Omkleden drama peuter 3,5

Hey! Lastig he die peuters 🙃 lees ik het goed dat je hem straft als hij niet wil omkleden? Ik zou daar i.i.g. direct mee stoppen. Zo krijgt omkleden natuurlijk helemaal een negatieve associatie (ik ben sowieso bij dit soort kleintjes geen fan van in de hoek zetten). Zou je er een positieve draai aan kunnen geven? Bijv dat je je samen omkleed en dat hij mag zeggen of hij eerst zijn sokken aantrekt of zijn pyjamabroek uitrekt? Desnoods met een sticker als hij goed zijn best heeft gedaan? Verder misschien een dagplanning maken en dat hij zo kan zien op welk moment van de dag hij zich bevindt? Ik zal i.i.g. meer mee bewegen met het peuterbrein (= gevoel van controle). Boos worden en straffen is naar mijn idee niet de oplossing. Succes! 🍀 Peuters zijn ingewikkeld en het is vast weer ‘zo’n fase’.

Hier ligt er regelmatig eentje in zijn gewone kleding in bed, hij slaapt er niet minder om 😊

Erg herkenbaar. Mijn destijds peuter is ook regelmatig in zijn pyjama naar de opvang gegaan. Gelukkig had hij leuke pyjama’s, dus het viel niet op 😄

Dit, keuzes geven, zeggen dat je terug komt als hij meewerkt en je dan eerst even dit of dat gaat doen. 3,5 kan dit ook zelf trouwens. Hij kan zelf zijn broek aan en uit. Leer het hem zelf. En, Draakje Vurig. Een boekje. Hier echt een hit. Ik gebruik het ook voor mezelf zegmaar, dan zeg ik: 'ik word hier helemaal oranje van!' En dat visualiseert het voor mij dochter dat het ook iets met mij doet. Maar stop per direct de strijd. Die strijd brengt de strijd.

Hier de zelfde strijd met aankleden. Tot alleen de houtgreep werkte. We hebben nu de ochtendroutine aangepast waar we ons streng aan houden. Eerst aankleden, ontbijtenen en tandenpoetsen dan mag de tv pas aan. Dit lijkt steeds meer te werken. Lukt het soms echt niet, trek ik mijn eigen jas en schoenen aan. En doe ik net alsof ik dan maar zonder hem ga. Misschien niet helemaal pedagogisch maar dan is hij opeens heel snel 🙈

Hier werkt een wedstrijd doen wie als eerste klaar is. :)

Heel pedagogisch onverantwoord maar echt een redding: filmpje op mijn telefoon. Heb mijn dochter in 10 minuten in bed incl tandenpoetsen. Zonder filmpje, 1,5 uur en minimaal 3 driftbuien. Keuze snel gemaakt. Aankleden sochtends is meestal geen probleem dus dan krijgt ze geen filmpje.

Waarom straffen? Dan maak je een niet leuke ervaring nog minder leuk. Hier mag ze altijd uit 2 speelgoedjes kiezen die ze mee neemt om om te kleden en we zetten een timer “als de timer gaat dan gaan we omkleden “ Maar ik ga niet straffen als ze niet wil omkleden, dan komt er nog meer spanning bij kijken en dan wil je niet.

Hier helpen keuzes meestal. Met nadruk op meestal want het is helaas geen wonder middel. Ik probeer het ook een beetje los te laten. Soms slaapt hij in de avond in zijn gewone kleren. In de ochtend moet hij uiteraard omkleden in de avond moet alleen eventueel de spijkerbroek uit.

En keuzes geven gesloten houden. Dus niet wil je eerst omkleden of eerst tandenpoetsen? Maar: we gaan nu omkleden en tanden poetsen, wat wil je het eerst doen?

Iedere dag zelfde volgorde, eerst aankleden dan eten en tanden poetsen dan spelen. Weet niet of hij fan is van voertuigen of tunnels leuk vindt maar hier zijn broekspijpen en mouwen vaak tunnels en dan kijken we wie er doorheen komt dan is het ook zo aan. En ik zeg ook vaak als jij het niet doet doet mama het, werkt meestal ook wel en anders kleed ik hem aan. Aankleden hoort er gewoon bij.

Helpt het als hij het zelf mag doen? Als het zoveel strijd oplevert misschien savonds alvast schone kleding aandoen voor de volgende ochtend zodat je nog maar 1x strijd per dag hebt.

Niet zo pedagogisch verantwoord maar ik zou sochtends rustig uitleggen dat hij kleding nodig heeft omdat we zo weg gaan. Lukt dat niet dan zou ik hem gewoon meenemen zonder kleding en ik denk dat ergens halverwege naar de fiets de paniek wel uitbreekt en hij ineens wel aan wil kleden. En anders gaat hij naar gewoon een keer in pyama naar de opvang.