Peuter praat niet tegen onbekenden

Ons zoontje had dat ook heel sterk. Hij is inmiddels bijna 4 en spreekt nog steeds niet zomaar met iedereen. Gelukkig wel met zijn juffen en mensen die hij vaker zier zoals sommige vrienden en familie. Ter plekke is hij dan heel stil en heeft naderhand hele verhalen. Hij is gewoon geen allemansvriend, net als zijn moeder 🙃 Ik zou het wat tijd geven, zolang je het gevoel niet hebt dat ze slecht in haar vel zit zou ik het nog even laten gaan. Misschien moet het vertrouwen gewoon nog een beetje groeien!

Hier een 4 jarige en hij heeft dit nog altijd helaas

Beginnen mensen er ook zo vaak over?? Ik vind dat juist irritant, alsof ze iets niet goed doet. Terwijl: ik ben inderdaad zelf ook geen allemansvriend en als kind was ik ook introvert… en niet iedereen is hetzelfde, toch? Ik hoop alleen voor haarzelf dat ze niet onzeker is en ook kan gaan aangeven wat ze wel en niet wilt (op brood op de opvang oid)

Hier dochter van 20 maanden. Ze praat op zich ook met de juffen en opa en oma, maar bij anderen eigenlijk niet. Heel normaal hoor. Heel eerlijk, ik denk dat het ook met aandacht te maken heeft. Vreemden lopen vaak over van aandacht voor haar, praten tegen haar etc. Gisteren waren we voor man bij een nieuwe neuroloog en hij erkende niet eens dat ze in dezelfde ruimte was (terecht hoor). Dochter raakte nogal gefrustreerd, begon vanalles op te noemen en riep bij het naar buiten gaan zo hard DOEI dat de neuroloog er een beetje van schrok hahaha. Daarna bij de balie bij de verpleegkundigen en bij de apotheek zaten ze alweer tegen haar te praten en zwaaien dus zat ze stil schattig te zijn.

😂😂😂 lief

Maak je je zorgen of belemmert het je dochter? Dat is denk ik het allerbelangrijkste. Als je het idee hebt dat je dochter echt niet durft te praten, kan je misschien advies vragen bij een kinderpsycholoog of een logopedist met ervaring met spreekangst of selectief mutisme (ik bedoel hiermee niet dat je dochter dit heeft). Tegen de pm’ers op de opvang zou ik wel aangeven dat je het niet prettig vindt dat ze er opmerkingen over maken waar je kind bij aanwezig is. Dit is eigenlijk nooit erg respectvol, maar kan zeker als je dochter misschien al onzeker is deze onzekerheid versterken.

Hi ts, het is goed een vinger aan de pols te houden en ik snap dat je bezorgd bent. Ik vind wel dat jouw dochter nog heel jong is om iets te zeggen over een aandoening/stoornis. Je kunt als je wilt wel eens wat informatie opzoeken over selectief mutisme. Op de groepen waar ik werk (basisschool) zitten twee kinderen die dit hebben. Ze spreken alleen wanneer ze zich veilig, vertrouwd voelen.

Mijn dochter van bijna 3 sprak geen woord op schooltje. Ook niet tegen andere als ik er niet bij was. Maar als ik er bij ben dan praat ze super veel. Bij nieuwe mensen heel erg gesloten en met een eigenwijs hoofd erbij negeerde ze de medewerkers op schooltje volledig. Kregen daar veel opmerkingen over. Nu praat ze sinds een maand of 2 wel op schooltje en komt ze een beetje los. Ik zou me er echt niet te druk om maken!

Och hier ook. Ook met verstoppen achter mij of in mijn oor fluisteren als we op visite zijn. Daarnaast ook super aanhankelijk

2.5 jaar en ook tegen ons wordt er door het kinderdagverblijf vaak gezegd dat die weinig/niet praat. Een van de eerste keren op zijn nieuwe groep toen ik hem kwam halen begon die meteen tegen mij te praten en toen zeiden ze: oh hij praat wel? Ik weet zelf eigenlijk ook niet zo goed of ik er iets mee moet. Ik denk aan de andere kant ook dat het geen kwaad kan om met een logopedist te praten hierover.