Ondeugend op school

Hee hee! Ik herken het grotendeels. Toen mijn zoon op school begon had hij ook een klasgenoot waarbij ze elkaar heel erg aanstaken. Hij kwam ook met woorden en zinnen thuis die we thuis helemaal niet gebruiken. Leerde zn middelvinger opsteken etc. Verstoorde de kring etc. Wij weten dat onze zoon heel snel reageert op anderen en snel afgeleid is. Wat betreft de opvoeding hebben wij ook hetzelfde als die van jullie. Buiten is het wat anders en raak je wat “de grip kwijt.” Toen we onze zoon tig keer hadden gewaarschuwd voor iets wat totaal niet door de beugel kan en hij het opnieuw had gedaan, heeft hij straf gekregen thuis. We moesten wel echt strenger zijn dan normaal, want we leken niet door te dringen. Vanaf toen ging het iets beter en herhaalde hij dat gedrag niet. Echt veel tips heb ik helaas niet. Toen ze overgingen naar het nieuwe schooljaar, zijn ze allebei in een andere klas geplaatst. Dit jaar gaat het veel beter. Ik denk dat z’n leeftijd ook een rol speelt. Hij is een stuk wijzer en luistert beter. Hij is nog wel druk en lekker actief, maar wel meer “binnen de grenzen”

Is het een idee om met de juf haar aanpak te bespreken? Jullie aanpak thuis werkt thuis. Het gedrag vindt ook niet thuis plaats (en elders ook niet). Het lijkt me lastig om er thuis meer aan te doen, dan dat jullie nu doen. Ik ben het met je eens dat jullie zoon naar de juf moet luisteren, maar wellicht is haar aanpak te soft en daarmee niet dwingend (misschien niet het juiste woord) genoeg voor jullie zoon. Dit is een aanname hoor, maar je schrijft dat de juf het gedrag meteen bagatelliseert, waardoor ik het gevoel krijg alsof de juf misschien wat onzeker of makkelijk over komt (en jullie zoon haar daardoor minder serieus neemt). Misschien is het een idee om haar aanpak met haar te bespreken (op een respectvolle, niet aanvallende manier) en daarbij aan te geven wat thuis werkt en zo samen tot een manier te komen, die past bij de juf en aansluit bij jullie zoon. Ik zou dan ook vragen of zij nog ideeën heeft over hoe jullie hier thuis mee aan de slag kunnen, gezien het thuis nabespreken niet het gewenste effect heeft. Verder wil ik ook nog even kwijt dat ik uit je bericht je betrokkenheid en verantwoordelijkheidsgevoel haal en dat ik dat heel erg mooi vind om te lezen - dat compliment wilde ik toch ook nog even meegeven.

Lastig als je het niet herkend en het vooral beïnvloed wordt door de omgeving op school! Het gedrag zal vallen onder uitproberen en nog speelsheid dus mogelijk vermijden van dingen die hij spannend/moeilijk vindt. Ik vraag me af of streng zijn de beste aanpak is, maar ik denk wel dat de juf duidelijker mag zijn maar ook meer mag richten op wenselijk gedrag. Het feit dat zij het wel naar jullie benoemd, bij jullie neerlegt en dan bagatelliseerd klinkt voor mij alsof ze zelf niet goed weet wat ze er mee moet en er ook onzekerheid bjj voelt. Misschien gewoon even met de juf gaan zitten en benoemen dat jullie de indruk hebben dat jullie zoon behoefte heeft aan duidelijkheid qua verwachtingen en het misschien nog spannend vind in de klas en daarmee wat zoekend raakt in z'n gedrag. Dat ze er wat korter op mag zitten om hem daarin wat sturing te geven, even met elkaar concrete voorbeelden bespreken die vaker lastig voor hem zijn zodat jullie daarin een aanpak kunnen maken. Ook wel richten op positief stimuleren want het klinkt alsof hij zn bevestiging dan nu krijgt van een klasgenootje en minder zoekt bij de juf waardoor hij het klasgenootje relevanter vindt. Ze moet eigenlijk inzetten op de relatie en verbinding met hem. Verder denk ik.. wat je omschrijft is misschien ook niet zo ernstig en zouden ze toch op school prima moeten kunnen handelen?

Haha jeetje, sorry voor de d/t fouten, geen idee waar het mis ging tijdens typen, terug naar school denk ik. Even doorheen lezen want ik kan het niet verbeteren.

Dit wat je nu vertelt met de lk bespreken. Samen consequenties ah gedrag verbinden. Ik vind ook dat de lk hierin zelf wel wat mag doorpakken en streng zijn. Niet elk klein dingetje helemaal uitleggen maar gewoon aangeven goede dag of morgen vast een betere dag. Als jullie het thuis ook nog helemaal gaan bespreken krijgt het gedrag veel te veel aandacht. En dat is juist ook interessant misschien?

Hebben jullie wel eens met een beloningssysteem gewerkt? Dan zou hij per dag/week dat het goed gaat een sticker kunnen verdienen en kan de juf hem hieraan helpen herinneren. Dan is het voor haar makkelijker om het gezellig en positief te houden in de klas, maakt hij zelf de keuze (want het klinkt alsof hij al wel begrijpt dat hij een keuze heeft en die verantwoordelijkheid aan kan) en kunnen jullie later zelf de positieve of negatieve consequenties aan zijn gedrag verbinden. Ik vind echter ook wel dat het klinkt alsof de juf zich er een beetje makkelijk vanaf maakt door te zeggen dat jullie het met hem moeten bespreken; het is heel mooi dat jullie je verantwoordelijkheid willen nemen voor zijn gedrag maar het klinkt ook een beetje alsof ze weinig gezag heeft? Of klopt die aanname niet? Vergeleken met kinderen met 'echte' gedragsproblemen of agressie vind ik dit vrij mild klinken en zou ik eigenlijk verwachten dat de juf dit zelf op kan lossen. Wellicht met wat hulp van een keer een IB'er die komt observeren en haar tips kan geven. Maar het lijkt me sowieso goed om hierin de samenwerking met haar op te zoeken en ook naar jullie kind toe een gemeenschappelijk front te vormen zegmaar. Een beloningssysteem thuis en/ of op school zou dan wellicht dus een optie zijn!

Wat hier onder al gezegd wordt: delen met de juf welke afspraken en consequenties thuis goed werken. Ik ben zelf leerkracht, en vraag ouders in zulke gevallen áltijd wat thuis werkt. Ouders kennen hun kinderen het best en weten vaak wat wel/niet werkt. Kan me voorstellen dat ze daar echt voor open staat- jullie zijn er ten slotte beiden om jullie kindje te helpen en moeten het samen doen. Goed voor je kindje ook om te merken dat school en thuis contact hebben en op 1 lijn zitten. Succes!

Thuis en bij opa en oma zijn er geen andere kindjes die zijn boerengolf versterken. Ik denk eigenlijk dat je juf misschien niet perse niet streng genoeg is, maar dat ze gewoon veel andere kinderen heeft om te begeleiden. Ze kan niet de hele tijd er bovenop zitten. Het klinkt heel positief dat ze de ouders benaderd of ze het willen bespreken. Dan kan jij dus de regels nog eens doornemen en respect voor de juf creëren. Want dat is wat ik lees, je wilt graag dat hij naar de juf luistert. Kinderen zijn echter impulsief en vergeten de regeltjes nog wel eens, dan denk hij zeker niet na vanuit het perspectief van de juf of andere kindjes. Dat ziet hij daarna pas. Eigenlijk zou ik zo doorgaan met korte lijntjes met de juf en voorvallen bespreken. Zorg wel dat je met hem spreekt en niet over hem. Je kan ook tegen de juf vertellen welke consequenties goed bij hem werken. Maar uiteindelijk is de opvoeding en regels uitleggen voor jezelf. Het klinkt alsof je weet hoe het moet. Je kindje is 4, de juf wil het nu aanpakken logischerwijs. Maar dit is wel echt nog heel jong hoor, zie het als leerproces. Als je als bottomline neemt dat hij naar de juf moet luisteren en andere kindjes niet plaagt, is het allemaal oké. Je kan ook met je zoontje bespreken wat dat andere kindje nou precies doet. Doet je zoontje hem na, heeft hij door dat het jongetje de regels overtreed, zegt het jongetje dat hij dit ook moet doen. Ook zo jong kan je je kind al leren naar zichzelf te luisteren. Dus stel die jongen rent in de klas rond, vraag je zoontje wat hij dan zou doen. Vraag door op welke regels hij daarover weet. En geef hem handvaten hoe ermee om te gaan en niet mee te gaan met een ander. Zo van je weet dat het niet mag, wat kan je dan doen (negeren, zeggen dat doe ik niet, of zelfs dat mag niet, stop). Dat laatste doe ik meestal niet, houd het bij jezelf. Bij broertjes en zusjes of goede vriendjes zie je dat alleen soms wel.

Ik denk dat dit een heel natuurlijk gedrag is. Zeker als er thuis strengere regels zijn en op school is het wat losser is er ruimte om grenzen te verkennen. En wat is er nou beter dan grenzen verkennen in veilige omgeving!? Hij is nig zo jong en heeft nog heel veel te leren en te ontwikkelen, dit hoort er ook bij. En je kindje is echt niet de enige he? Zoveel kindjes die dit allemaal moeten leren. Kinderen 'moeten' ookal zoveel.... Verdr is het ook wel een beetje aan juf om hem met de groep mee te krijgen.

Mijn zoon heeft ook zo'n vriendje, ze jutten elkaar op. Maar vriendje is wat slechter opgevoed, dus daar nam hij ook echt wel vervelende dingen van over. Ik pakte hem buiten school aan als hij de grens over ging met het vriendje. Maar op school was het toch echt aan de juf. Haar klas, haar regels en haar straffen. Ik geloof ook niet dat het veel nut heeft om uren na een voorval nog consequenties aan schoolgedrag te verbinden bij 4-jarigen. Dat kan de leerkracht beter direct doen. Na groep 1 heb ik wel aangegeven dat ik zoon liever niet bij dat vriendje in groep 2 wilde hebben, omdat ik vond dat het hem ook afleidde bij schoolprestaties. In groep 2 kreeg de leerkracht een heel ander kind te zien. Ook in groep 3 zijn ze dus weer in aparte klassen gezet. In pauzes en op de bso boeven ze nog samen, maar in de klas kan in elk geval opgelet worden. En de boevenacties worden direct gecorrigeerd door leerkrachten en pm'ers. Niet door mij.

Hmm, ik heb niet alle reacties doorgelezen hoor. Maar mn eerste reactie op jouw verhaal is dit: Dit jaar heb ik te maken met een 'ouderwetse' kleuterjuf die al lang in t vak zit. En zij handelt heel erg vanuit 'what happens at school, stays at school'. Dus hoe de juf het aanpakt is niet thuis jullie pakkie aan om nog eens te bespreken. Bovendien weten kinderen snel genoeg wat de regels van de juf/klas zijn (en dat die soms anders zijn dan thuis). Wellicht dat je zou kunnen aangeven dat hij goed gaat op strenge/duidelijke regels (maar dat lijkt me voor ieder kind). Ik zou het niet fijn vinden als ik thuis de problemen van school nog s zou moeten nabespreken...

Dit idd.

Hiermee ben ik het deels mee eens. Het is inderdaad aan de juf hoe ze haar klas managed en hoe ze de leerlingen benadert. Ik hoef ook niet elke ondeugende voorval te weten. Maar ik vind het wel fijn om te weten dat hij de klas verstoort, of dat hij streng aangesproken is of straf krijgt. Dit om na te bespreken en te laten zien dat je op 1 lijn staat met juf. Ik zou het echt niet tof vinden als ik het pas voor het eerst hoor bij een oudergesprek. Mijn zoon zit nu in een combinatieklas. Hij en een paar vrienden hebben moeite met concentreren en stil te zitten. Ze zijn ook een paar keer op de gang gezet om een opdracht af te maken. Mijn zoon dacht er niet veel bij na en vond het prima zo. Zijn vriendje zag het echt als straf en was helemaal verontwaardigd. Gelukkig waren we al op de hoogte en konden we het samen uitleggen. Dit blijft toch wel echt beter hangen hoor.

Ik vind dat het er een beetje vanaf hangt wat het gedrag is. Hangen ze samen wat de clown uit, dan kan de leerkracht het prima zelf af lijkt me. Gaat het om andere kinderen pijn doen in de klas of tijdens pauzes (zo'n kindje heeft bij mijn zoon gezeten, die startte serieus met 4 jaar oud hele vechtpartijen), dan is het iets wat ook thuis aangepakt moet worden. Krijgt mijn kind een keer een time out, dan hoef ik dat niet direct te weten. Is het bijna dagelijkse kost, dan hoor ik het wel graag. Ook wanneer de aanpak van de leerkracht niet effectief is en negatief gedrag door blijft gaan, dan is denk ik een gesprekje met de ouders op zijn plaats. Maar elk wissewasje bij de ouders melden en de ouders het laten bespreken, vind ik een zwaktebod van de leerkracht eerlijk gezegd.

Het klinkt alsof de juf niet genoeg grenzen aan geeft. Je kan tips geven hoe jullie duidelijk grenzen hebben voor hem maar als dat haar manier van lesgeven is kan je daar niet veel aan veranderen denk ik. Je zou een beloningssysteem thuis kunnen invoeren. Als de juf aan het eind van de dag aangeeft dat hij het goed gedaan heeft hij thuis bv een sticker mag plakken?

Exact dit! En zo las ik het ook in je bericht ts, dat het niet echt 'zware' dingen zijn, maar meer gewoon boevenstreken die 'erbij' horen. Wellicht is hij ook de grenzen vd juf aan het testen?

Laat het los en laat het op school! Laat je kind lekker een kind zijn. Thuis is het streng en blijkbaar is het nu op school minder streng dus hij pakt zijn kans….. Gaat vanzelf weer voorbij. Is het niet dit schooljaar dan volgend schooljaar.

Thuis kun je misschien actief bezig met een stukje eigen keuzes leren maken en gevolgen daarvan. Wat maakt dat je thuis dingen niet doet en op school wel? En hoe is het dat dit verschillend is? Waarschijnlijk ook wel heel grappig, spannend, fijn, uitdagend.. dat is niet erg als anderen er geen last van hebben. Je kunt buiten ook samen vd zandbakrand springen als alternatief. Maar als dat wel zo is is het dan leuk er mee door te gaan? Wanneer is een vriend een vriend? Doe je dan alles wat de ander ook leuk vindt of mag je ook eigen keuzes maken. Wil je altijd hetzelfde doen? Hoe kun je zeggen tegen een vriendje dat het geen goed idee is? En andersom wat voor leuke grapjes zou je samen wel kunnen bedenken en maken?

Ik ben zelf van mening dat issues op school op school uitgepraat en besproken moeten worden. Bij een 4 jarige heeft uren later aanspreken echt geen effect meer. Daarnaast waren jullie er niet eens bij toch?

Wat apart dat de juf vraagt of jullie die situaties nog eens willen doornemen, dat moet ze toch zelf doen. Ik heb dat zelf nog nooit meegemaakt met de juffen, ze bespreken het altijd zelf met het kind als er iets aan de hand is / kind niet luistert / gemeen heeft gedaan / etc. Als ik het zo hoor zou de juf wat duidelijker moeten aangeven welk gedrag wel en niet gewenst is en welke consequenties eraan zitten als je je niet aan de regels houdt..