Peuter laat over zich heen lopen

Ik herken mijzelf hier heel erg in. Mijn ouders hebben mij destijds naar een weerbaarheidstraining en assertiviteitstraining gestuurd en dat leek wel iets geholpen te hebben. Ik weet alleen niet of ze dergelijke trainingen aanbieden voor zulke jonge kinderen maar misschien wel iets om in het achterhoofd te houden wat eventueel een optie voor later zou kunnen zijn 😊 wel super vervelend zeg, dan voel je je ook zo machteloos❤️ dat ze thuis wel zo “het baasje” is komt omdat ze zich thuis op haar gemak voelt en daar zichzelf kan zijn.

Oh ik herken dit ook een beetje van ons zoontje van bijna 2. Hij kan thuis goed aangeven wat hij wil, maar buitenshuis laat hij het meestal maar een beetje gebeuren. Hij is in een groep altijd het rustigste kind. (Mijn man en ik vallen ook vaak een beetje weg in een groep mensen, herkenbaar dus.) Hij lijkt het er alleen niet erg moeilijk mee te hebben; meestal pakt hij gewoon iets anders om mee te spelen en dat is het. Maar goed, ik gun hem wel dat hij iets meer voor zichzelf opkomt. De laatste tijd zegt hij ook dat hij bang is voor mensen. Ik weet niet in hoeverre hij beseft wat dat betekent, maar ik vind het echt zielig om dat te horen. En vertel hem altijd dat er heel veel lieve mensen zijn (en dan geef ik voorbeelden van iedereen die hecht is met hem en het goede met hem voor heeft)

Ik vraag me af of je je hier al heel erg mee bezig moet houden op deze leeftijd. Geef haar de tijd om zich te ontwikkelen.. overleg evt met het consultatiebureau als je je zorgen maakt.

Ik herken mijn zoontje hier ook in. Als dreumes en peuter een heel zachtaardig mannetje die alles toeliet. Hij is nu ruim 4,5 en hoorde vorige week van de meester dat deze soms moeite heeft met de sterke eigen mening / het pittige karakter / de boze buien als dingen niet gaan zoals mij zoontje het heeft bedacht. Kortom: wat niet is kan nog komen ;-)

Mijn zoon had dit ook. Hij is nu 7 en het is sinds een jaar of 2 helemaal bijgetrokken. Juf moppert nu nog weleens dat hij eerder voorop staat dan de kaas van het brood laat eten. Maar ik ben vooral blij dat hij wat mondiger geworden is. Eventueel kun je overleggen met het consultatiebureau als je je echt zorgen maakt. Maar mijn ervaring is dat het wel goed komt.

Mijn zoontje is ook heel zacht aardig en gevoelig. Als het zelfde kindje steeds wat van hem afpakt raakt ie erg op zijn hoede. En zal dan afgezonderd ergens gaan spelen of helemaal stoppen met het spel. Ook in de indoor speeltuin wordt hij inderdaad veel omver gelopen door oudere kindjes, ook dringen ze voor. Maar ik ben naast hem en neem het in die zin voor hem op. Met het samenspel al hij wel overstuur raakt leg ik hem uit dat er om kan vragen of met wat anders kan gaan spelen. Hij is ook nog maar 2. Sommige kindjes zijn rouwdouwers en andere die bewegen daar wat meer in mee. Denk ook niet dat het perse iets slechts is, zolang jij je kindje opties blijft geven in zulke situaties zal ze vanzelf leren hoe ze beter voor zichzelf op kan komen bij vreemde. Alhoewel ik nog steeds een confrontatiemijdend persoon ben en dat is ook niet erg.