Niet kunnen genieten van me kind van 2.5 jaar

Jeetje wat vervelend dat je neit kan genieten van je kind. Misschien aan de bel trekken bij de huisarts of het consultatiebureau?

Hé wat een verdrietige situatie! Ik snap dat je hier verdrietig van wordt, want je wilt het graag leuk hebben met je zoontje. Heeft het consultatiebureau misschien tips? Je geeft ook aan dat hij slecht luistert en een harde stem heeft; is er al eens gekeken of hij slechthorend is? Daar zou ook wat frustratie van hem vandaan kunnen komen. Ik kan je verder niet helpen maar wilde even zeggen dat ik met je meeleef!

Nee, hij is niet slechthorend. Maar hij sluit gewoon iedereen af als hij bezig is. Dankjewel voor je bericht.

Zeker even mee naar de huisarts gaan en onderzoek laten doen naar psychische kant, wellicht is er een goede reden/diagnose voor waar hij voor kan worden behandeld met speltherapie oid. Nu is hij nog jong en kan hij juist nog goed leren hoe hij op een andere manier iets op en aan moet pakken 😊

Ik zou informeren bij het cb naar iets van opvoedhulp. Gewoon iemand die met jullie mee kan kijken hoe jullie nog beter met jullie zoon om kunnen gaan. Dikke kans dat met wat goede tips en wat oefenen, het al een stuk makkelijker gaat. Zou echt kunnen dat er een negatieve spiraal doorbreken moet worden. Met wat hulp, lukt dat vast!

Wat een moeilijke situatie. Dapper dag je dit zo durft toe te geven, dat lijkt mij ook lastig! Zou het kunnen dat hij bepaalde emoties/gevoelens e.d. niet op de juiste manier weet uit te drukken? Ik zou eens langs de huisarts gaan om e.e.a. te bespreken. Wie weet kunnen ze je zoontje helpen. Het lijkt er namelijk op dat dit niet iets is wat je zomaar even zelf oplost!

Mijn nichtje had ook dit soort problemen. Mijn andere zus is toen gaan helpen ze pakte elk onderdeel per keer aan. Was dan wel een strenge handeling maar na zo 6 maanden zijn de probleem wel 80 tot 90 procent weg. Zou dus per onderdeel regelen zou vooral beginnen met het slaan dan niet delen etc. Luisteren gaat erna automatisch mee.

Ach, wat naar dat je je zo voelt. Ik zou zeker eens bespreken bij CB en/of huisarts. Het klinkt namelijk wel alsof er iets achter schuilt en beter ontdek je dat nu al. Dat kan veel structuur en rust gaan geven.

Wat rot dat je je zo voelt! Ik zou sowieso de GGD even bellen, hulp vragen wanneer je dat nodig hebt maakt je juist sterk! Onze kindjes komen (helaas) niet met een gebruiksaanwijzing eruit🙈. Wel wil ik even ingaan op het stukje dat je bang bent dat hij in het openbaar gaat gillen. Ik denk dat je die onzekerheid moet proberen aan de kant te schuiven. Mijn dochter is pas 13 maanden maar heeft een extreme eigen wil. Als ze iets wil, blijft ze gewoon gillen/slaan/huilen tot ze het krijgt (ik geef dan niet toe hoor). Ik neem haar juist extra vaak mee. Ja, soms kijken mensen en soms hebben mensen meningen. Sommigen kijken boos, veel gaan lachen omdat ze al zo jong zo’n temperament heeft en ik kom ook veel ouders die zeggen dat ze me heel goed snappen, hun kinderen doen het ook vaak zat. Juist door haar wel elke keer mee te nemen merk ik dat ik rustiger met haar driftbuien om kan gaan en ik denk dat zij, door steeds mee te gaan, sneller het gewenste gedrag gaat snappen. Als je er steeds minder op uit gaat met je kind door die onzekerheid (wat begrijpend is hoor, ik beoordeel je helemaal niet, ik snap je heel goed!) wordt het steeds spannender voor hem om al die indrukken te krijgen als hij dan wel een keertje mee gaat en dat kan er weer voor zorgen dat hij dit sneller doet. Probeer je niks van anderen aan te trekken. Als hij gilt in de winkel? Pech. Gewoon stug doorlopen. Is hij rustig? Dan zeggen dat hij het heel goed doet. Heel veel belonen wat hij goed doet en zo weinig mogelijk aandacht geven als hij ongewenst gedrag vertoont. Dit is een heel vermoeiend proces, maar het werkt wel. Als hij in de winkel echt te veel drama maakt, pak hem even apart, ga op ooghoogte zitten en vertel hem wat je verwacht. Dit zal niet gelijk werken, het levert in het begin waarschijnlijk heel veel stress op, maar als jij zelf rustig blijft en zegt ‘als je nu zachtjes gaat praten gaan we weer verder winkelen’ of iets in die zin, zal dat uiteindelijk wel moeten werken. Zorg ook dat je woorden gebruikt die hij begrijpt. Zeggen dat hij rustig moet doen klinkt logisch voor ons, maar wat is rustig? Een peuter snapt dat mogelijk nog helemaal niet. Ook kan begrip tonen voor zijn emotie helpen. Als hij boos is zeg je: ik snap dat je boos bent, kijk dan doe je dit *trek een boos gezicht*. Ik wil graag dat je blij bent, kijk dan doe je dit *lachen*. Tuurlijk werkt dit echt niet gelijk en zal het ook niet altijd werken, maar uiteindelijk denk ik wel dat het effect kan hebben. Ook kan het helpen om hem een andere manier te geven om zijn frustratie te uiten. Kan hij al redelijk praten? Het kan zijn dat hij zich echt niet op een andere manier verstaanbaar kan maken, dan kunnen boekjes over emoties helpen. Veel voorlezen zodat hij begrijpt wat de emoties zijn. Zelfs kinderen op de basisschool hebben hier heel veel moeite mee hoor, dus het is helemaal niet gek als hij het nog niet snapt! Maar door te oefenen leert hij uiteindelijk dat hij het anders kan oplossen. Heb je zijn oren laten nakijken? Het kan spannend zijn omdat je denkt dat dat toch echt niet aan de hand is, maar soms kan zoiets zoveel extra frustratie opleveren en een simpele controle bij het cb of de huisarts is zo gedaan. Liever nu al zeker weten dat dat niet de oorzaak is dan dat je er na jaren achterkomt dat hij toch wat minder goed hoort. Hetzelfde voor zijn ogen trouwens, als hij niet goed kan zien is de wereld een stuk spannender.

Van die driftbuien horen er ook gewoon hij hè, te klein om gevoelens met woorden te kunnen uiten, te klein om goed te kunnen vertellen wat ze willen en te klein om hun ouders goed te begrijpen. Maar als het zo vaak gebeurt, en zo fysiek naar anderen is, zou ik daar hulp bij vragen. Wat jullie als ouders kunnen doen om zo’n bui te voorkomen en als het gebeurt, hoe je best kan reageren om te voorkomen dat hij anderen (en zichzelf) pijn doet.

Nog een dingetje, hoe lang speelt dit? Ik zie dat je ook een dochter van 2 maanden hebt, er is dus nogal veel voor hem veranderd. Dat kan ook tijdelijk zorgen voor extremer gedrag. Lukt het om jullie oudste nog positieve aandacht te geven? Of zijn jullie vooral vaak boos op hem?

De GGD doet niks die geven aan dat dit gewoon peutergedrag is en hij midden in een peuterpuberteit zit. Zijn oren en ogen zijn laatst gecheckt en daar is niks mis mee gelukkig. Het is gewoon koppigheid. Hij is ook echt voor niemand bang. Dit had hij al sinds zijn geboorte. Ik ken.hem niet anders.

Dit speelt al sinds zijn geboorte. We kennen hem niet anders. Hij is vrij makkelijk kind en ontwikkeld super snel. Hij kan dingen doen als een 3-4 jarige. Praat super goed zowel in NL en ENG. Kan in beidr talen de letters de cijfers en de cijfers zelfs terug tellen. Lichaamsdelen opnoemen. Zinnen met 4-5 woorden praten. Hij is echt ver ontwikkeld. Is niet bang voor andere maakt met iedereen een praatje en is superrr sociaal. Maar als het gaat om spelen dan is alles van hem. Hij deelt pas als hij zelf geeft. Als iemand hem irriteert of vervelend doet of in de buurt komy en hij er geen zin in heeft dan slaat tie. Als we boos zijn en we praten tegen hem of hij doet iets wat niet goed is en we praten tegen hem dan sluit hij iedereen af en gaat gewoon rustig mee door. Hij durft ook zoveel, springen van verschillende hoogtes, klimmen op van alles en ga zo maar door.

Wat dapper van je dat je dit hardop durft te zeggen 😘😘 Wel eens peuterspeelzaal overwogen? Zij kunnen hem dingen leren en heb je ook even een momentje voor jezelf. Iemand zei we krijgen er geen gebruiksaanwijzing bij. Ik denk toch dat ik de gebruiksaanwijzing van mijn zoon heb gevonden in dit boek 😅 Het helpt mij onwijs om hem te begrijpen.

Aah balen! En de huisarts?

Hey, wat super vervelend. Even naar de huisarts gaan en ook psychisch kijken inderdaad. Misschien Asperger of een andere ASS stoornis. Daarnaast zijn kindjes ook super gevoelig voor de emoties van hun ouders. Als jij je irriteert, angstig bent etc. dan voelt een kindje dat. Daar kunnen ook een heleboel frustraties uit voortkomen. Daarnaast is het ook super belangrijk om de emoties van een kindje te erkennen. Is hij boos ivm speelgoed, zeker benoemen: ik snap heel goed dat je boos bent. Ipv: niet zo schreeuwen. Zo leert een kindje dat z’n emoties er niet mogen zijn en raakt hij alleen maar meer gefrustreerd. Volg eens how to talk 2 kids op Instagram. Zeker naar de huisarts gaan maar ik zou ook hulp zoeken bij een pedagoog wat jullie zelf kunnen veranderen in de benadering richting hem.

Wat vervelend! Wil even ingaan kindjes van 2.5 jaar spelen nog niet samen met andere kindjes dit hoeven ze ook nog niet te kunnen. Pas vanaf 3 jaar gaan ze langzaam toenadering zoeken met andere kinden maar niet als doel samen spelen dit gebeurd pas rond de leeftijd van 4 jaar. En het ene kind is het andere kind niet hier in maar dit zijn de richtlijnen die ze aanhouden https://www.24baby.nl/peuter/ontwikkeling/samen-spelen/ En 2.5 is erg jong om al goed te kunnen luisteren en ook hierin ene kind zal dit sneller doen dan andere. Beste is zo consequent mogelijk te zijn. Mijn dochter van bijna 4 had ook best behoorlijke huil buien huilde vaak om alles was er beetje klaar mee en geregeld op de gang gezet en gezegt als je rustig bent kom je terug gebruik nu de gang sws vaak zodat hun en soms ik haha even kunnen afkoelen en weten ze waar ze aan toe zijn. Mijn zoontje had ook moeite met samen spelen dat komt nu wel wat meer en hij word al bijna 6. Hij vind het ook gewoon fijn om alleen soms te spelen zodat hij niet hoeft te delen nou prima. Weet hij hoe het voelt om geslagen te worden? Misschien kun je het uitleggen eventueel laten voelen helpt soms ook met bijten. Mijn ervaring is dat kindjes best snel slaan me zoon en dochter op elkaar ook geef telkens aan dat ze bij mij moeten komen anders krijgt hij/zij ook straf die slaat terwijl vaak die ander begint. Ik vind soms ook dat kinderdag verblijven gigantisch hoge verwachtingen hebben heb een tijdje opvang nodig gehad en schrok er gewoon van en zat ook geregeld daar in gesprek omdat ze zich zorgen maakte heb hem ook eraf gehaald had ook geen opvang nodig meer maar wou hem nog half jaar daar laten ivm spelen andere kindjes ect maar door die gesprekken ect eraf gehaald mijn zoontje was ook behoorlijk pittig als peuter. Bleek wel last te hebben van keelamadelen daaraan geopereerd (waarschijnlijk daardoor niet goed gehoord) ging daarna beter. Maar lees dat jou zoontje al ver voor loopt qua praten. Eenmaal op school kreeg hij veel betere begeleidig en handvaten hij werd ouder snapte alles beter gaat nu wel groep 2 over doen omdat hij nog lekker speels is. En zo herkend baar mijn zoontje is ook gigantisch lief en behulpzaam. Denk dat je net als ik een egte jongens jonge hebt. Die denken anders die ontdekken anders die leren andere moest hier ook erg aan wennen en leren hoe werkt dit...🤷🏼‍♀️

Ik wil niet belerend zijn maar kinderen moeten actief leren te delen, dat doen ze niet uit zichzelf. Luisteren ook niet. Dus er moeten wel consequenties volgen en duidelijke uitleg bij verkeerd gedrag. Als dit niet lukt, opvoedhulp inschakelen. Kijk ter inspiratie eens naar Jo Frost (‘the nanny’) op YouTube. Mijn zus heeft SPW gedaan en vertelt mij alles, ik heb zelf eigenlijk nog geen recht van spreken hoor, 36 weken zwanger. Maar mijn neefjes en huisdieren luisteren wel altijd goed naar mij 😅

Ik zou zelf nog niet aan allerlei stoornissen denken zoals men hier doet...

Vervelende situatie! Je schrijft dat het geen indruk maakt als jullie boos worden. Hoe straffen jullie als hij bijvoorbeeld slaat of bijt? Ik denk dat Zolang een straf geen indruk maakt je niet bereikt wat je wil bereiken en dat hij dus ook niet gaat luisteren. Hopelijk kan de huisarts je verder helpen en kun je externe hulp krijgen die mee kijkt en jullie tips kunnen geven om hier een positieve wending aan te geven. Sterkte!