Oudste wennen aan nieuwe baby, hoe lang?

Bij ons ongeveer 3 maanden. Peuter was iets jonger, 1j9m bij geboorte van de tweede. Vond het heel pittig!

Onze zoon is 3 maanden en hier gaat het nu ook eindelijk weer beter. Onze dochter was net 3 toen hij geboren werd. Mn dochter zei ook hele gemene dingen tegen me en vond het echt enorm zwaar. Maar inmiddels ben ik toch weer lief. Het komt echt goed! Msar dit is echt een hele moeilijke periode...

Lastig te zeggen, hoe lang dat duurt verschilt enorm per kind. Ik ken natuurlijk niet jouw hele situatie en volgens mij doe je het hartstikke goed! Maar wat soms enorm kan helpen is als je even je volledige aandacht op haar kan richten, ook al is het maar een kwartiertje, zonder de baby in draagzak of voedend erbij aanwezig. Echt even ongestoord 1 op 1.

Heey, Herkenbaar! Mijn dochter was 20 maanden toen mijn zoon geboren werd. Hier werd ze weer zichzelf na 3 maanden.

Een maand of 4 duurde het hier, eigenlijk toen de baby meer contact begon te maken begon ons zoontje de baby ook steeds leuker en liever te vinden. Nu is ze 7 maanden en ze spelen echt heel de dag samen. Achter elkaar aankruipen, stoeien, elkaar kusjes geven en knuffelen. Zo lief mijn hart overstroomt dan echt van liefde 🥰 Maar daarnaast ook veel momenten dat hij speelgoed afpakt of haar omver duwt, boven op haar gaat hangen of liggen. 🤣 Ik heb in het begin zoveel tranen gelaten omdat ons zoontje het zo moeilijk had, en echt zo gemeen was naar de baby en naar mij. Het is moeilijk maar het wordt echt beter 🥹🍀

Bij ons een maand of 4. Hopelijk bij jullie iets korter 🙈 volgens mij doe je iig helemaal de goede dingen! En doe je ook weleens 1 op 1 tijd? (Zonder baby in de draagzak)

Oef dat klinkt allemaal best lang maar t komt dus goed! 1 op 1 lukt niet echt goed, alleen dr eerste twee weken toen m’n vriend vrij was. Nu ben ik vaak alleen met de kindjes. Sws breng ik haar altijd naar bed als in met m’n vriend d’r klaar maken en dan lig ik bij haar tot ze slaapt (20 min ofzo). Maar dat is natuurlijk niet de speeltuin of alle andere tijd die we samen hadden. Maar voor mij voelt een uitje naar de stad als de baby slaapt in de wagen wel als quality time met m’n oudste.. zou dat voor haar niet zo zijn?

De baby is moeilijk tot niet weg te leggen. Anders zou 1 op 1 wel makkelijker zijn

Ah ja dat maakt het lastig! En in het weekend / of iig de dagen wanneer je man niet hoeft te werken even met z’n tweetjes iets doen?

Heey, Tips die ik toevallig recent gehoord heb in een ouderschapscursus zijn: - Het gaat niet om de hoeveelheid aandacht, maar wel om de hoeveelheid kwalitatieve aandacht. Dus echt even met zn tweeën zonder de baby erbij een moment creëren per dag; - Juist grenzen stellen is nodig. Dus duidelijk maken wanneer je er voor haar kan zijn en wanneer ze even moet wachten en daarin ook betrouwbaar zijn; - Niet aangeven, ik kan nu niet want ik voedt de baby. Daarmee krijgt de baby impliciet de schuld. Gewoon: jij mag nu even zelf spelen en als de klok op x staat komt mama even met jou spelen en op die momenten wel bewust zeggen tegen de baby: jij moet nu even wachten want ik speel nu even met je grote zus (baby krijgt dat toch niet mee). Maar grote zus voelt zich hierdoor wel gezien en belangrijk. Volgens mij doe je het mega goed mama. Ik heb er pas 1 en hoop op een tweede maar t lijkt me heel pittig ♥️

Wat lastig! Ik herken het gelukkig niet. Wat wij in het begin hebben gedaan toen de 2de geboren was vanuit de baby de oudste een cadeau gegeven. Dat vond ze helemaal geweldig. En overal bij betrekken, met aankleden, luier verschonen enzovoorts En nu is de jongste bijna 4 maanden en doe ik ook echt weer dingen alleen met de oudste, fietstochtje, samen naar de speeltuin. Zonder de jongste. Zolang de jongste erbij is, zal de oudste merken dat ze niet alleen is en is het geen Quality time

Onze dochter is nu 3 en de tweeling is 1j8m en sinds vorige week voelen ze zich niet meer elkaars concurrenten maar kunnen ze steeds beter samen spelen. Heeft echt heel lang geduurd dus.

Hier hetzelfde. Het is beter geworden, maar we zijn er nog niet en de baby is ondertussen 7 maanden. Ik merk dat hij het er nog steeds lastig mee heeft en hij negatieve aandacht vraagt. Het is zeker beter als maanden geleden, maar helemaal zichzelf is hij nog niet. Hoop dat het straks beter wordt als zijn zusje wat zelfstandiger wordt in zichzelf vermaken en ook als ze samen wat meer kunnen spelen.

Zelf geen ervaring nee, maar het kindje van mijn broer duurde dit behoorlijk lang. Ze zijn toen tijd gaat opsplitsen in het weekend. Dus echt 1 op 1 tijd, en dan de andere ouder met het andere kindje, en daarna weer samenkomen om te lunchen/avondeten. Daarna ging het weer goed