Thuisblijven ziek kind

Ik snap t wel. Net wat je zegt: als je zelf niet lekker bent, wil je ook liever thuis blijven. Maar aan de andere kant, probeer ik t dan wel eerst op m'n werk. Vorige week was onze zoon ook wat hangerig, heb m wel naar de opvang gedaan en einde ochtend gebeld hoe t ging. Als hij dan vrolijk aan t spelen is, verdwijnt dat schuldgevoel al snel. Als ze merken dat hij ook daar niet helemaal in z'n hum is, probeer ik wel te regelen dat of ik of m'n vriend m op kan halen. Verder met ziekte, kunnen zowel ik als m'n vriend makkelijk thuiswerken en gelukkig hebben we wel oma's of een tante die ook op kunnen passen. Maar meestal met ziekte, wisselen mijn vriend en ik af

Alleen met koorts breng ik hem niet. Of als bij echt dood ziek is. Maar een beetje hangerig dan breng ik hem gewoon. Het werk gaat gewoon door… en zeker met alle verkoudheden in december / november blijf je aan de gang. De opvang belt altijd als het echt niet gaat en dan komen we hem ophalen. 🥰

Onze dochter is sinds ze naar het kdv gaat ook veel ziek.. Mijn man en ik kunnen niet zomaar thuisblijven van werk ivm patiëntenzorg. We proberen het zoveel mogelijk af te wisselen. Mijn moeder woont op een uur rijden, maar heeft aangeboden te komen indien nodig. Vanaf 38 graden mag onze dochter niet naar het kdv, dan moeten we haar ophalen. Het is puzzelen soms, maar het is niet anders.

Je schrijft: want zelf ga je ook niet graag werken als je niet fit bent. Nee tuurlijk blijf ik dan liever thuis, maar eerlijk gezegd denk ik er (buiten de afgelopen Corona periode om) geen moment aan om mezelf ziek te melden voor “niet fit” zijn. En vaak blijkt het dan ook prima te gaan in de loop van de dag.. ik denk dat dat voor kinderen ook geldt. Een beetje afleiding helpt vaak ook wel. En als ze van het kdv bellen dat ze er echt last van heeft dan haal ik haar uiteraard op! Ik breng haar dus wel gewoon zo lang ze geen koorts heeft of veel huilt oid

Ik snap je denken helemaal, vind het zelf ook erg lastig een balans te vinden… als ons ventje koorts heeft houden we hem thuis. Ik reis vaak voor werk dus als ik weg ben lost mijn man of mama (wat een geluk dat we op oma kunnen rekenen) het op - als ik er ben voel ik me genoodzaakt in te springen. Ik heb meer moeite met de 48h na koorts pas terugkomen, met grote regelmaat zit hier dus een gezond ventje een dag thuis te spelen en zit ik tot ‘snachts te werken omdat ik me schuldig voel..

Mijn zoontje is regelmatig verkouden maar dan breng ik hem gewoon. Hij koorts of echt lamlendig hou ik hem thuis. Mijn vriend is eigenlijk (bijna) altijd degene die hem ophaalt als hij niet lekker is en als hij ziek thuis blijft.. Ik heb een baan waar dat niet zo makkelijk gaat. Dat voelt ook niet altijd fijn maar mijn vriend kan thuis werken als mijn zoontje slaapt, ik niet. Laatst bleef mijn zoontje 2 dagen thuis en hebben we wel afgewisseld. Ik heb een collega die te pas en te onpas thuis blijft ivm de kinderen. Dat gaat wel irriteren kan ik je vertellen. Dus probeer het af te wisselen als dat lukt maar ziek is ziek.

Neenee, ik blijf ook niet zomaar voor het minste prul thuis. Maar vorige keer bijvoorbeeld was zoontje bijna een heel week met 37,8 en heel slaperig en zielig heb hem toen naar de crèche gebracht. Maar voelde wel dat hij me nodig had. Nu heb ik hem vandaag wel thuis gehouden omdat hij koorts heeft 38,1 en is ook weer heel suf snachts kei slecht geslapen hij voelt zich echt ellendig. Maar eigenlijk vorige keer zag hij er even slecht uit maar omdat hij niet boven de 38 ging mocht hij wel naar de crèche. En ik vind zelf met een verkoudheidje ga je inderdaad ook wel gewoon werken. Maar als ik me echt ellendig voel ook al heb ik geen koorts ga ik toch niet werken. Natuurlijk hij kan op de crèche wel veel slspen ik mort de hele dag fysiek werk doen. Maar toch zo'n kleine kindjes half ziek wegsturen blijft toch moeilijk🤧😪

Als hij echt heel slap of suf of ziek is en duidelijk behoefte heeft aan z’n ouders of thuis zijn, dus bijvoorbeeld extra slapen of willen knuffelen dan hou ik hem thuis. En met koorts sowieso. Bij twijfel proberen we het altijd eerst en belt de kdv vanzelf als het niet gaat. Meestal als hij niet helemaal fit is dan wil hij alsnog spelen enzo. Dat kan hij dan net zo goed op kdv doen. Hij moet echt doodziek zijn wil hij echt bij je gaan liggen oid. De leidster op het kdv kennen mijn zoon ondertussen ook zo goed dat ze het echt aangeven als hij beter thuis kan zijn. Die inschatting maken ze erg goed.

Hier juist vaal andersom. Wel koorts (38+) maar verder bedtijd vrolijk aan het spelen. Maar ze mag dan niet naar opvang. Of als het daar opkomt worden we gebeld om op te halen. En dan heb ik thuis gewoon een vrolijk spelende dochter. Is soms wel lastig. Laatst twee maanden gehad waarbij ze maar 2 weken volledig naar opvang was geweest. Verder 1 tot alle dagen thuis ivm koorts (doorkomende kiezen, corona, groepjes, hand en voet ziekte). 0

Met koorts houden we hem thuis, ook als hij de vorige avond/nacht erg ziek is geweest en koorts heeft gehad. Verder qua verkoudheid is de regel bij onze gastouder: als ze kunnen spelen mogen ze komen. Dat proberen we wel aan te houden.

Nou misschien hier loedermoeder.. Vorige week was ze 4 dagen ziek geweest.. 5de dag was opvangdag.. ze had 38.3 graden koorts.. Zetpil erin en hop naar het KDV en wat denk je?.. Ze at daar, heeft daar gespeeld was alleen sneller moe.. Thuis was het niet eten en heel de tijd hangen. Ik doe het wel vaker want heb soms juist het idee dat ze daar opknapt door de afleiding, structuur.. niet overal aan toegeven.. En als het niet gaat kunnen ze mij altijd bellen dat weten ze.. maar 9 vd 10 keer knapt ze echt op..

Heel herkenbaar!

Oh zo ontzettend herkenbaar dit! Om de paar weken moet ik m'n ventje ophalen van het kdv omdat hij koorts heeft, 38,5 of hoger Ik heb ook geen ander netwerk, dus doe vaak 50/50 met m'n man. Op het werk balen ze er soms wel van maar ze snappen het ook wel. Het is overmacht op dat punt Ook eens gebracht terwijl ik dacht dat hij alleen iets verkouden was, 4 uur later had hij koorts. Het kan snel gaan, gelukkig knapt hij vlot op

Ons meisje heeft peuterastma en is daardoor bij elke verkoudheid benauwd. Ze moet dan veel hoesten. Ik heb nu met de opvang afgesproken dat ik er test als er nieuwe klachten zijn, maar ze gaat wel naar de opvang met verhoging. Ze krijgt daar 3x een puf als het nodig is en zolang ze vrolijk is en mee kan draaien mag ze blijven. Ik geef haar dikwijls een zetpil voordat ik haar wegbreng, zodat ze zich wat beter voelt en soms draait ze super mee tegen alle verwachtingen en. En soms ook niet. Dan haal ik haar op en kan ze lekker thuis hangen en uitzieken. Zolang ze een goede dag heeft, voel ik me niet schuldig meer.

Pff hier ook. Ze is ongeveer 1 keer per 3 maanden ziek met koorts. Werkgever zegt heel simpel niet mijn probleem. Helaas geen vangnet om op te vangen. Met mijn man zijn werk ook niet te doen..

Ja herkenbaar! Ik stop er nu ook wel eens een zetpil in omdat ze net 38 graden heeft voordat ze naar de crèche gaat. Dan voel ik me zooo schuldig. Maar goed ik sta voor de klas dus als ik niet op school ben dan hebben veel leerlingen daar last van. Ik moet wel zeggen dat het na acht maanden crèche aanzienlijk beter werd. Ze is nu bijna nooit meer ziek! Dus ik hoop dat dat ook voor jullie geldt!

Als hij echt goed ziek is blijft hij thuis maar als hij een snot neus of wat hoesten heeft dan breng ik hem. Met verhoging of koorts laat ik hem ook thuis want 100% dat ik gebeld ga worden. Het scheelt dat ik deels thuiswerk dus kan als ik die dag op kantoor moet werken altijd vanuit huis gaan werken.

Als hij kan spelen gaat hij naar het kdv. Voelt hij zich niet lekker dan weet ik dat hij alleen maar zal mopperen en de hele dag gedragen/rondgereden wil worden. Dan hoef ik het echt niet te proberen op de opvang. Soms komt het even beroerd uit ivm afspraken en dan wil ik wel eens stiekem een zetpil geven (de regel bij onze opvang is: hebben ze een zetpil nodig om zich lekker te voelen dan horen ze thuis te zijn.) Dan kan ik meestal iig de ochtend werken maar voel ik me idd wel schuldig. Bij tandjes weet ik dat hij juist afleiding nodig heeft, dan gaat hij dus juist naar de opvang ook al moppert hij thuis. Maar hij heeft daar nooit koorts van, alleen verhoging. En dat zeg ik altijd eerlijk ‘s ochtends; gaat het toch niet dan haal ik hem op. Maar de enige keren dat dat nodig was bij tandjes bleek hij er een virusje bij te hebben. Is hij ziek geweest en bijna beter, dan moet hij nog een dagje thuis zijn. Super vrolijk is hij dan maar op de opvang gaat het dan echt nog niet goed. Door schade en schande wijs geworden 😅 Hij gaat 2,5 dag naar de opvang per week. De halve dag kan mijn man opvangen, de andere twee zijn voor mij aangezien mijn man een eigen winkel heeft en dus niet zomaar dicht kan. Als ons zoontje erg lang ziek is doet hij dat wel maar tot nu tod was het niet nodig.

Ik heb dat zelf ook.. soms voel ik me thuis echt niet lekker, maar eenmaal op werk is het toch goed te doen. De dag erna dan vaak wel extra moe, maar goed misschien is het dan weer een vrije dag. Ik neem zelf af en toe mijn kinderen mee naar mijn werk als ze zich niet lekker voelen en de klachten niet Covid-achtig zijn. Maar goed ze zitten beiden op de basisschool en kunnen zich in de keuken van mijn werk een poosje vermaken met een puzzel, kleuren en evt een schermpje.

Heel herkenbaar en zo doen wij het ook. Mijn man is 1x thuis gebleven met de kinderen (toen buikgriep). Maar verder altijd naar de opvang gegaan als ze niet fit waren. Ik moet zelf ook wel mega ziek zijn wil ik thuis blijven van mijn werk. Ik probeer het altijd en 9 van de 10x voel ik mij hier juist beter door