Peuter 3.5 jaar oud eet slecht

Ik was (en ben nog steeds wel) een vrij kieskeurige eter. Mijn moeder kookte heel vaak apart voor mij en dat was helemaal niet slecht. In tegendeel was het juist heel helpend voor mij. Ik voelde veel spanning bij nieuwe producten proeven en het motto 'Je eet wat de pot schaft en anders niets' had bij mij echt heel naar uitgepakt. Mijn ouders hebben mij altijd te ruimte gegeven te leren eten op mijn tijd, zonder dwang. Dit doe ik bij onze zoon ook. Hij is ook een kieskeurige eter, met name als het gaat om avondeten. Ik zou hem blijven stimuleren om te proeven, maar niet pushen/dwingen. Er komt vast een tijd dat het weer beter gaat. Zolang zijn groei niet in de weg staat komt het vaak wel goed. Maar er zullen vast en zeker ook 101 ouders anders adviseren.

Ik ben ook blij met jouw reactie. Op een één of andere manier voelt het alsof ik niet het juiste doe, wat ik ook doe. Om hem te serveren wat wij eten, of weer een alternatief. Het voelt beide verkeerd ofzo. Maar super waardevolle reactie. Dank je wel daarvoor

Hier ook hoor. Ik kook al 6 jaar apart. Maar dan eet ze wel. En redelijk gezond alleen niet zo gevarieerd. Ze eet 3 soorten groenten. Met aardappelen en panga of vissticks of iets vega. Paar keer in de week smoothie. Elke dag fruit. Bruin brood. Yoghurt met muesli. En soms iets proberen van ons als ze nieuwsgierig is. Ik was zelf ook een moeilijke eter en ik eet nu normaal. Dus ik hoop dat het langzaam wat uitgebreider wordt wat ze eet.

Fijn dat je het als waardevol ziet! Eten blijft ingewikkeld. Je wil zo graag dat ze gezond en gevarieerd eten en daar doe je ook best voor en dan 'lukt' het voor je gevoel niet. Je kan (en in mijn optiek mag) het alleen niet afdwingen. Toen ik kind was had ik een paar groentes die ik lekker vond. Maar gerechten zoals spaghetti e.d. vond ik helemaal niks. Wij hadden de afspraak (zeker toen ik wat ouder werd) dat ik altijd één hap zou proeven. Juist omdat ik terug kon vallen op mijn eigen maaltijd nam de spanning rondom 'wat nou als ik het niet lust?' af. Hierdoor ging proeven steeds makkelijker. Mijn ouders hebben mij daarnaast altijd geleerd dat ik bij anderen buitenshuis wel moet accepteren wat er op tafel komt. Daar at ik dan een kleine portie en dan kreeg ik thuis nog een boterham of een stuk fruit als ik daar naar vroeg.

Lastig hè! Ik zit nog met wat jongere kindjes dus hier nog niet echt uitgebreid die fase gehad maar wel mijn eigen ervaring. Ik was een zeer moeilijke eter (en ben dat helaas nog). Mijn ouders hebben de strijd maar opgegeven en zijn gestopt met nieuwe dingen proberen. Daardoor is alleen al proeven eng gebleven voor mij. Dus, mijn eigen advies zou zijn, laat idd vooral de strijd varen, maar blijf met regelmaat iets nieuws aanbieden waar dan gewoon 1 of 2 hapjes van genomen mogen worden. Hopelijk wordt het dan over een tijdje beter en blijft gezamenlijk eten iets gezelligs en niet iets dat spanning geeft. Overigens ervaar ik smaken en texturen gewoon veel sterker dan de meeste mensen. Als volwassene ben ik nu mijn smakenpalet aan het uitbreiden en doe ik dat dus met milde nieuwe smaken, dan iets intenser van hetzelfde gerecht en daarna weer een nieuw gerecht (if that makes sense)

Heel herkenbaar! Zolang je kind zich goed ontwikkeld en een goed humeur heeft, dan doe je het hartstikke goed!!! Hieronder wat ideeen. Tussen de middag warm eten en ‘s avonds brood? Soms zijn ze te moe aan het eind van de dag om te eten of iets nieuws te proeven. Accepteren dat hij savonds weinig eet, en de volgende ochtend inhaalt bij het ontbijt. Stukjes snoepgroente als tussendoortje geven, zodat je ‘s avonds niet hoeft te focussen op genoeg vitamines. En als je echt stress om hebt, dan geef je kinder-multivitamines. Hopelijk kan je dan relaxter omgaan met het avondeten. Ik heb nu een kleuter waar het wat beter gaat. Je kunt dan veel meer uitleggen en steeds herhalen. Hij proeft nu vaker, maar eet nog steeds niet graag nieuwe groentes. Het is een gemiddeld kleutertje en altijd vrolijk, dus het gaat toch ergens iets goed.

Nou, heel eerlijk, hier is de regel ik bepaal wat we eten. Je bepaalt zelf hoeveel je daarvan eet. En de peuter van 4 heeft de afgelopen twee jaar meer niet meegegeten dan wel meegegeten. Ik vertik het om apart te koken voor hem. Natuurlijk zorgen we regelmatig per week voor iets dat hij vaak lekker vind (pasta) maar anders dan dat kan hij mee eten of niet. Ik probeer interesse te wekken door hem zelf deel te laten nemen aan het eten. Dus zelf opscheppen, iets over t eten strooien (kaas, zaadjes) etc. Eet je niet of wel, er is altijd yoghurt en fruit. Dat mag als hij na t eten nog honger heeft. Inmiddels is hij 4, ondanks amper avond eten prima gezond. En nu begint de interesse weer enorm toe te nemen en proeft en eet hij veel vaker.

Onze peuter krijgt wat er op tafel staat, ik merk ook dat het soms steeds iets lastiger gaat. Sinds hij moeilijker wordt zorg ik dat ik altijd wat groente heb wat hij als we van tafel gaan nog even op kan eten in de keuken. Aan tafel vist hij vaak het vlees er al uit om op te eten en eet hij meestal ook wel wat van de pasta of rijst of aardappels. Alles wat hij aan groente niet wil eten gaat als wij uitgegeten zijn nog even mee naar de woonkamer, soms eet hij dan ineens toch nog alles op voor de tv 😅 en soms hoeft het echt niet en dan eet hij nog een beetje yoghurt. Op die manier zit er in ieder geval geen druk op. Op dagen dat we thuis zijn de hele dag maak ik soms ook al wat eerder wat groenten klaar (stomen) die we dan gewoon als snack moment nemen als hij hongerig is, bij de appie hebben ze een handig zakje met bloemkool, broccoli en wortels, en geserveerd in een fleurig stoommandje ziet het er erg aantrekkelijk uit en is makkelijk met de handen te eten. Wat ook nog weleens helpt bij ‘spannende’ pastasauzen om er dan op het bord nog iets kaas op te doen. Dat vindt hij extreem lekker, dus dan met het eraf eten van de kaas proeft hij ook de rest waardoor het sausje ineens niet meer spannend is 😅