Peuter 3,5 kan enorm zeuren

Ohh herkenning. Onze diva is van november 2019. En heeft toch een grote mond zo nu en dan. Gisteren was ze bezig een tent te maken van mijn vitrage. Dus gaf ik aan zal ik helpen met een tent want ik heb liever dat je de gordijnen laat hangen. ( mw ging met een grote grijns hangen aan de gordijnen) en riep. En ik wil wel een tent dus ik doe het lekker toch, nou daar starte het diva gesprek. Mw doorverwezen naar de trap om na te denken. Ik blijf rustig. Maar ze gaat wel even nadenken. Om vervolgens samen er over te praten en een oplossing te bedenken. Betreft zeuren en piepen. Ze benoemt het ook gewoon tegen papa als deze thuis is. Ik mocht geen tent bouwen van de gordijnen en toen ging ik huilen en was ik verdrietig. En dan komt er een theater, mieperen en voordoen. Vaak benoem ik dan, dat klopt het was ook niet leuk, maar we hebben samen een oplossing bedacht en toen was het weer gezellig. En dan gaan we weer verder op de orde van de dag. Ik word er soms zo simpel en moe van. Maar bedenk dan altijd maar. Emoties mogen er allemaal zijn. En proberen kan, maar nee is nee. En als je het er niet mee eens bent prima dan praten we erover.

Ik zou je graag tips willen geven maar ik denk dat je er wat aan hebt om eens te kijken op de instagram pagina van howtotalk.nl of het boek aan te schaffen. Deze communicatie stijl kan je in heel veel situaties toepassen en geeft je inzicht in wat je kindje nodig heeft. Zelfs als hij straks gaat puberen heb je er nog wat aan 😁

Ik heb ergens de tip gelezen om op deze in onze ogen aanstellerij reageren zoals je zou reageren als je kind een nachtmerrie heeft. Stel je kind wordt huilend wakker. Dan vraag je wat er is, wat er dan gedroomd is, of dat eng was, dat het niet echt is en een beetje troosten. Zoiets. Die aanpak werkt ook bij een klein pijntje. Je kind stelt zich inderdaad aan in de zin dat het natuurlijk niet vreselijk veel pijn doet. Maar de ervaring dat je pijn kan hebben, dat je lichaam stuk kan, dat je jezelf pijn kan doen etc. is nog nieuw. Je moet ze leren, net als bij een nachtmerrie, hoe ermee om te gaan. Mij helpt dit inzicht wel om mijn irritatie wat beter in de hand te houden ;)