Sinterklaas vieren zonder het 'grote' geheim

Anouk van der Lucht heeft een luisterboek over het ontstaan van het sinterklaas feest, zij geeft op haar Instagram ook hele mooie tips rondom sinterklaas en dat op een eerlijke manier vertellen aan kinderen. Misschien heb je er wat aan!

De roe en mee de zak moeten is sowieso niet meer van deze tijd en wordt ook niet meer over gesproken. ;) Dat soort negatieve kanten zijn wel passé.😊

Wij hebben vanaf jongs af aan gezegd dat vroeger een lieve man bestond die cadeautjes aan kinderen gaf en dat wij daarom een gezellige avond vieren met familie, lekkers en cadeautjes. We gaan niet heel erg benadrukken dat het nep is; de focus ligt überhaupt niet op het wel/niet bestaan. Als er kritische vragen komen, dan beantwoorden we die wel eerlijk. Het doet niks af aan de pret. Sowieso hebben kleine kinderen niet zo'n zwart-wit besef van echt of nep. Je kan ze vertellen dat Sinterklaas een verhaaltje is, maar als de verklede meneer ineens voor ze staat, is het toch levensecht voor ze.

Ik wil dat inderdaad ook. Ze mogen best in de magie van het Sinterklaas feest geloven maar wil niet zoals ik wel eens gehoord heb van ouders 'als je stout bent krijg je niks van Sinterklaas' 'als je nu niet lief gaat doen vertel ik het aan Sinterklaas'. Hij noemt sinterklaas nu nog kabouter plop 🤣 dus denk dat we er volgend jaar wat mee gaan doen.

De roe en stoute kinderen doen ze niet meer aan. Alle liedjes zijn zelfs veranderd! 🙏🥰

Nou inderdaad…..als je dit soort dingen zegt ben je echt heel ouderwets. Sorry 😅 Waar ik dan wel benieuwd naar ben…zeg je tegen je kinderen dan dat ze niet tegen andere kindjes moeten zeggen dat de papa’s en mama’s de kadootjes kopen?

Laatste vraag was voor ts bedoeld.

Ik sta er ook zo in. Mijn dochter niet. Ik heb haar verteld wie Sinterklaas was, waarom we nu Sinterklaas vieren, dat het een spannend feestje is waarin we veel mogen doen alsof en dat ze ook een cadeautje krijgt van ons. Naja goed, ze vond het nog steeds het einde, lekker zingen, mijter en pieten pet maken, kleurplaten, verlanglijstje, alles. Vandaag samen naar de lokale intocht.. en ze gelooft niet meer dat Sinterklaas niet meer bestaat. Sinterklaas is echt en Pieten zijn echt. Dat heeft ze toch zelf gezien. En als ik wat anders zeg wordt ze boos 😂.

En waarom zou je je kind vragen om te liegen, terwijl jij zelf er juist voor kiest de waarheid te vertellen? Nogal krom.

Een 3 jarige is helemaal nog niet bezig of Sinterklaas wel of niet bestaat. Als Sinterklaas voor zijn of haar neus staat is Sinterklaas echt. Verder is de roe en de zak helemaal niet meer van deze tijd. En wil je niet dreigen met ‘pas op anders krijg je geen kadootjes’ dan doe je dat niet. Onze 3 jarige kijkt vol verwondering naar Sinterklaas en de pietjes. Er is nog geen woord gesproken over dat Sinterklaas echt of nep is, vind ik ook niet passend op deze leeftijd.

Omdat andere kindjes in de omgeving wel geloven in Sinterklaas? Ik snap dat iedereen het op z’n eigen manier doet maar ik zou het echt niet tof vinden als een ander kind tegen mijn kind zou zeggen dat Sinterklaas niet bestaat of dat papa en mama de kadootjes kopen.

Wij vieren het wel met het geheim. Maar niet dat als hij stout is hij de roe krijgt hoor. Ik vond het vroeger geweldig Sinterklaas te vieren, ik heb daar hele leuke herinneringen aan. Dus daarom met het geheim

Eens. En ik vind het ook heftig als mensen zeggen ja jij liegt tegen je kind. Ik denk dat al die jaren Sinterklaas voor hun iets moois is geweest. En zelf was ik ook niet boos ofzo toen me ouders zeiden dat hij niet bestond. Maar bij ons was dus ook 1 kindje in de klas die tegen iedereen vertelde dat hij nep was, niet heel leuk

Huh, stout en de roe? Het is toch geen 1955 meer?

Alsnog ga ik niet mijn kind vragen om te liegen, net zo min als jij dat van jouw kind zou willen vragen. Zoiets vragen van een kind lijkt mij sowieso juist een 'denk niet aan een witte ijsbeer' effect geven. Je kunt een kind meegeven dat sommige kinderen denken dat Sinterklaas wel bestaat en dat ze alleen van papa en mama mogen horen dat hij niet echt bestaat, maar meer ook niet. Ik vind het echt bizar dat verwacht wordt dat of Sinterklaas door iedereen op dezelfde manier gevierd wordt, of dat een kind anders maar gewoon moet liegen.

Maar dan is je tweede alinea toch een prima antwoord op mijn vraag? Als iedereen dat nou aan z’n kind zou kunnen meegeven zou ik dat heel fijn vinden. En ik verwacht zeker niet dat iedereen het doet zoals wij het doen. Maar rekening houden met hoe iedereen het doet zou ik fijn vinden. Ik respecteer ook de mensen die het anders doen dan wij. En witte beer effect associeer ik met mensen met een dwangstoornis….😅

Mijn ervaring. Kinderen die het grote geheim kennen, komen allemaal op een leeftijd dat ze beseffen dat zij iets weten wat een ander niet weet en kunnen dat echt niet voor zich houden (een enkele uitzondering daar gelaten). Zeker niet bij leeftijdsgenootjes. Zó vaak meegemaakt dat Kinderen klasgenootjes het vertelden, ook al vertelden ouders mij dat hun kind dat niet zou doen, omdat dit thuis besproken was. Eén voordeel, de echte gelovers zijn niet zomaar van hun geloof in de beste man af te brengen. De twijfelaars of als ze al wat kritischer aan het denken waren, die worden hierdoor wel van hun geloof gebracht. Dit is iets wat ik zou meenemen in mijn besluit. Ik zelf heb de Sinterklaastijd als kind zijnde als magisch ervaren. Je kunt het als ouders ook zo rustig mogelijk houden. Niet naar iedere viering waar Sint en Pieten komen, Sinterklaasfilms skippen, niet dreigen met Pieten zien alles en als je stout bent dan... In supermarkten de schoen zetten, Sint of Pieten uitnodigen tijdens de viering thuis, vaak de schoen zetten, het zijn allemaal keuzes waarin je ook zelf een grote invloed hebt op hoe spannend het wordt. Denk dat je zelf goed weet wat er bij je kind past.

Maar was het dan erg die spanning die je voelde als kind? Of maakte dat die paar weken uiteindelijk alleen maar een nog meer bijzondere en leuke tijd? De roe en in de zak mee zijn überhaupt al achterhaald inderdaad. En piet “zwarte piet” noemen ook overigens…

Wij gaan met Sinterklaas om net zoals we omgaan met disney-prinsessen, pardoes en bollo de beer. We gaan ook niet naar de Efteling om daar te zeggen: pardoes is niet echt dat is gewoon iemand in een pak. Nee, we zeggen gewoon: daar is pardoes, wil je een handje geven? En als onze dochter er om vraagt, is het eerste antwoord: wat denk je zelf? Qua cadeautjes was ons idee eigenlijk om te zeggen dat het hele land feest viert omdat Sinterklaas jarig is en daarom iedereen elkaar cadeautjes geeft. Maar, dat ging niet. Het sinterklaasjournaal etc maakt het redelijk onmogelijk om te zeggen dat Sinterklaas himself niet over de daken gaat en cadeaus uitdeelt. Onze oudste is nu bijna 4 en als je denkt "we kijken gewoon geen sinterklaasjournaal", ze kijken het gezamenlijk op school. En als de hele klas gelooft, geloof onze meid ook. In zoverre ben ik blij dat we haar het geheim niet verteld hebben, anders was ze gegarandeerd boos geworden op school want "mijn papa en mama zeggen dat dat niet zo is!"

Volgens mij draait het verhaal tegenwoordig niet meer om stout zijn en de roe, dus die zou ik volledig langs je heen laten gaan. Met 3 jaar lopen fantasie en werkelijkheid door elkaar. Dus mocht je niet helemaal meegaan in het verhaal, zodra ze Sinterklaas en Pieten zien gaan ze direct mee in de fantasie. Dus vertel vooral wat je wilt vertellen over Sinterklaas. Voor ons is Sinterklaas een feestdag waar we vieren dat de Sint jarig is en kadootjes krijgen. We kijken geen sinterklaasjournaal, wel lezen we boekjes over Sinterklaas en zingen we de liedjes. Ze zet 1x de schoen wanneer Sinterklaas is aangekomen met de boot (vind ik meer dan genoeg) en gaan dan ook even zwaaien met de intocht (5 min lopen van ons huis). En de zak met kadootjes wordt voor de deur gezet en aangebeld door de buurvrouw. Dus een stukje fantasie, maar ook niet teveel poespas. Ik zie dat mijn dochter er alleen maar enthousiast over is.