Peuter ontspoort steeds bij schoonmoeder; wat kan ik doen?

Ik hang de vlag uit! Want vandaag was de laatste vaste oma oppasdag van mijn schoonmoeder. Heerlijk echt, we zijn haar dankbaar voor alle hulp die ze geboden heeft, natuurlijk. Sinds onze kleine een karaktertje begint te krijgen en in de peuterpuberteit is beland, is de interactie gewoon ronduit vreselijk te noemen 🤣 ik kan er boeken over schrijven, maar mijn verhaal is nu al veel te lang geworden (ik moet het even kwijt!!!!), dus in de kern gaat het om dit: geen grenzen stellen. Alles kan en mag en ze neemt geen regie, met niks. Ga je op de bank springen, al kieper je een zak suiker lachend over de vloer bij wijze van, oma zal enkel zeggen: niet doen! Maar verder gebeurt er niets. Ze mag ook alles eten op zo'n dag, vet veel snoep en koek en ze geeft bijvoorbeeld juist een koekje bij vervelend gedrag, als beloning (zij denkt: als afleiding). Onze dochter mag alles bepalen op zo'n dag, ieder kastje wordt op verzoek opengemaakt etc. Gevolg: een doodvermoeid kind (en oma) want de hele dag dwars, dingen doen die niet mogen, broertje slaan, oma slaan, met dingen gooien, alle kanten op rennen, niet luisteren, schreeuwen/gillen. En oma die er eigenlijk alleen een beetje achteraan rent maar ook niet meer dan dat doet. Er zit geen rem meer op, ik herken onze dochter niet eens op zo'n dag. Mijn dochter is nu 3 jaar geworden en haar dwarse gedrag begint nu zelfs al in de ochtend, zodra ze weet dat oma komt die dag, kortom de associatie is gelegd. Te erg gewoon. Thank god dat we er nu een opvangdag van kunnen hebben maken, na lang op de wachtlijst gestaan te hebben. Gewoon een dag met structuur wordt het dan. Maaarrrr ik zie wel erg op tegen de momenten dat oma überhaupt hier langs gaat komen. Of als ze eens een dag op zou passen in het weekend, wat nu misschien vaker gaat gebeuren nu ze doordeweeks niet oppast. Want, alleen al de aanwezigheid van oma zorgt voor dit gedrag, ook al zijn wij er zelf bij, al is het dan iets minder. Wij grijpen uiteraard wel in bij ongewenst gedrag en wij nemen het voortouw en bedenken activiteiten met onze dochter, maar op de ene of andere manier komt op gegeven moment die trigger door oma waardoor onze dochter bijna nonstop vervelend gedrag vertoont en wij continu moeten corrigeren. Ze is dan niet meer aan het spelen te zetten of niet af te leiden. We geven haar soms in het dagelijks leven een time out op de gang als ze écht niet luistert. Dit werkt normaal prima, maar dus NIET als oma er is (oma zelf corrigeert niet, maar dit is dan als wij haar op de gang zetten. Ze blijft dan vervelend). Vroeger als ze 1 op 1 met oma is geweest trof ik in de avond dus een dochter aan met buikpijn van alle rommel die ze gegeten heeft en die helemaal overprikkeld is, soms een half uur lang een intense huilbui heeft ze dan. Dan weet ik alweer wat voor een dag het is geweest, maar als ik schoonmoeders vroeg hoe het is gegaan, zei steevast: ja alles is goed gegaan hoor! (^€&@*![×><€#&*!) Met Sinterklaas was dit al waardoor het gewoon geen fijne middag was (dit is zwak uitgedrukt,het was zelfs de minst leuke sinterklaas die ik ooit gevierd heb, ik wist niet eens dat dat kon). Opa en oma zijn al niet echt van die sfeermakers helaas, dus de manier waarop het ging vond ik al niet leuk. Ik zie dus ook heel erg op tegen Kerst hierdoor. Ik weet gewoon nu al dat het geen rustige of chille avond wordt als onze dochter weer ontspoort. Hoe kan ik hier een modus in vinden? Tips, ervaringen? We hebben oma door de jaren heen altijd tips gegeven hoe wij dingen aanpakken, hoe we dingen zien, en wat werkt voor onze dochter maar zij volgt dus nooit adviezen op. Nu ze niet meer oppast is dat gelukkig minder van belang. Maar de vraag is vooral, hoe kan ik het beste mijn eigen dochter bijsturen tijdens een kort/lang bezoek van opa en oma (waar ik zelf bij ben)? Aan oma zelf valt niet zoveel te veranderen dus dan maar wat tips en trics voor mezelf 🤣