Temperamentvolle peuter

Hier ook zo'n peuter 👋 hij is 2.5 nu. En hij is inderdaad ook echt heel lief en grappig. Een gangmakertje. Maarr het is wel een peuter waarmee je niet ff snel naar de supermarkt kan.. hij accepteert het moeilijk als iets echt niet kan. Aankleden om de deur uit te gaan pfff 100x wegrennen. Elke luier verwisselen is nogsteeds een strijd. Spelen met speelgoed is vooral veel gooien en wild doen. Torens moeten gelijk om. Iets met kleine onderdeeltjes kan echt niet in de bak blijven zitten dat moet door de kamer verspreid. (We laten het hem wel zoveel mogelijk zelf opruimen). Heel weinig concentratie. Als ik hem bijvoorbeeld een keer niet van de trap wil tillen omdat hij prima kan lopen kan hij daar best een driftbui van een half uur voor hebben. Krijsend boven aan de trap,stampend op de vloer met rood aangelopen hoofd. Het is elke dag zoveel mogelijk afleiden om te zorgen dat hij niet steeds uit zijn plaat gaat.. zonder hem steeds zijn zin te geven.. Best moeilijk.

Hier nog niet in die leeftijd, dus geen ervaring die ik met je kan delen. Ben wel het boek "Jagen, verzamelen, opvoeden" aan het lezen (is er ook in luisterboek dacht ik). Zeker voor temperamentvolle kids echt een aanrader!

Gaat hij naar de opvang? Misschien kan je daar tips vragen hoe zij met bepaalde dingen omgaan? Tischa neve heeft hier ook fijne boeken en podcast over

Ohhh volledig herkenbaar dit, alles wat je zegt klopt bij ons ook. Heftig he..

Bedankt voor je tip, hier ga ik eens naar kijken!

Hij gaat inderdaad naar de opvang. Krijg vaak wel tips, maar thuis is het toch net iets anders dan daar. Ze geven wel vaak aan dat hij daar ook erg druk is, hij is de eerste die afhaakt bij groepsactiviteiten, erg ondernemend etc. Ik ga eens kijken naar de boeken en podcast dankjewel!

Het zal ook wel een groot deel peutergedrag zijn. Maar ik denk dat er wel gradaties in zijn zegmaar 😅 en dat de onze gewoon net wat pittiger zijn. Het vergt veel creativiteit en geduld. Iets wat mijn partner niet heeft die zet snel een harde stem op/half schreeuwend omdat zijn geduld op is. Wat natuurlijk niet werkt.. daardoor neem ik de zorg weer over als het tussen hun "misgaat" . Omdat ik meer tijd met hem doorbreng. En zijn "gebruiksaanwijzing" meer ken.

Ja dat klopt! Er zijn ook zeker fases, maar het is ook wel zijn karaktertje hoor haha😅 Ja moeilijk, bij ons precies hetzelfde. En eigenlijk is het wel de key om op een lijn te liggen, maar krijg dat niet aan z’n verstand gebracht. Ook aard van het beestje, weinig geduld, sneller boos. Eigenlijk is m’n zoontje wel een kopie van hem😂

Even wat gelezen over het boek. Kende het nog niet. Ga het bestellen! Ons zoontje laten we ook echt al veel meedoen met allerlei dingen in huis. Ramen wassen. Koken/snijden/bakken. Tuin opruimen. Vaatwasser uitladen, wasmachine volstoppen. Met papa dingen bouwen. Vind hij inderdaad geweldig. (Wat ik uit de recensies haalde ging het om het betrekken bij de dagelijkse dingen zoiets of ik moet het verkeerd inbeelden 😅)

Heb net een webinar van haar geluisterd via cjg Hollands midden. Is nog een maand te beluisteren, staan ook nog 2 andere webinars op dr website. Vond t heel duidelijk verteld allemaal. Misschien niet direct voor je probleem, maar wel handige handvatten voor in de toekomst of eventuele eye openers :)

Hier ook zo eentje hoor! Het boek temperamentvolle kinderen van Eva Bronsveld geeft veel herkenning en tips. Hier werkt een keuze geven goed: we gaan nu in bad, ga je zelfs naar boven of zal mama je tillen? Dan nog wel boos en eerst een rondje door de kamer rennen, maar loopt binnen een minuut braaf zelf naar boven.

Zoon van bijna 2½ hier. Wij benoemen zijn gevoelens altijd, en die van ons ook. Ook de hond of kat heeft gevoelens tegenwoordig. Alles heel voorspelbaar maken. Altijd hetzelfde ritueel. En fysiek moe maken. En om te ontprikkelen krijgt hij speelrijst, mag afwassen, verven met z'n handen, iets met zand doen. En voornamelijk tot een miljoen kunnen tellen 😅 want wat een kop zit erop. Maar vooral zijn gevoelens benoemen werkt heel goed. En het positieve extra belonen. Sterkte! 💪

Ga ik ook eens naar kijken dankjewel ☺️

Hier probeer ik inderdaad al goed op te letten! Dankjewel ☺️

Het kind moet leren omgaan met z'n gedrag maar is met 2 jaar nog heeeeeeeeel ver verwijderd van zelfreflectie en het vermogen z'n gedrag aan te passen. Er zijn dus maar 2 mensen die dat wel kunnen en dat zijn jij en je partner. Als de huidige omgang niet goed werkt dan moeten jullie de omgang veranderen willen jullie het laten werken. Bij het cjg kan je gratis opvoedadvies krijgen en natuurlijk zijn er tal van boeken geschreven over dit thema. Een hele bekende is bijvoorbeeld how2talk2kids. Is ook een app van waar je vragen kunt stellen etc. Succes!

Heel herkenbaar. Ik wordt zelf moe van anderen die zeggen "dat hebben peuters". Ja, die buien hebben alle peuters maar niet de hele dag door, bij uitdoe pyama, luier verschonen, kleren aandoen ontbijt, Jas aandoen etc etc etc. Ook wel eens de zinloze tip dat we het gewoon moesten doen en dan went kindje vanzelf aan bepaalde activiteit, joh... alsof ze niet van dag 1 van geboorte schone luiers krijgt, en eigelijk altijd strijd geweest hoe we het ook proberen (afleiding geduld, snel doorpakken, keuzes geven, in blote kont laten lopen etc). Boek temperamentvolle kinderen gaf herkenning, maar alle tips die daarin staat hadden we al gepobeerd, dus blijkbaar waren we al goed bezig. Geven we twee keuzes, zegt ze ook gewoon nee. Zelf via cb hulp gezocht omdat het gewoon vaker strijd was dan gezellig. Nu is het wat minder geworden, ook doordat haar taal beter is geworden en ze haar emoties wat beter kan uiten. Maar stilzitten kan ze niet, boekje lezen heeft ze geen geduld voor en met filmpje kijken blijft ze ook op bank alle kanten op gaan met haar benen. Ook altijd onrustige slaapster geweest. Ze start nu in eigen bed en komt ergens in de macht bij ons. Momenteel is ons grootste probleem dat ze heel erg met haar benen blijft trappelen en haar voeten onder ons probeert te wurmen als een soort houvast. Zo is echt niet te slapen, het idee dat ze bij ons slaapt was dat we dan alle 3 kunnen slapen. Maar nu is dat sinds een maand ofzo echt ruk. Weet nog niet hoe we dit gaan doorbreken, zeker met ons energie niveau. Ze is onlangs 3 geworden.

Oef wat pittig zeg. Deels ook heel erg herkenbaar. Ik kan echt boos/verdrietig worden als mensen zeggen dat elke peuter dat heeft of dat het een fase is. Of nog erger; dat je gewoon strenger moet optreden om grenzen te stellen. Er zijn natuurlijk varianten binnen de categorie temperamentvol, zie boek temperamentvolle kinderen. Die van ons luistert bijvoorbeeld wel weer heeeeeel erg goed, maar het moet wel op zijn tempo en manier gaan omdat anders niets goed gaat. Maar dan ook echt niets, jullie herkennen dat zo te lezen. Het lastigste zijn voor ons de fases (meestal twee drie weken ofzo) van ziek zijn. De aanloop naar het ziek worden toe waarin je nog niet weet dat er meer aan de hand is, dan de daadwerkelijke ziekte en dan nog een week herstel ofzo. Dan is hij extra moe en dat maakt het extra intens. Als gezin raken wij dan oprecht in een lichte dip omdat niets meer leuk is, niets meer te doen of ondernemen is en we ons afvragen of onze zoon wel gelukkig is. Toch zie ik verbetering naarmate hij zich beter kan uiten en meer vrijheid en verantwoordelijkheid krijgt. Hij is nu 2 jaar en 4 maanden. Hij is enorm oplettend, lief voor anderen, extravert, en wil graag leren en helpen. Sterkte ouders! Jullie hebben een sterke persoonlijkheid erbij in huis en dat is op tijden enorm zwaar. Hopelijk genoeg momenten om er ook intens van te kunnen genieten.

Hier een temperamentvolle dochter vanaf baby af aan… ook al erg vroeg in de peuterpuberteit. Nu heeft ze vorige maand enorm de boel getest op vakantie, dat mijn partner en ik hebben besloten echt de strakke lijntjes te houden met haar. Duidelijke opdrachten/afspraken met soms een consequentie (en dit ook nakomen). Luistert hierdoor echt wel stukken beter. En vooral wat wel wenselijk is ipv wat niet mag. Heb het idee dat ze in een enorme sprong zat, want weer maatje groter en kan nu volledige zinnen maken. Dit maakt dat er minder buien zijn, want ze kan zich steeds nu gewoon verwoorden. We lezen veel nu over emoties, vindt ze heel interessant. En verder betrek ik haar overal bij in het huishouden, vind ze mega leuk. Laat haar veel zelf keuzes tussen 2 (voor mij ook wenselijke) opties maken zodat het lijkt dat zij de touwtjes in handen heeft. Voordat ik naar buiten ga of ergens naar binnen, duidelijke afspraken maken zodat verwachtingen duidelijk zijn. De laatste maand blijft ze druk, maar echt stukken minder pittig dan eerst. Hoop dus dat dit mss beetje hoop geeft 😂 maarja hier dus ook veel herkenning

Bedankt voor je berichtje! Wij zijn nu ook op vakantie en jij omschrijft precies wat wij dachten 🫣 bedankt voor je tips en de hoop haha😜 Goed idee het lezen over emoties!

Bedankt voor de tips ☺️