Slaan

Hier een dame van 21 maanden die schopt als ze ligt. Zolang ze dit doet waarschuw ik 3 x. Daarna haal ik haar uit de situatie. Boven leg ik d'r in bed. Beneden zet ik d'r bij de kast. En ikzelf loop even weg. Als ik dan terugkom benoem ik nogmaals dat ze niet mag schoppen omdat het zeer doet. Tot nu toe stopt ze dan echt. En anders zou ik het ritueel herhalen

Mijn zoontje van 2 slaat zichzelf tegen zijn hoofd aan als hij iets niet mag, peuterdriftbui dreigt te krijgen of als hij iets gaat doen waarvan hij weet wat hij niet mag. Na vanalles hiertegen geprobeerd te hebben werkt het negeren t beste. Dus ik benoem niet dat het slaan niet mag. Ik zeg dat hij zichzelf moet slaan, dat hij lief is, dat ik snap dat hij verdrietig is maar dat we nu ... gaan doen (net waar we dan mee bezig waren of gaan doen) en dan ga ik dat doen. Sinds ik t zo doe slaat hij stukken minder. Veel succes

Ik benoem natuurlijk dat hij zichzelf NIET Moet slaan

Deed onze dochter ook een hele tijd, sloeg zichzelf op haar hoofd. Zo zielig 😰 We hielden dan altijd haar handje vast en zeiden dat ze zichzelf geen pijn moest doen. Het komt veel voor blijkbaar, we hadden het met de pediatrician overlegd. Het is hier nu helemaal over, ze is nu 2jr en 4mnd

Wij zeggen altijd ‘lief zijn voor (naam)’ en dan gaat hij zichzelf aaien. En vervolgens gewoon wat anders gaan doen. Ik merk vooral dat zeggen dat iets niet mag, averechts werkt. Oftewel juist aangeven wat voor gedrag je wel wil zien. Daarnaast zou vastpakken hier in ieder geval leiden tot een zware driftbui en ben ik sowieso niet van het fysiek aanpakken. Hiermee bedoel ik niet dat jullie je kindje mishandelen ofzo hoor, ik probeer alleen juist mijn zoontje tot ander gedrag te krijgen zonder hem vast te moeten pakken omdat zo’n aanpak dan met opgroeien alleen maar uitgebreider nodig is en ik daar zelf slechte ervaring mee heb als kind.

Ik zou iets proberen in te zetten niet om NIET te slaan, maar wat hij WEL kan doen als hij boos/gefrustreerd is. Dat is even zoeken wat bij hem en jou past. Maar je kunt hem uitleggen dat slaan, niet tegen jezelf, niet tegen een ander en niet tegen spullen, niet geaccepteerd wordt in dit huis. Dat je samen iets anders gaat bedenken hoe hij zijn boosheid of frustratie kan uiten. Een paar voorbeelden die wij hier thuis wel eens toepassen; naar de wolken schreeuwen (alle boosheid er uit en het drijft met de wolken mee weg), op een kussen boksen (daarbij moet je dan wel uitleggen waarom dat wel mag), een blaadje volkrassen met potlood, even naar dr kamer en op bed liggen (dus niet als straf maar omdat ze dat fijn vindt), even muziek op en dansen. Mijn kinderen weten dat ze altijd weer bij ons mogen komen als ze ook nog iets willen vertellen over hun boosheid. Wij praten er dan over en bidden samen. Bijvoorbeeld mijn dochter wordt boos en ik geef aan dat ik zie dat ze boos is. Zij kiest om even naar haar kamer te gaan. Na een tijdje komt ze weer bij me en zegt ze mama ik was echt heel boos omdat ...... . Dan bespreken we even de situatie (Ik zag het, wat heeft je geholpen, wat maakte je zo boos en is dat oké of zou je daar volgende x anders mee om willen gaan) en daarna bidden we samen bijvoorbeeld dank voor wie we mogen zijn en dat we allemaal andere gevoelens hebben, dat we er als gezin voor elkaar mogen zijn of brengen we de situatie bij God om te vragen of Hij er bij wil zijn, wil helpen. Dit is zo een voorbeeld hoe wij het doen. De focus ligt dna dus niet op het gedrag wat je niet wil zien maar juist hoe hij wel zijn gevoel kan uiten. Succes! Hopelijk heb je er iets aan

Dit zou ik, als professional, niet aanraden. Er zit altijd een bepaalde emotie onder waar ze nog niet mee om kan gaan. Door haar ‘straf’ te geven geef je eigenlijk de boodschap: doe het maar alleen of emoties mogen er niet zijn. Je leert gedrag af, maar leert haar verder feitelijk niets. Ik adviseer altijd te kijken naar de boodschap áchter het gedrag en daarop in te spelen. Ik zou aanraden om altijd te benoemen wat haar emoties zijn “ik zie dat je boos bent, ik snap dat het niet leuk is dat je geen koekje krijgt want dit wilde je graag. Je mag jezelf niet slaan, we gaan wat anders doen”. Sowieso werkt dit de eerste 99 keer niet en moet je dit herhalen en de 100e keer gaat ze het wel begrijpen. Ik zie aan mijn dochter dat ze altijd snel rustig wordt als ik haar help emoties te begrijpen en ik er voor haar ben. Inmiddels kan ze zelf zeggen ‘ikke boos’ of ‘ikke bang’. Ik ben heel erg tegen strafplekken en kinderen op de gang zetten.

Maar ze is dan niet boos. Ze is dan echt aan het klieren. Als ze het om een andere reden doet, dan handel ik anders.

Ok maar dit is dan wat anders dan TS bedoelt toch? Daarbij gaat het over uiten van boosheid. Overigens zou ik dan nog steeds niet kind afzonderen, ook niet als het klieren is. Een kind leert daar niks van en is eigenlijk ook nog te sociaal-emotioneel te jong om hiervan te leren. Vooral herhalen herhalen herhalen dat iets niet mag en vooral zeggen wat ze wél mag, bijv. aaien of vegen met de voet. ☺️

Ik heb nergens aangegeven dat ik mijn kind vastpak. Dat vind ik zelf ook te kleinerend en frustrerend. Alsof je hem tegen houd. Hij mag emoties voelen en boos of verdrietig zijn. Ik ga proberen dat aan te leren van het aaien want hij leert in principe snel! En eventueel dansen want dat vind hij heel leuk.

Probeer haar niet bed t leggen..überhaupt iets doen met haar slaapkamer..die is bedoeld om te slapen..niet om te corrigeren.. zou gwn het stoeltje aanhouden! Super goed dat je consequent hierin bent..daardoor stopt ze ook gelijk! Ik heb een kind die 25min lang de exorcist nadoet..ik blijf in de buurt..maar doe niets..totdat ze zelf naar me toe komt..want als k dichtbij komt..wordt ze nog wilder..kleine drama Queen jonge! Werk in de opvang..dus ken het gedrag wel..maar jeejtje..1,5maanden..en nu mal zo pittig.. ik laat haar dus gewoon uitrazen..is echt het enige wat nu helpt..