Reactie op zusje (huilen etc)🥲🤬

Hier hetzelfde verhaal. De eerste 2 weken gingen super. Ons zoontje van ook 2.5 deed t fantastisch. Maar dat stopte ineens... nu gedraagd hij zich als een draak... dingen die hij nooit deed nu ineens gaan doen. Als ik zit te voeden gaat hij de oven aanzetten enzo of ineens het huis helemaal overhoop halen. Zn broertje lief aaien en dan ineens knijpen. Ik snap waar t vandaan komt maar als hij zo is is t niet te doen in huis en ik raak ook echt buiten mezelf of den duur. Ik denk dat t een kwestie is van tijd en m gewoon veel aandacht geven maar alleen op het positieve zeg maar. Ik probeer ook minder streng te zijn. Iets wat ik hier niet snap is dat ik van de gastouder ook ineens dit soort berichten krijg terwijl dat niet anders is geworden voor hem.

Geduld, niet boos worden op haar boze reacties. Uitleggen, haar een rol geven bij de verzorging van de baby. Hier wilde ze zelf een hele tijd weer als een baby verzorgd worden (bijv. Als een baby door het huis dragen). Gewoon aan toe gegeven. Vooral niet benadrukken dat ze al groot is en niet zo raar moet doen. Dat voelt waarschijnlijk als een afwijzing. 'How2talk2kids broers en zussen zonder rivaliteit' vind ik een aanrader, hoewel veel voorbeelden gaan over wat oudere kinderen. Succes, komt vast goed!

Ik snap je echt! Ik vind het ook zo heftig!! Mijn oudste dochter lijkt soms compleet overgenomen door een monster. Ik hoefde haar hiervoor bijna nooit te straffen oid omdat ze altijd zo lief was..

Bedankt waar kan ik dat vinden?

Nog meer ideeën?

Mijn dochter is niet zo extreem geweest, maar heeft soms wel jaloerse momentjes (gehad). Ze was 2 jaar en 3 maanden toen de jongste geboren werd afgelopen Februari. Eerst ging het goed en later inderdaad allerlei dingen doen die niet mogen tijden het voeden, want dan kan mama niks. Of als haar zusje wakker werd, snel op schoot klimmen en nog roept ze wel eens "-naam baby- wakker worden!" Al snel werd dit gelukkig beter en nu is ze best wel dol op haar zusje. Ik hoef haar niet op de bank te zetten met haar zusje in haar armen, ze wil niet knuffelen, maar ze vraagt wel altijd waar haar zusje is.

Misschien een eigen pop/baby? Haar meenemen in hoe de dingen verlopen en vooral woorden geven aan haar gevoel. Het is een heftige periode, je doet alles binnen je mogelijkheden en soms is dat voor ons als mama (je bent ook gewoon mens) teveel. Dus als jij boos wordt, wees wat milder naar jezelf en maak het goed met je kindje. Leg uit wat er bij jou gebeurd.

Wat fijn dat het snel beter werd🥰

Ze vind helaas poppen niet leuk 👶 ik miet zeggen dat ze wel het slechtste in mij baar boven haalt soms.. maar tegelijkertijd vind ik haar ook weer zielig... hormonen ....

Onze zoon was ook 2,5 toen onze dochter geboren werd. Eerste weken waren echt pittig. We hebben ervoor gekozen om hem in het begin heel veel aandacht te geven en de baby soms even in de box te leggen zonder aandacht. En ook al ze begon te huilen niet gelijk erop af razen maar in alle rust het spel even afronden en wat nonchalanter ermee omgaan. Was best moeilijk maar hielp enorm. Ook zoon betrokken bij maken van flesjes en weggooien of pakken van pampers. Hij eet na een paar weken verliefd op z’n zusje. Ze is nu 9 maanden en die 2 zijn onafscheidelijk.

Klinkt als een fijn iets. Het heeft tijd nodig dat begrijp ik 🥰🥰

M'n oudste was 2jaar 4 maanden, toen zijn broertje geboren werd. M'n man had 6 weken vrij genomen en dat gaf ons echt de tijd om een ritme te creëren, zelf op adem te komen en genoeg aandacht aan allebei te geven. Er waren echt wel momenten waarop hij het zichtbaar moeilijk had en opeens gek ging doen. We probeerden er niet teveel aandacht uit te geven, maar juist af te leiden en de positieve dingen steeds wel extra te benoemen. Zodra de baby ging slapen, probeerden ik dan minimaal 1x per dag echt dat hele slaapje onverdeelde aandacht aan de oudste te geven. Samen kleuren of een puzzel maken of even kletsen oid. Huishouden enzo maakte ik even mindere prio.

Dat was vast super fijn dat je man zo lang thuis was. Mijn ma in ZZP er en heeft wel wat vrij maar geen 6 weken.

Wij hebben ervoor gekozen om de aandacht bewust af en toe bij de oudste te leggen. Dus letterlijk zeggen: nee (naam baby) moet even wachten want nu gaat papa/mama even spelen met (naam kind). Vaak als de baby gewoon in de box lag te slapen (en dus helemaal niet om aandacht vroeg). Echt zodat zij even de aandacht had en de baby echt evem niet en dat werkte hier heel goed. Ook als ze iets wilde tijdens het flesje geven hebben we duidelijk gemaakt wat er ging gebeuren. De baby drinkt nu even de fles, daarna gaat papa/mama met jou (wat dan ook) doen. Zodat het niet zo is dat ze altijd moet wijken voor de baby. Hier werkte mee laten helpen ook goed. Even een luier aangeven. Fles mee maken (en het grootste succes hier) de fles mee afwassen. Ze kan niet wachten tot de fles leeg is. Afleiden gebeurt uiteraard ook af en toe. Jij mag even tv kijken als de baby het flesje leegdrinkt.

Ja ben superblij met deze nieuwe regelingen. Deze keer kan hij zelfs 6 weken en nog 9 weken ouderschapsverlof opnemen. Dus 15 weken in totaal! Zijn werkgever vult het aan tot 100%. Dus dat is heel luxe. We zijn nog aan het bekijken hoe we het gaan inzetten

Hier hadden we precies hetzelfde! Een huilbaby en de oudste van bijna nog 2 te jong om alles te snappen. Was echt flink jaloers, dat uitte zich door haren trekken, slaan en echt gemeen doen, nu doet de jongste gewoon terug die nu 1 jaar is. En ondertussen kunnen ze niet met of zonder elkaar.

Hie heb je het aangepakt? Wat heftig!!

Hier precies hetzelfde. Eerste 2 weken was dochter heel positief en gezellig. Toen man aan werk ging sloeg het helemaal om. Heeft zeker 2 weken geduurd. Zat veel te huilen, drammen, smijten, weinig slapen enz. Na 2 weken ging t beter.

Ik voel met je mee. Hier een 3 weken oude zoontje en dochter van 19 maanden. Echter vanaf het begin jaloers. Uitte zich van de week erg extreem. Gillen krijsen hoofdbonken. Zo sneu! Zat er zelf helemaal doorheen. Wij hebben advies van het cb nu gevraagd. Alle bovengenoemde tips doen wij al maar lijkt weinig baat te hebben. Voel mij zo schuldig af en toe 😰

Het is in ieder geval heel normaal gedrag! Ze is al die tijd alleen geweest, alle aandacht voor haar. En ze was de kleinste. En nu is ze dat ineens niet meer. Dat moet dus echt even landen. En ze gaat natuurlijk proberen op allerlei manieren de aandacht te trekken en vaak zijn de meest negatieve manieren het meest doeltreffend. Onze dochter gaf ons zoontje vaak een flinke mep. Kon heel plots gebeuren, aaien en dan ineens beginnen meppen. Proberen rustig blijven, zeker niet met “agressie” reageren. Genoeg me time met de oudste, alles benoemen ook, en gewoon geduld. Het gaat écht over. Maar het heeft tijd nodig. En idd mee betrekken in de taakjes rond de baby. Speentje aangeven, luier weggooien, … en ook flink prijzen. Sterkte, je voelt je rot de eerste tijd (herkenbaar) maar het houdt vanzelf op en dan wordt het echt genieten!