Steeds opnieuw pseudokroep: lotgenoten gezocht

Een en al herkenning! Hier ook meerdere aanvallen per maand, met ambulance en opnames erbij. Hier is het per direct gestopt toen de amandelen eruit gehaald zijn🙌 Hij was toen ruim 4,5 jaar. Wat een verademing. Nog steeds zit ik soms nog in de spanning (dat zit er blijkbaar zo ingebakken), maar gelukkig gaat het nu al maanden goed!

En het is als ouders zijnde echt heel naar. Precies wat je zegt; je weet wat er gebeurd en wat je moet doen.. maar iedere keer hakt er zó in. Ik leef met je mee..

Onze dochter heeft het regelmatig gehad tussen de 1 en 2.5 jaar. Laatste keer vorig jaar april. Nooit opgenomen. Ze wilden nooit medicatie geven. Nooit hoeven komen op spreekuur want ze werd niet blauw. Nu is ze ruim 3.5 en lijkt het echt over. Ze lijkt wel meer vatbaar voor de KNO problemen. Ook vaak oor ontsteking gehad, meestal ook in combinatie met de pseudokroep.

Mijn dochter heeft er ook een aantal gehad maar niet zo heftig als jij beschrijft. Vaak icm oorontsteking. Ik heb het zelf vroeger tot mijn 6e jaar gehad. Volgens mijn ouders was het in de winter maanden minimaal 1x per maand raak. Toen ze met het plaatsen van het 11e setje buisjes besloten om ook neus en keelamandelen te knippen, was het klaar. Daarna nooit meer last van gehad. Sterkte! Vooral ook met je eigen proces. Het is echt heel pittig om je kind zo te zien. Je doet het goed ❤️

Ohh hoe sneu ik het ook vind voor iedereen die dit ook moet meemaken, wat ben ik blij om reacties te krijgen van mensen die uit eigen ervaring weten hoe intens het kan zijn. Ook het continu alert zijn en 'aan' staan vanaf het eerste kuchje, het is zo beklemmend en voelt zo eenzaam soms. Mijn partner heeft er niet zo'n last van dus hij snapt het ook niet zo goed.

Ik ga dit topic weer even leven inblazen. Amper drie weken geleden dat ik hem opende maar ik voel nu aan alles dat er wéér een aanval zit aan te komen. Ik heb er wat dat betreft nog nooit naast gezeten, dus ik weet vrij zeker dat ik ook nu weer gelijk krijg. Vandaag of morgen, of hooguit overmorgen, hebben we weer een kroepend kind. De vorige jaren waren mei, juni, juli en augustus vrij van aanvallen. Dit jaar lijkt het wel erger dan anders. Om de drie a vier weken is het raak. Ik weet wat er komen gaat, wat we moeten doen en we hebben nauw contact met kinderartsen en kinderlongarts, dus ik hoef echt geen tips of advies maar ben vooral op zoek naar even die digitale arm om me heen van iemand die weet hoe slopend het kan zijn. Ik ben er echt zo klaar mee en sta weer onder hoogspanning. Ik wil dit écht niet meer. Vooral niet voor mijn kind die er zo angstig van wordt omdat ze echt geen lucht krijgt, maar ook niet meer voor mijzelf. :(

Oh wat onwijs heftig zeg! Dikke virtuele knuffel! ❤️ Ons zoontje heeft het 1 keer gehad toen hij net 1 jaar was, doodeng. Zijn toen via de huisartsenpost op de SEH beland en daarna opname. Heb er nog maanden van bij moeten komen dus ik kan mij niet eens voorstellen waar jij doorheen moet gaan 😢 Heel veel sterkte!

Bij mij werd bij onze zoon vermeld dat veel dingen kunnen triggeren. Dus een verkoudheid, spanning, vloerbedekking knuffels noem het maar op. Teveel inspanning door bijv rennen als het benauwd is. Mijne is er met 4/5 jaar overheen gegroeid gelukkig. Gelukkig nooit opgenomen geweest, maar wel heftige nachten gehad. Ons werd toen ook gezegd wanneer er een aanval plaatsvind even een luchtje te gaan scheppen(vond ik heel gek maar het hielp bij hem wel). Weet niet als zij het zo heftig heeft of het dan ook nog helpt. Sterkte ermee

Heb je ook een pufje gekregen van de kinderarts?

Ze gebruikt al bijna twee jaar twee keer per dag fluticason, een onderhoudsdosis ontstekingsremmer. Ik wil niet weten hoe erg en hoe vaak het zou zijn als we dat niet zouden gebruiken.

Ja we zetten standaard het raam open en gaan er met haar voor staan, vaak is het de afleiding van wat er buiten te zien is wat een beetje helpt kalmeren.

Ons zoontje heeft er 2 gehad toen die 1 jaar was. Eerste aanval was mijn man thuis en waren beiden erg geschrokken, de aanval duurde half uur. Tweede aanval was ik alleen met hem en raakte ik zelf ook helemaal overstuur ik dacht hij krijgt geen lucht en het duurde al een uur. Dus ik huisarts bellen en daar meteen naartoe.Bij de huisarts adviezen gekregen en vooral zelf rustig te blijven. Kon ik me achteraf in vinden maar we wisten niet wat het was en je denkt je kind gaat dood. We hadden ook medicijnen gekregen maar wet even niet welke. Hij is nu 2 jaar en heeft vannacht zijn derde aanval gehad. Duurde 1.5 uur en hij begon helemaal te bibberen, koude handen en voeten. Als mijn man niet thuis was had ik de spoedpost zeker gebeld. Maar het ging over dus achteraf goed van niet. Maar ik dacht er gaat geen zuurstof naar zijn voeten of handen want die waren helemaal koud. Maarja ik maak mijzelf dus ook helemaal gek, het is zo heftig. We hebben nu nog een zoontje van 3 weken, dit maakt het nog spannender. Ik schrik van jouw verhaal, zo vaak en zo heftig!! Ik hoop dat dit niet het geval is voor ons zoontje maar vind het heel heftig en leef met je mee!! Wel ga ik maandag de huisarts bellen voor eventueel medicijnen voor een volgende aanval in huis te hebben.

Mijn zoontje van net anderhalf heeft 1 keer een heftige aanval gehad met zo'n 6 maanden. Met ambulance, korte opname en medicatie mee naar huis. Deze was die dag erna ook zeker nodig en de dagen erna werden de aanvallen minder gelukkig. Ik merk bij hem dat het helpt om hem salbutamol te geven als hij wat schor wordt en snel neusspray te starten bij verkoudheid. Dat schore stemmetje bleek hier vaak een voorbode van benauwdheid. Met salbutamol erbij nog wel een paar keer gehad maar in veel mindere mate als de eerste keer gelukkig.

Pff dat klinkt heftig zeg! Mijn dochter is nu net één en heeft afgelopen zaterdag op zondag nacht een aanval gehad. Ik stond er alleen voor, jeetje wat was dat eng!! Maar nu blijft ze zo hoesten zodra ze gaat slapen, hoelang kan dat aanhouden en kan ik daar iets aan doen?

Wat heftig en naar. Dat hoesten kan echt nog wel even aanhouden, soms wel een paar weken. Wij geven soms waterijsjes, maar verder kun je niet zoveel helaas.

Mijn zoontje ook heel veel. Zoveel voor bij de hap gezeten... begon toen hij nog maar een paar maandjes was. Hij wordt in september 4 jaar en heeft nu al driekwart jaar geen aanval meer gehad. Nu wordt het een zeehondenblafje maar zet het niet meer door, lijkt t ! 👏🏼 hopelijk voor jullie ook snel afgelopen!

Ik heb je een vriendschap verzoek gestuurd en zou graag in contact willen komen. Ik heb ook veel meegemaakt met mijn dochter en zou erkenning ook erg fijn vinden!

Ik gooi hier weer even leven in. Ik was topicstarter. Vanmorgen de zoveelste aanval gehad, vanmiddag nog naar de SEH gemoeten. Ik ben er zo enorm klaar mee. Ik heb me ook ziekgemeld op mijn werk want ik trek het nog maar erg slecht. Ik moest ergens een bal laten vallen om er thuis voor haar te kunnen zijn. Zo. Dat is eruit.

Hier geen ervaring maar jeetje wat moet dit slopend zijn, zo naar je kindje telkens weer zo te zien en voor je zelf ook heel zwaar. Helemaal logisch dat je je even hebt ziekgemeld op werk. Wilde je gewoon even een virtuele knuffel geven want dit lijkt me super pittig. Je doet het goed mama!

Allereerst heel veel sterkte gewenst. Moedig van je dat je voor jezelf kiest en je ziek hebt gemeld van werk. Je kan niet alle ballen in de lucht houden. Mbt kroep, je angst herken ik. Ons zoontje was hier ook heel gevoelig voor. Toen hij ca 7 maanden was begon het. Ook veel HAP bezoeken en standaard dexamethason in huis. Bij hem is het over gegaan door naar een homeopaat te gaan; daar bleek hij enorm te reageren op wol /koemelk en wat andere voedingsstoffen. Alles geschrapt en sindsdien nog maar een handje vol aanvallen gehad afgelopen 2 jaar. (Alleen bij heftige verkoudheid of teveel koemelk naar binnen gekregen) KNO wilde op 1,5jr al buisjes en amandelen verwijderen maar blij dat we hebben gekeken naar het alternatieve circuit.