Pesten.

Ik wil nog even mijn visie geven op het slaan. Ik wilde het eerst laten, maar ik ga er toch iets over zeggen. Als een leerling bij ons op school dag in dag uit belaagd wordt met fysieke mishandeling, of het komt herhaaldelijk voor (ondanks consequenties die wij uitdelen etc) en een leerling slaat een keer terug, gaan wij niet juichen, maar we zijn daar echt wel coulant in. Ja, beide ‘vechters’ moeten naar huis, zodat ze hier thuis tot rust kunnen komen en het thuis kunnen bespreken. De volgende dag worden beide ouders uitgenodigd (+ leerling) voor een gesprek. Natuurlijk zullen we bespreken dat geweld nooit een oplossing is (aan beide partijen), maar we zijn heus wel menselijk en zien ook heus wel in dat het emmertje overgestroomd is bij degene die gepest is. Het kan dan inderdaad zo zijn dat de leerling die gepest is genoeg ‘gestraft’ is met een gesprek en dat de pester wel een schorsing krijgt.

Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat er nu tekort wordt geschoten in het oppakken hiervan. Ik ben nu toch wel benieuwd, iedereen die tegen zelfverdediging is: wat zouden jullie dan doen? Aanspreken OK, maar jullie kind huilend naar school sturen wetend dat hij gepest geword en niet alleen met woorden ? En het aanspreken gaat allemaal wel even duren als het zo hoog moet worden opgepakt.. En als iemand jou zelf zou slaan, zou je dan ook helemaal niks terugdoen ? Ik bedoel dit niet aanvallend maar als ik dit topic lees word ik al woedend terwijl het niet mijn kind is 🙈. Laat staan als je jouw kind zo naar school moet sturen

Ik ben zelf vreselijk gepest op school en ben toch tegen terugslaan. Toen bij mij (in groep 8) de aap uit de mouw kwam, hebben mijn ouders heel simpel tegen school gezegd: “Jullie lossen dit op en ze komt pas weer naar school als het over is”. Dit heeft wonder boven wonder gewerkt en ik werd het laatste half jaar van groep 8 niet meer gepest. Was nog steeds wel ontzettend blij dat ik daar weg kon, maar dat lijkt me logisch. Maar er zijn dus ook echt andere manieren dan alleen maar slaan en vechten.

Ik zou het snappen als mijn kind een keer zou terug slaan, dat het haar te hoog op zou lopen. Maar ik vind dat heel wat anders dan actief aanmoedigen om een ander kind te slaan, en dat zie ik hier wel gebeuren. Daar zit voor mij het grote verschil in. Als iemand mij zou slaan zou ik niet direct terug slaan. Als het kan, loop ik weg, rol ik misschien een keer met mijn ogen. Ik zou pas fysiek worden als ik echt in een hoek gedrukt wordt en geen kant op kan. Maar dat is misschien ook een stuk persoonlijkheid, of je een fight/flight/freeze reactie krijgt in eerste instantie. Overigens ben ik vroeger ook gepest en buiten gesloten. De laatste twee jaar van de basisschool kwam ik iedere dag huilend thuis. En de school deed: precies niks. Er is zelfs letterlijk gezegd: "pesten doen we niks aan, dat helpt toch niet." En "sommige kinderen staan nu eenmaal boven aan de ladder en andere onderaan". Wat ik bij mijn kind zou doen? Uitleggen dat de pesters dit doen omdat ze waarschijnlijk zelf heel onzeker ergens over zijn en niet weten hoe ze daar mee om moeten gaan. En ik zou naar een andere school gaan. Als het op die school niet goed wordt opgepakt, zou ik mijn kind daar niet op willen hebben.

Dit is toch heel wat anders dan 'als iemand mij een keer zou slaan'? Dit is al weken dagelijks gepest worden! Als iemand mij nu een keer zou slaan, dan sla ik ook niet meteen terug en loop je inderdaad weg. Dus dat 'actief aanmoedigen' zoals jij het noemt, heeft niet zijn sporen achtergelaten in dat ik nu één of ander agressief persoon ben geworden. Nee, zeker niet, het heeft mij geleerd voor mijzelf op te komen en aan te geven waar mijn grenzen liggen, in plaats van over mij heen te laten lopen en stelselmatig voor langere tijd gepest/geslagen/geschopt te worden. Mee eens, je probeert het eerst via de school op te lossen. Maar zij pakken het in deze situatie niet goed op.

Ja de eerste zin is ook hoe ik het zou bedoelen. Dat als het echt teveel wordt inderdaad. Niet een spontane vergeldingsreactie. Ook dat laatste zou ik overwegen, om een andere school te kiezen. Vooral gezien het gebrek aan oppakken inderdaad. Ik zou zelf namelijk ook echt willen weten als hij pest!

Dat zou ik ook een goede vinden inderdaad! Wat naar dat jullie dit allemaal zo overkomen is :(

Toen ik als kind was verhuisd, probeerde een meisje mij van de trap af te duwen. Ik was denk ik 8. Mijn stiefvader zei, dan duw je terug. Eerst volgende keer probeerde ik haar van de trap af te duwen. Ik heb geen idee hoe ze heet en hoe ze eruit ziet, want ze is nooit in mijn buurt meer geweest. Ik vind persoonlijk dat je een pestkop best gelijk mag aanpakken en dat kinderen mogen aangemoedigd worden om niet bang te zijn en voor zichzelf op te komen. Ook kinderen tasten grenzen met elkaar af en je mag je kind best leren om zichzelf niet als slachtoffer uit te stralen. Ik ben nooit een pestkop geweest, sprak pestkoppen op school zelfs altijd aan, maar met dit gedrag ben ik ook nooit gepest ondanks meerdere verhuizingen. Pestkoppen zijn onzeker en gaan niet af op kinderen die voor zichzelf opkomen. Maar verschil moet er wezen denk ik dan. Ik zou echt boos worden als ik ooit erachter zou komen dat mijn zoon een pestkop is, maar ik zou hem altijd proberen te leren om voor zichzelf op te komen.

Dit is echt een hele vervelende situatie. Ruim 25 jaar geleden deden ze er ook al niks aan. Hoewel ik goed terecht ben gekomen blijft er altijd een soort leeuw in mij naar boven gekomen als ik zie of hoor dat iemand gepest wordt. Als je met de juf er niet uit komt zou ik naar de directie stappen. Ik weet niet of je de ouders zelf al eens hebt aangesproken maar dit zou je ook nog kunnen doen, al snap ik dat dat best spannend is. Die slogan 'stop houd op, ik vind het niet meer leuk' heeft bij mijn dochter haar school ook 0 effect op de andere kinderen. Ik ben niet van de klappen uitdelen maar heb dit zelf in het verleden ook eens gedaan, zo machteloos was ik, en toen hield het pesten wel op.

Heel eerlijk bijdrage ik dat je het goed aanpakt. Als jou kind gepest word mag hij voor zichzelf opkomen dat is zelf verdediging. Stop hou op zeggen heeft vaak geen zin en maakt het soms zelfs erger. Misschien dat je zelf met de ouders om de tafel kunt gaan om het probleem te bespreken

Directie mailen voor een gesprek. Juf in de CC. Zorgen dat er een stappenplan op papier komt met handtekeningen eronder. Hoeft niet meteen, kan ook in een volgende bijeenkomst over een week.

Mijn vader zei altijd, je mag nooit zelf beginnen met slaan, maar als ze jou slaan, sla je zo hard als je kan terug. Dit deed ik dan ook. Nooit gepest. Mijn zus durfde dit niet, is jarenlang gepest. Ik leer Mijn kinderen dat slaan niet mag, maar dat je je niet hoeft laten slaan en direct keihard terug slaat. Ook als dit maar een keer gebeurd. Je hoeft maar 1 keer te laten zien dat je dit niet accepteerd en niet kwetsbaar bent en je bent er vanaf.

De juf is op de hoogte.dat het iedere dag raak is, die van mij zal heus geen engeltje zijn hoor maar ik weet wel dat hij geen pestkop is. Ik heb de juf nu meerdere malen gezegd dat ik verwacht dat ze de andere ouders ook aanspreekt "jaja" en deze week had ik haar aan de telefoon "ja ik ga het overleggen" dan denk ik nee wijf grow some balls en gewoon aanspreken net zoals ze mij aansprak. Mijn zoon is niet de enige met deze klachten bij deze kinderen en er zijn meerdere ouders die zich storen aan de waardeloze aanpak van deze juf. Ik heb gezegd dat hij nooit mag beginnen van mij maar wel het terug mag doen. Hij komt normaal nooit voor zichzelf op en zegt altijd "ach het was maar... " Als jij iedere dag gepakt wordt is het een hele normale reactie dat je dan een keer een mep terug krijgt. En ik heb mijn zoon ook beloond en ben hier ook heel duidelijk over geweest tegen de juf. Het is toch van de zotte dat een slachtoffer wel over z'n voeten krijgt en een groepje van 3 jongens niet ?! Nee die worden op de stip gezet om na te denken, nou echt een top systeem 🙄

Ik heb altijd tegen mijn kinderen gezegd: je gaat niemand pesten, maar je laat ook door niemand pesten. Kleuters die zo zijn hebben dit van thuis meegekregen. Vaak zelfs afreageren van wat ze thuis te verduren krjjgen..een zelfverzekerd kind dat goed in z'n vel zit pest meestal niet. Gesprek met ouders aangaan heeft denk ik dus weinig zin. Ik zou ook zeker de directeur contacteren. En ik heb ervaring met directeuren van school (voor iets anders) en je moet echt goed en duidelijk kenbaar dat je een probleem hebt en dat je wil dat het wordt opgelost. Net zolang tot het wordt opgelost. Als dat niet lukt is het echt tijd voor een andere school. Eentje met de methode "kanjertraining" bijvoorbeeld.

Oh ja zeker, klopt! Heb het niet goed verwoord, dit is echt stelselmatig aan de gang. En dan nog zou ik het zelf niet fysiek oplossen. Maar dat is waarschijnlijk ook grotendeels omdat het bij mij er niet in zit. Ik zou eerder een keer uitvallen tegen iemand dan slaan. Overigens ben ik er van overtuigd dat voor jezelf opkomen en niet over je heen laten lopen niet per definitie hand in hand gaat met iets fysieks. Maar ik denk dat de conclusie inderdaad -waar sowieso iedereen het over eens is - dat de school, of in ieder geval de juf, hier echt verzaakt.

Daarom inderdaad ook als je kan slaan als een man dan kan je ook klappen vangen als een man, inderdaad niet slaan gebruiken als middel om te pesten als iemand iets tegen je zegt. Wij leren onze dochter heel sterk te zijn met haar woorden maar ze mag zeker weten terug slaan als iemand fysiek word.

Wat belachelijk van die juf, dus omdat zij in feite de ouders niet durft aan te spreken, moet jouw kind het verduren? Ik zou me volgende keer niet laten afpoeieren wanneer je eist dat ze de ouders aanspreekt en ook bij de directeur het aankaarten. En anders zou ik zelf de ouders aanspreken of op het schoolplein het kind aanspreken. Ben je helemaal gek geworden, dus mijn kind huilt bijna iedere ochtend en wil niet naar school en daar wordt niks aan gedaan op school?! Neeee dat gaat hem niet worden

Ik ben zelf vroeger ook gepest op school. Ik heb daar inderdaad ook van geleerd dat de beste manier om het te laten stoppen is om terug te meppen. Ons motto gaat hier dan ook zijn zodra de kleine oud genoeg is: je slaat nooit als eerste, maar probeer wel als laatste te slaan. Helemaal mee eens dus dat je je kind van zich af leert bijten. Helaas heeft naar de juf of meester gaan of ouders aanspreken nog nooit een kind geholpen van pesters af te komen.

Maar wie zegt dat de juf het niet al met ouders heeft besproken?😅 ik snap dat het niet fijn is als het lijkt alsof ze je afpoeiert, maar jij weet niet wat er achter gesloten deuren plaatsvindt. Ik ben zelf ib’er en ik heb ook regelmatig dit soort zaken waarbij ik al intensief met ouders bezig ben, met zorgtrajecten, ouderbegeleiding, onderzoeken naar gedrag van kind, soms zelfs jeugdzorg, etc etc. Maar dat kan ik natuurlijk niet delen met de moeder van een kindje dat gepest wordt door het betreffende kind😅. Dat ze zegt ik ga het overleggen, kun je ook opvatten als: ze gaan de zaak intern oppakken/bespreken. Dat is alleen maar heel erg positief, want dat betekent dat de juf het niet in haar eentje gaat doen maar met een heel zorgteam. Dat zou voor mij juist een teken zijn dat ze het serieus nemen. Ik snap je frustratie, maar probeer het ook eens van de andere kant te bekijken. De regel in de klas is: wij slaan niet. Jouw zoontje slaat dan weliswaar terug, maar het is nog steeds slaan en tegen de klassenregels... Moet juf dan tegen de klas zeggen: hij mag wel slaan, maar jullie allemaal niet? De regels gelden, hoe onrechtvaardig het ook voelt, voor élk kind. Ja, de juf kan misschien een keertje bewust de andere kant op kijken als je zoontje terugslaat. Dat zou ik tenminste doen. Maar als ze er met haar neus bovenop staat kan ze een klap ook niet negeren. Dan heeft ze 30 kleuters die denken dat ze ook mogen slaan, want Pietje mag het ook😅. Het schooljaar is daarnaast pas een paar weken begonnen. De klassen zijn vol in het groepsproces van elkaar leren kennen, de ‘pikorde’ maken, kijken wat de grenzen zijn. Over het algemeen zit er tegen de herfstvakantie veel meer rust in de groep. Niet dat dit betekent dat je tot die tijd moet wachten, maar je kunt de juf wel heel even de tijd geven dit op te lossen in haar klas. Pestgedrag is helaas ook niet binnen een paar dagen opgelost, zelfs niet bij de meest fantastische en alerte juf… dat heeft tijd nodig helaas

Ja, sorry hoor. Met alle respect, want ik snap de regel dat ze niet mogen slaan en dat je dat dus van niemand kan accepteren, maar wellicht mijn eigen trauma die hier spreekt, maar ik vind dit dus echt zo'n dooddoener. Je moet als ouder en kind dat gepest wordt (wat echt zeer traumatisch is kan je dus uit eigen ervaring vertellen. Ik kon tot ik eind 20 was geen normale vriendschappen maken, want ik vertrouwde ze voor geen meter) maar geduld hebben? En het trauma van je kind groter laten worden dus. Dat is zo scheef. Als slachtoffer trek je dan echt aan het korte eind. @TS, ik heb gehoord dat kinderen op een vechtsport doen goed kan helpen met hun zelfvertrouwen en weerbaarheid.