken niet het omschreven fysieke gedrag en ze komt juist wel tot rust als we haar oppakken. We hebben wel ontdekt dat het minder lang duurt als we naast haar gaan zitten en haar niet oppakken. Hebben jullie kindjes altijd dat fysieke gedrag tijdens nachtangst?

Nee hoor, mijn dochter kan ook gewoon nog liggen en verder niks qua bewegingen behalve het harde huilen. Soms ogen open, soms ook gewoon nog dicht

Je verhaal is precies wat er nu bij ons gebeurt.. is het bij jullie over gegaan of nog steeds aan de gang?

Het is niet over maar het gebeurt wel minder vaak. Meestal als dingen anders dan anders zijn en ze meer te verwerken heeft: Als ze ziek is Na een verjaardag of andere gelegenheid met veel mensen Vakantie of logeren gaat meestal goed maar de eerste nachten thuis weer niet Etc

Goed om te weten, hoop dat het hier ook wat minder word, al de hele week ‘raak’.

Hier nu ook al weken (2.5jr) en gisteren wel 8x op een avond. Als we er niet naartoe gaan blijft ze keihard schreeuwen. Als we over haar rug aaien en zeg ga maar weer slapen dan wordt ze rustig. Duurt altijd maar 1min ofzo, terwijl bij nachtangsten het langer duurt volgens mij. Iemand tips om niet 8x per avond naar boven te hoeven 😅

Onze dochter heeft last van nachtangst gehad toen ze 2 jaar was. Hier ging het wel altijd gepaard met fysiek gedrag. Om zich heen slaan of trappen. Als we haar aanraakten of oppakten werd het erger. Wij gingen altijd naast haar bedje zitten, zonder aan te raken en zingen of rustig tegen haar praten. Dat was het enige wat we konden doen. Het heeft bijna een jaar aangehouden. Ze is nu 4 jaar en het is niet meer terug gekomen. Voor alle ouders die hier doorheen moeten, heel veel sterkte ❤️