Peuter slaapproblemen, radeloos

Oh meid wat is dat ontzettend heftig hè. Ons zoontje is bijna 2 en die slaapt ook al vanaf z’n geboorte slecht. Ook alles geprobeerd, osteopaat, slaapcoach, armbandjes, druppels etc. Ook uren mee bezig geweest. Ergens ander sliep hij altijd beter dan thuis. Hij is nog steeds iedere nacht wakker maar het extreme is eraf. Maar hier spelen ook medische redenen mee, hij is vaak ziek en is echt een kno kind. Heb je dat al uitgesloten? Oren/keelamandelen etc? Of last van haar buikje?

Wat ik nog wel wil zeggen is dat wij met een slaapcoach met de waiting approach methode hebben gewerkt en dat het daarmee wel beter is gegaan qua naar bed brengen. Ons zoontje heeft echt grenzen nodig helaas. Daarnaast hebben wij ook nei therapie gehad en hier kwamen ook wat knelpunten uit zoals geboortetrauma.

Destijds idd ook vaak medische dingen proberen uit te sluiten, oa de oortjes, maar nooit wat uitgekomen. Lijkt bij haar echt gedrag te zijn.

Die methode hebben wij idd ook geprobeerd toen ze nog iets jonger was! Probleem is alleen dat ze nu ook gewoon haar peuterbed uitkomt en de hele boel boven op de kop zet😅

En kan het niet zijn dat ze gewoon echt jullie nabijheid nodig heeft en ze toch gewoon bij jullie op de kamer slaapt? Het klinkt niet alsof ze niet wilt of gedrag, maar het gewoon echt nodig heeft. Tips: podcast liefde van een moeder, (luister)boek zachte nachten.

Dat is wel heel vervelend ja. Nu is 3 ook wel echt de leeftijd van het grenzen opzoeken (ik heb nog een kindje van 3). Hoe slaapt ze bij anderen? Wij hebben er eens zo doorheen gezeten dat hij 2 weken ergens anders heeft geslapen. En daar sliep hij dus wel😅

Heel erg herkenbaar... onze dochter is 3,5 en we hebben veel geprobeerd. Het enige wat werkt is, als ze snachts wakker wordt bij ons in bed nemen. Dan slaapt ze gewoon door. We zijn net terug van vakantie daar sliep ze bij ons op de kamer en ze heeft gewoon doorgeslapen. Blijkbaar heeft ze ons nodig. Bij ons is het ook weer na de verhuizing erger geworden. Overigens herken ik dat van bach bloesem ook. Blijkt dat daar een stof in zit wat angstige dromen kan veroorzaken...

Toevallig is ze recent een nachtje bij mijn ouders geweest. Daar sliep ze ook pas heel laat, wel iets beter doorgeslapen dan bij ons. Maar ze gaat 's avonds vooral tijd rekken ook; mama ik wil een pleister, ik wil zalf, ik wil buiten spelen. Wel frustrerend ook dat ze dan ergens anders wel beter slapen he🤭 In de baby tijd heeft mijn dochter op de opvang altijd wel véél beter geslapen dan thuis.

I feel you 😭 slaaptekort is zo zwaar en ook zo onderschat vind ik. Hier jammer genoeg al 4 jaar bezig. Het gaat wel beter dan een jaar geleden maar toch nog elke nacht 2 á 3x wakker en roepen op mama (ben alleenstaande). De uren die hij wel slaapt, zijn ook heel onrustig met veel praten en woelen in z'n slaap. Hij slaapt nooit maar dan ook nooit door. Huisarts denkt niet aan een slaapprobleem maar wel iets onderliggend (kenmerken hooggevoeligheid, ontwikkelingsvoorsprong, licht autisme mogelijks). Ik ga nu die paden bewandelen, niet op zoek naar een diagnose maar wel ondersteuning bij prikkelverwerking bijvoorbeeld. Misschien kan je je daarover wat inlezen, onderliggende persoonlijkheidsissues bedoel ik dan? Wat hier een verschil maakt met een jaar geleden - ik heb de strijd s nachts opgegeven. Voor middernacht (is uitzonderlijk ) probeer ik troost in zijn bed, daarna neem ik hem gewoon zonder al te veel woorden bij mij in bed. Hij wordt dan alsnog verschillende keren wakker maar even op z'n rug aaien maakt hem wel rustiger ipv uren klaarwakker - 1x per week proberen dutje in de auto te laten doen. Thuis weigert hij maar in de auto meestal zo in slaap - regelmatig echt een vroege bedtijd, 18u20 á 30 in bed. De vroege avonden leveren wel de iets rustigere nachten op. - slaapwekker (Zazu de pinguïn) die de hele nacht op rood lampje aanstaat - slaapritueel visueel maken: elke stap op een plaatje (hangt aan de kast op z'n kamer en in de badkamer) Heeeeeeeeeeel veel moed daar!!! 🍀🍀

Ach ook al zo lang bezig😥 Ik denk hier dat ze ook zeker hooggevoelig is. Veranderingen kan ze moeilijk mee omgaan. Ze loopt voor qua spraak en overvraagd zichzelf regelmatig, wat zorgt voor frustratie. Daarnaast is ze ook erg druk. Dus een hoop te verwerken 's nachts denk ik..

Mijn tip zou zijn: samen slapen. Dit kan veilig. En zal zorgen voor meer geborgenheid en rust. Zeker omdat er een 2e komt kan het zijn dat de oudste aanvoelt dat er iets aan het verschuiven is. Het kan onrustig aanvoelen. https://kiind.nl/kinderen-willen-samen-slapen/

Ja herkenbaar haha, alles wordt uit de kast gehaald. Proberen consequent te zijn en het hele ritueel in 1 keer te doen, zalfje, plassen, wat drinken, boekje lezen etc. Maar snap dat het lastig is als ze zelf steeds uit bed komt. Als ze bij jullie wel slaapt zou ik dat voor nu denk toch aanbieden. Ze is nu oververmoeid en dat lokt vaak alleen maar slecht slapen uit. Je hebt zelf ook je slaap nodig. Ze zal wellicht ook wat spanning aanvoelen van jou, en straks een nieuwe baby. Als jullie net zijn verhuisd heeft ze wellicht nog wat tijd nodig om te wennen. Wij gaan volgende maand verhuizen dus ik hou m’n hart vast 🙈

Heb je al geprobeerd om het bed ergens anders te zetten? Misschien heel raar maar mijn moeder heeft altijd een hamer onder dr bed (bed past maar op 1 manier). Er loopt daar een soort aardstraal onderdoor. Als ze geen hamer er heeft liggen, meteen kan ze niet meer slapen.

Wij slapen ook samen. Voor mijn dochter's tweede verjaardag kreeg ze een eigen kamer met vloerbed, muren mooi geschilderd, etc. het was altijd een strijd haar daar in slaap te krijgen en ze werd compleet overstuur wakker, zelfs zodanig dat ze niet eens naar ons toe kon lopen. Ik moest er steeds heen. Ik heb even geprobeerd om haar weer op haar kamer in slaap te krijgen, maar dat kostte mij teveel energie en zij werd vaak weer overstuur wakker. We hebben haar toen na ik denk wel een jaar door sukkelen weer gelijk bij slapengaan bij ons in bed genomen. Toen kwam haar 4e verjaardag: naar school, mijlpaal. We dachten (en onze omgeving vond het sowieso maar raar en niet kunnen) we kunnen het weer eens proberen. Kamertje weer gedaan, nieuw bed en beddengoed wat we samen hebben uitgekozen. Maar ze durfde dus niet te gaan slapen. Ik moest er steeds bij blijven. Als ze eindelijk in slaap viel, werd ze weer overstuur wakker, roepen om mij. Sindsdien ligt ze weer hier in bed. Ze slaapt. Ze ligt heerlijk tevreden te knorren, rolt af en toe naar mij toe om te knuffelen en we worden samen wakker. Ik zou het niet anders meer willen. Eigenlijk toch ook heel raar dat zij alleen zou moeten slapen, terwijl wij wel samen slapen? Ik heb een paar maanden terug voor het eerst in jaren eens alleen geslapen. Zonder man en kind. Het was verschrikkelijk, nooit zo slecht geslapen. Ik was eenzaam en bang. Dus de kleuter mag zo lang bij ons in bed blijven als ze wil en de baby straks ook. De baby ligt aan de buitenkant (bij bedhek) en kleuter binnenkant. Ze mag blijven tot ze zelf niet meer wil. En misschien dat de twee kleintjes juist wel graag samen willen slapen op een eigen kamer.

Mijn peuter van bijna 3 is erg bang als ze alleen boven speelt (natuurlijk houden we haar dan in de gaten). Dit durft ze niet alleen. Als ze alleen slaapt, is ze ook bang en mag ze altijd naar ons toe komen. Als ze bij ons komt liggen, slaapt ze daarna weer lekker in. Waarom wil je haar niet aanwennen dat ze altijd bij jullie mag zijn als ze zich bang/verdrietig/alleen voelt? Ze heeft je duidelijk nodig...

Onze peuter heeft in fases ook slechte weken (huilen bij weggaan, nachtmerries, krijsen, angstig) In slechte weken slaapt ze bij ons in bed. Dan slaapt ze zoveel beter. Ik geniet nog even van alle knuffels en kusjes die we krijgen. En zij ook, ze komt dan helemaal tot rust ❤️ In weken dat ze zich goed voelt slaapt ze wel gewoon goed in haar eigen bedje. Ze kan het dus wel, alleen wilt ze soms extra geborgenheid denk ik. Nu 26 weken zwanger van de tweede. Benieuwd hoe het de komende maanden gaat. De baby zal straks in de co sleeper naast mij liggen snachts.

Wij hebben een lampje op haar kamer. Misschien een idee

Wij zijn ook verhuisd toen de oudste 3 was. Ik had onderschat hoe groot de impact daarvan was op hem. Hoewel we een groter huis kregen, leuke speelmaatjes en veel meer speelgoed was hij toch compleet van de kaart. Dan komt er bij jullie ook nog een baby bij. Ik snap best dat ze daarvan van slag is. Ik zou denk ik toch bij haar op de kamer slapen als ze zo van slag is en ja haar liever niet bij jullie in bed wil.