Peuter is heel driftig, ik word gek

Heftig ja. Ligt ook wel aan de leeftijd. Hoe ga je hiermee om/hoe grijp je hierbij in ? Dit hoef je natuurlijk niet te accepteren.

We maken haar natuurlijk duidelijk dat het niet lief is als ze ons schopt. Op strenge toon of op zachte manier aanpak, maakt geen verschil. Van te voren aangeven je mag 1 koekje of 1 bing aflevering helpt niet. En ze snapt ons heel goed. Ze is qua taalvaardig enorm sterk ze kan zich goed uiten en vertellen wat er mis is. Ze snapt ons ook goed. Maar zij denkt dat ze met de scepter kan zwaaien in ons huis. Terwijl ze buitenhuis verlegen is.

Als je haar 3 x hebt uitgelegd dat iets niet mag/gewaarschuwd hebt... en ze gaat door hiermee, mag je dr echt wel 'straf' geven. Je zegt zelf al dat ze jullie snapt. Dit is gewoon drama maken en kijken naar wat getollereerd wordt door jullie. Als ze bijvoorbeeld gaat krijsen kun je zeggen dat je dr snapt dat ze meer naar Bing wilt kijken maar dat het tijd is om te gaan spelen, geef haar hierbij evt voorbeelden, of speel samen. Als ze drama blijft maken kun je dr zeggen raas maar even uit en als je rustig bent geworden kun je terug komen. Soms is t voor n kind fijn om zo'n momentje van bezinning te hebben. Vraag haar erna wat ze fout deed en even knuffelen en ga lekker spelen....

Hier al een tijd hetzelfde verhaal (bijna 6 maand al nu) hij kan o zo lief zijn maar als de frustratie of koppigheid er is... Slaan stampen, roepen. Totaal niet meer voor rede vatbaar op dat moment. Gisteren op het strand zand over ons/baby gesmeten. We proberen nu erg consequent te zijn , wat ook voor ons het plezier weg neemt en dus met veel drama naar huis gegaan en eens gekalmeerd nog eens rustig uitgelegd. Denk dat dat uiteindelijk het duidelijkst voor hem gaat zijn. Pittig hé

Ik krijg het gevoel dat het ook waar is wat je dochter denkt; dat zij inderdaad de scepter zwaait in jullie huishouden. Als je kind de 'vrijheid' voelt om te gooien naar jou of naar spullen, en daarmee zelfs flinke schade veroorzaakt... Ja, dan krijgt ze in mijn ogen te veel ruimte. Wat de andere reactie ook aangeeft, kinderen laten gedrag zien om te onderzoeken wanneer ze een grens krijgen. Dat klinkt misschien gek, maar hiermee zoekt ze veiligheid. Gaat mama ingrijpen als ik iets doe dat niet mag? Gaat ze consequent zijn als ik steeds maar door probeer te gaan? Wat je dochter nodig heeft is merken dat er een grens is. Dat jullie haar behoeden voor gedrag dat niet oké is of onveilig is. Nu is het een barst in de tv, maar het kan ook zomaar iets zijn dat haar in gevaar brengt. Iets dat op haar kan vallen, vlam kan vatten etc. Je dochter probeert de grens te krijgen; gooien accepteren we niet. En voor gooien kun je allerlei andere dingen in de plaats zetten die jij en je partner niet accepteren. Hoe kun je die grens bieden? Door haar te begrenzen als ze boos wordt. X je mag boos zijn maar je mag niet gooien, slaan, schoppen. Als je dat doet dan pakt mama je even stevig vast en hou ik je even bij me. Of, pak ik de spullen uit je handen. Of, breng ik je naar een veilige plek waar je niet met spullen kan gooien.... weet je wat je wel kunt doen X, je kunt mij laten merken hoe boos je bent door ... (iets wat jij wel acceptabel vindt). Op haar leeftijd kun je dit ook prima op een rustig moment met haar vooraf bespreken. Je kunt de belangrijkste huisregels opschrijven en haar er telkens op wijzen. Maar het belangrijkste is een grens te stellen en haar daar aan te houden..

Het is op zich normaal denk ik. Ene kind heeft het wel meer dan de ander. Wij hebben het alleen bij mijn zoontje gehad. Mijn advies is om hier hulp voor te zoeken. Dat kan ook door hier bijv zelf boeken over te lezen. Het maakt echt heel veel uit hoe je als ouders met dit soort gedrag omgaat. Je kunt het als ouder ook verergeren door je eigen reactie en ook door je eigen gedrag/hoe je dingen doet en brengt. Wij hadden op een gegeven moment wel in de smiezen hoe we driftbuien zoveel mogelijk konden voorkomen, maar ook hoe we er juist wel mee om moesten gaan als het toch gebeurde. Want je kunt het niet helemaal voorkomen. (En het is ook niet erg en ze hebben het ook nodig om te ontwikkelen). Over het voorbeeld van de tv. Hier hadden wij ook altijd issues mee. Wij zetten nu altijd een wekkertje (en benoemen we ook als het bijna zover is). Als het wekkertje gaat mogen ze zelf de tv uitzetten. Dit geeft duidelijkheid aan onze kids en zorgt voor minder bozigheid. Voorspelbaarheid is erg belangrijk. Dus ook bij naar bed gaan. Duidelijke structuur hanteren. Bijv benoemen, we gaan nog 1 liedje luisteren of 1 spelletje doen na het eten, en daarna gaan we naar boven. Daar maken we klaar voor bed en lezen we nog een boekje. En daarna is het tijd om te gaan slapen. Etc. Een planbord zou ook nog iets kunnen zijn waar je naar kunt kijken. Succes!!

Ik volg even.. hier 1 van 2 die denkt dat ie de boel runt. Ook een enorm sterke voorkeur voor mij, wat het alleen maar erger maakt als ik dan niet kom

Wij hebben ook een dochter van 3 die erg pittig is altijd al geweest. Ken je het boek temperamentvolle kinderen? Dat heeft mij heel erg geholpen. Bij ons als ze het heel bond maakt moet ze naar haar kamer om af te koelen. 1 van ons blijft er altijd bij. En zodra ze weer voor rede vatbaar is proberen we op een rustige manier uit te leggen waarom ze naar haar kamer moest. Dit werkt voor ons heel goed. En volhouden en allebei het zelfde doen. Met naar bed gaan was onze dochter echt verschrikkelijk en ging erg ver. Wat we nu doen is zeggen als je zo door gaat gaan papa en mama naar beneden en komen pas weer als je weer normaal kan doen. Dat vond ze echt vreselijk. En nee ze probeert het vaak genoeg nog steeds een maakt dan drama maar we houden vol en doen constant het zelfde dus ze weet nu wat de consequentie is als ze door gaat. Dat maakt bij ons echt het verschil. We sluiten het wel altijd liefdevol al als er een “drama is geweest” en zo is het voor ons allemaal wel wat fijner geworden in huis.

Misschien een tip om te kijken welke behoefte er onder haar gedrag ligt en of je daar op andere momenten aan kan voorzien. Bijv. Autonomie; kan ze in andere dingen iets zelf bepalen of zelf doen of meer verantwoordelijkheid krijgen? (Koekjes in de trommel doen na de boodschappen) Let maar eens op hoe vaak je op een dag nee zegt en hoe frustrerend dat moet zijn als je een pittige tante bent ;-) die kracht gaat haar ergens later goed van pas komen, dus wil je ook niet helemaal de kop in drukken. Boekentips: temperamentvolle kinderen en jagen verzamelen en opvoeden heb ik wel mooie dingen uitgehaald!

Dit bedoel ik naast dat je natuurlijk grenzen biedt als iets storend of gevaarlijk is ;-)

Sommige kinderen hebben meer temperament dan andere kinderen. Maar onthoud; een kind doet niet moeilijk maar heeft het moeilijk. Er zit altijd iets achter het gedrag en probeer dat te achterhalen. Er zijn verschillende boeken voor die je kunt lezen. Het grote verschil is hier gemaakt om het gevoel van autonomie terug te geven, duidelijk zijn en consequent. Een kind denkt heel zwart wit. Het is of altijd ja of altijd nee. Het tv voorbeeld doen we hier zo: voor we kijken ga ik voor hem zitten en zeg ik: je mag 1 filmpje kijken van Bing. Als het filmpje bijna is afgelopen dan ga ik weer naar hem toe en zeg ik dat het filmpje bijna is afgelopen en de tv zo uit gaat. Als de tijd voorbij is dan vraag ik hem: wil je de tv zelf uitzetten of zal ik het doen? Als hij de tv heeft uitgezet dan zeg ik Dankjewel en geef ik hem een knuffel. Ik geef hem waar kan zelf de keuze om het te doen.

Deels herkenbaar met onze dochter. Ze is ook net 3 jaar. Wij waren soms ook helemaal klaar met haar gedrag en de oudste leed er ook onder. Mijn man is naar een coach gegaan, mede omdat hij er zelf ook slechter tegen kon als ik. Wij hebben als tip gekregen: als ze gedrag vertoont wat niet kan (bijvoorbeeld mega boos bij tandenpoetsen), dat we dan zeggen op een rustige toon: dit gedrag vinden wij niet leuk van jou. Papa en mama komen terug als je weer normaal kunt doen. Dit allebei tegelijk herhalen en elke keer terug komen en alleen op een neutrale manier zeggen? Kan je weer normaal doen? Eerst duurde dit 6-7x maar ze heeft zelfde meer driftbuien. Onze dochter had duidelijk meer grenzen nodig en kreeg te veel vrijheid van ons. Daardoor was haar gedrag zo. Met kusjes en knuffels kon ze ook eeuwig doorgaan en dan huilen bij het op bed brengen. Nu zeggen we: je krijgt bijv. 3 kusjes en 1 knuffel. En het is geen strijd meer! Eigenlijk een beetje wat jdijksman ook schrijft. Wij hebben nu binnen een paar weken een heel ander kind!