Peuter boos in bed

Er is een topic Wat te doen met slapen peuter, of iets in die trant. Daar komt veelal naar voren dat het toch wel goed is om het middagdutje in te korten. Hoelang slaapt ze nu smiddags?

Wij zitten momenteel precies in dezelfde fase met onder peuter. Hier maakt het niet uit of hij wel of geen dutje heeft gedaan, het is gewoon überhaupt drama! Wij wisselen gewoon af tijdens het naar bed doen, eerst ik en mijn vriend maakt het af… En wat ik ook regelmatig doe als hij zo driftig is is dat ik even de kamer verlaat, hij gilt dan alles bij elkaar en als ik een minuut later terugkom wil hij wel verder met het slaapritueel. Ik ga dan weg omdat hij met alles gaat gooien wat hij tegenkomt, mij begint te slaan en me ook echt de kamer probeert uit te werken…. Ik ga ervanuit dat het een fase is die we door moeten, dus nu overleven en hopelijk is het snel voorbij! 😭

Ik zocht een vergelijkbaar topic inderdaad, maar kon deze niet vinden. Het wisselt heel erg hoe lang ze slaapt smiddags en ik zie ook niet echt een verband. Vanmiddag heeft ze ongeveer 40 minuten geslapen, ze is nu al meer dan een uur aan het schreeuwen in bed. Als ik erheen ga is het weer even goed, zodra ik weg loop weer schreeuwen. Of het schreeuwen om aandacht is en/of toch het middagdutje te laat of te lang vind ik moeilijk inschatten. Ze kan ook heel boos worden om onzin dingen. Wil ze haar knuffeldoekje wel en dan toch niet en dan moet hij precies op een bepaalde plek liggen. Lijkt af en toe wel dwangneurose.

Ik heb dit topic een paar dagen geleden geopend inderdaad. Het is precies onze peuter 😂 Ik heb besloten om vandaag maar helemaal te stoppen met het dutje. Ik dacht, die slaapt meteen maar krijste toch nog 15min en werd 45 min. later weer huilend wakker. Hij wil dan op de bank. Geef ik hem wat hij wil dan slaapt hij na 5 min bank zitten gewoon zonder poespas in maar doe ik dit niet dan krijst hij weer alles hysterisch bij elkaar. 🤦🏻‍♀️ Ik denk echt dat het een combinatie is van skippen van het middagdutje en van grenzen zoeken door de peuterpuberteit in één. Hier is het dus ook nog even afwachten wat het skippen van het dutje gaat doen...

Bij ons ook echt steeds met fases inderdaad. Rond de 2 jaar dachten we ook dat het gebeurt was met het middagdutje, maar na 2 maanden ofzo ging het ineens weer redelijk goed. Ook met naar bed gaan in de avond drama's gehad met tijd rekken en alles. Dan ging het weer heel even goed en dan weer opnieuw drama. Ik hoop toch dat het een keer voorbij gaat en we ons kind normaal op bed kunnen leggen. Wil ook niet teveel toegeven aan haar want ben bang dat ze het er juist om doet en zo steeds langer drama gaat maken. Ik laat haar steeds uitrazen en dan na een minuut of 10 ga ik er weer heen. Ze ligt gelukkig nog in een ledikant dus kan nog niet zelf haar kamer af oid.

Oh ja hoor, hier ook het geval! Alles wat hij wil, wil hij 10 sec later toch niet, knuffels moeten op een stapeltje gelegd worden, in elke hand een tutje, dan weer een konijntje naast zich, een ander konijntje daar weer naast... Doodvermoeiend 🤦🏻‍♀️

Ik ben heel benieuwd inderdaad! Moeilijk inschatten welke van de 2 het is. Als we het middagdutje overslaan (wat regelmatig gebeurt omdat ze het dan gewoon vertikt om te gaan slapen) dan is het hele naar bed gaan ritueel vaak al een drama. Denk dat de peuterpubertijd hier sowieso wel een hele grote rol speelt!

Haha oh gelukkig is ze daar niet de enige in dan. En ook helemaal flippen als het doekje niet precies zo ligt zoals mevrouw het in gedachten had🙄

Hier precies hetzelfde met onze zoon van mei 2022. Echt een compleet drama met naar bed brengen. Elke avond inderdaad schreeuwen dat hij zijn kamer uit wilt en echt mega gefrustreerd en niks wat hem rustig lijkt te maken.. Hij gaat vaak rond 19:00 naar bed maar voor hij slaapt is het minimaal 21:00 geweest. Ik heb al van alles geprobeerd. Bij hem zitten en tegen hem praten werkt niet want krijg vaak gewoon geen contact. Bij hem zitten en niks zeggen werkt niet want hij gaat uren door.. Op de gang rommelen met zijn deur open zodat hij weet dat ik er ben werkt ook niet. Hem wel even meenemen uit zijn kamer en dus uit de situatie nemen werkt soms wel. Maar als we vervolgens weer naar zijn kamer gaan begint het zo weer van voor af aan.. Inmiddels ook al een paar keer geen middagslaapje gedaan maar dat lijkt ook geen verandering te brengen. Normaliter had hij geen of weinig last van slaapregressies. Ik lette hier eerlijk gezegd nooit zo op.. Nu begreep ik dat er rond 2 jaar wel weer een slaapregressie is dus wellicht is dat het. Ik houd me er maar aan vast dat alles een fase is en ook dit vast weer snel voorbij gaat. 🥲 Inmiddels bijna 32 weken zwanger dus de avonden zijn wel heel zwaar zo..

Ergens ben ik wel blij om te lezen dat ik niet de enige ben. Wij hebben gisteren een uur lang gekrijs gehad en toen hij eindelijk sliep weer hij 2 uur later weer huilend wakker. Het is lastig inderdaad om in te schatten waar je nu het beste aan doet..

Heel herkenbaar! Geen tips helaas maar wel herkenning :(

Wij wisselen ook eerst af. Eerst aankijken wat is er nou. Oke, van papa nog een laatste dikke knuffel. Daarna gaat een poos de babyfoon uit. Hij houd dit soms ook vol tot 21:00. Hij kan ook gewoon dat uur gebruiken om liedjes te zingen en hele verhalen te vertellen. Overdag maakt dat uur, anderhalfuur verschil totaal niet uit, hij wordt er niet vermoeider van. 6 juli komt alvast zijn grote bed. Dan kan hij vanuit zijn ledikant daar naartoe groeien. Alleen ik snap nu wel mijn man dat dan de klink aan zijn kant omhoog moet. Mijn thuissituatie was dat ik toen ik 2 was enkel mijn oudersslaapkamer in kon. Wij hebben nog een badkamer en een kledingkamer die hij overhoop kan trekken. Dat ik denk van, was dat grote bed wel al zon goed idee?

Wat ik trouwens ook nog weleens wil doen ,als het echt drama is en het langer dan 3 kwartier dreigt te gaan duren, is een fles vullen met warme melk en hem die in zijn bed geven. Hij drinkt hem dan leeg, is het drama vergeten, gooit die fles aan de kant en valt in slaap!

Wij hebben al een halfjaar een peuterbed en hebben ook de klink op zijn kamer omhoog. Dit gedaan uit veiligheid zodat hij niet ‘s nachts of ‘s ochtends vroeg ongemerkt zijn kamer af kan zonder dat wij het door hebben. Zo kunnen wij ook met een gerust hart slapen 😅

Het is helaas een fase waar je doorheen moet. Heeft onze dochter ook gehad toen ze bijna 2,5 was. Heeft echt wel twee maanden ofzo geduurd. Staat hier wel los van het middagdutje, dat is ze nu aan het afbouwen, soms wel, soms niet. Volgende maand wordt ze drie.

Ik was al bang een loedermoeder te zijn

Haha, snap ik! Maar gaat mij ook om zijn veiligheid en mijn eigen nachtrust. 🥲 Moet wel zeggen dat zijn slaapkamer naast die van ons ligt. Dus als hij ‘s ochtends wakker is hoeft hij ook maar een keer te roepen en we zijn er. Hij blijft dan gewoon netjes op zijn kamertje wachten

Rond de 2 jaar hadden wi j het inderdaad ook! Duurde echt wel 2 maanden geloof ik en toen ging het weer beter. Nu gaat het ook steeds met periodes. De ene dag/week is het heftiger dan de andere. Ik ben zelf nu ook 35 weken zwanger, dus extra vermoeiend inderdaad! Probeer er nu steeds ca elke 5 a 10min heen te gaan en dan kort en duidelijk te zijn, even een knuffel (als ze dat wil) en weer weg te gaan. Wil ook niet teveel toegeven aan nieuwe fratsen, want ze verzint er steeds wel weer iets nieuws bij😅

Oh spannend zo'n overgang naar een groot bed ja! Ik heb ook getwijfeld maar dacht laat haar zo lang mogelijk in haar ledikant zolang het nog past en ze er niet uit klimt. Binnenkort krijgt ze ook een zusje, dus al genoeg verandering op komst sowieso. Dachten we doen het grote bed dan wel een keer in het najaar. Maar hoor ook van veel mensen dat het best goed ging met de overgang! Klink omhoog snap ik wel ja! Dan zou ik ook gelijk eventuele opstapjes uit de kamer verwijderen😜

Ja ik denk echt dat het dan toch een slaapregressie is.. Gisteren begon het hier ook al op het moment dat we de auto nog niet eens uit waren vanaf de opvang. Schreeuwend heeft hij bijna een uur in de gang gestaan.. Ben steeds naar hem toegelopen geprobeerd hem te troosten en vragen wat hij wou. Hij riep wel iets maar doordat hij zo overstuur is kan je er niks van maken. Daardoor wordt hij nog bozer omdat je hem niet begrijpt 🙃. Uiteindelijk bleek dat hij heel graag even in ons bed wou liggen met een flesje melk. Dit maar gedaan en met 5 minuten lag hij als een blok te slapen 🥹. Gelukkig kwam hij vandaag heel vrolijk thuis en was hij de hele avond ook blij en zonder gedoe naar bed gegaan. Dus op hoop van zegen dat hij dit vast houd 😂