Een dochtertje van 4 december 2021, al veel meegemaakt. 2 ziekenhuisopnames, toen ze nog maar 1,5 maand was ivm reflux en over vermoeidheid. Naar huis met nexium en een heel ander kind. Slapen ging weer perfect buiten de sprongetjes en ziek zijn.
Toen zij 9,5 maand was is zij geopereerd aan buisjes en neusamandelen, dit ivm veel terugkomende oorontstekingen en verkoudheden. Eindelijk denk je, je krijgt een meer gezond dochtertje terug, buiten de virussen van het Kdv om. Helaas, echter bleef ons meisje ontroostbaar en kwamen weer in een spiraal van over vermoeidheid. Opname 2 .. wij moesten thuis slapen zodat wij ook bij konden tanken. Millie moesten we maar huilend achterlaten. ja moederhart brak, maar op dat moment niet helder na kunnen denken en mede door het pittige karakter dachten wij, wij doen hier goed aan. Met begeleiding naar huis omtrent het slapen. Het leek weer beter te gaan en zo goed als opgeknapt.
Echter blijft ons meisje zovaak verkouden/hoesten. Nu in 2 maanden tijd kuur 2 , om enigszins “gezond” bloed te laten prikken op verzoek van de kinderarts om te kijken wat haar waardes zijn als ze aan de betere hand is. Ons meisje blijft maar hoesten en snotterig.
6 weken geleden is zij grote zus geworden van een broertje.
Echter is ons pittige meisje nog extremer geworden in gedrag, nu accepteert zij haar broertje wel, maar de driftbuien zijn extreem aanwezig bij vermoeidheid (wat logisch is), maar zo frustrerend.
Het ziek zijn en over vermoeid eindigt dus altijd een strijd met slapen in de nacht.
Nu matrasje naast haar, zodat ze wel in haar eigen bedje blijft slapen , echter moeten wij er vaak naast liggen en vallen wij zelf ernaast in slaap. Na een ontroostbaar momentje.
Ik ben op zoek naar soort herkenning, soms voel je je hier alleen in. En is het voor anderen niet te bevatten hoe zwaar en moeilijk het is om je kind zo te zien tobben en kan je het niet rooskleurig inzien, dat dit ooit beter word.
Wij krijgen gelukkig hulp van een Kinder psycholoog over 3 weken die aan huis komt omdat het waarschijnlijk ligt aan haar emotie regulatie, die verstoord is.
En over 2 weken de uitslag van het bloed.
Helaas is onze kraamtijd van onze prachtige knul, niet zoals gewenst. Maar gelukkig kunnen we nog wel van de kleine dingen genieten als gezin.
Ik wil ons meisje gewoon weer terug ik mis haar ❤️