Hi!
Vorige maand is mijn dochter (2,5 jaar) 2 x opgenomen geweest op de kinderafdeling. De eerste keer was een nacht ter observatie na een val van de trap. Een paar dagen daarna zijn we met de ambulance opgehaald na de 3e koorts stuip in 24 uur tijd. Dat bleek na een hoop onderzoeken een nierbekkenontsteking te zijn. Er is ontzettend veel onder dwang gebeurd en ik heb haar niet alleen gelaten. We zijn 4 dagen in het ziekenhuis gebleven. Nogal wat om te verwerken dus.
Ze is sindsdien veel boos en een enorme zuignap. Ik kan niet weg zonder dat het enorm verdriet wordt en ze zich gedraagt alsof ik nooit meer terug kom. Op de opvang afzetten is al helemaal een ramp. Volgende week hebben we nog meer onderzoeken helaas die niet fijn zullen zijn dus we zijn nog niet klaar.
Daar komt bij dat ik zelf over 2 weken geopereerd wordt voor een borstverkleining en haar een paar weken niet kan tillen. Ik kijk dasr in de huidige situatie enorm tegenop..
Wat ik hiermee wil? Geen idee.. Misschien herkenning. Wanneer werd het beter? Zijn er nog manieren om haar te helpen bij het verwerken waar ik misschien niet aan denk..