Tweetalig opvoeden

Wij voeden ons kindje tweetalig op, of eigenlijk drietalig. Mijn vriend is Frans en spreekt geen Nederlands, wij spreken dus onderling Engels. Mijn vriend praat sinds de geboorte (of eigenlijk al sinds de zwangerschap 😊) Frans tegen ons zoontje. Ik praat Nederlands tegen hem, en we zullen onderling Engels praten. We hebben ook veel Franse en Nederlandse boekjes waaruit we hem voorlezen. Nu is ons plan ook om naar Frankrijk te verhuizen binnen enkele jaren, en hij heeft natuurlijk veel Franse familie. Dus het is wel echt belangrijk voor ons dat hij vloeiend Frans gaat spreken. Nu is ons zoontje nog maar 10 maanden, maar van wat ik heb gehoord is dat het wat langer kan duren voordat ze kunnen praten, maar dat een kindje het erg snel oppakt. Ik ben benieuwd naar andere ervaringen!

Wij praten Turks en Nederlands. Met Turks als voorkeurstaal. Hebben we nooit bewust over nagedacht, tis gewoon zo verlopen. Mijn kind begrijpt beide talen maar zegt nu nog Turkse woordjes (14 maanden). Anne, baba, emmi, yat, tut, gel, dede (mama, papa, speen, slapen, vasthouden, kom, opa) en als ik “kijk eens” zeg kijkt ze wel meteen. Het is duidelijk dat ze beide talen begrijpt dus ik vind het voorlopig goed zo.

Wat ik vooral heb gehoord is dat consequent zijn belangrijk is en dat je de taal volledig goed moet beheersen om je kind goed de taal te laten spreken: bijvoorbeeld mijn moeder praat slecht nederlands maar wel goed indonesisch, dus ze mag alleen indonesisch tegen ons zoontje praten zodat die geen gebrekkig nederlands leert maar wel goed indonesisch. Ikzelf probeer alleen nederlands te praten tegen ons zoontje omdat mijn indonesisch niet meer vloeiend is. Zo proberen we hem beste van de twee werelden mee te geven. Succes!

Ik heb met mijn eerste kind de “fout” gemaakt om het niet meteen volledig te spreken met hem omdat ik dacht dat hij het wel zou oppikken. Nu met de 2e ga ik enkel en alleen mijn taal spreken zodat ze het meteen leert. Mijn vriend is gewoon Nederlands dus die praat gewoon NL. Ik ga het fulltime, met wie dan ook erbij doen want ik merk dat het achteraf leren echt veel lastiger is.

Interessant! Ben benieuwd hoe lastig het blijkt om zo consequent te blijven.

Je kan het beste 1 of 1 frans met je kindje spreken. Je partner spreekt dan Nederlands 1 op 1 met hem. Met het gezin of met visite ook Nederlands. Zo doen wij het ook.

Wij hadden ook eerst bij mijn eerste zwangerschap besproken dat ik Nederlands zou spreken en mijn man Turks tegen onze zoon. Dit omdat ik veel meer tijd met hem doorbreng en wil dat ie beter Nederlands kan spreken en begrijpen dan Turks. Hij is nu 2,5 jaar oud en begrijpt wel een beetje Turks máar spreekt het niet en begrijpt grotendeels ook niet echt dus. Nu brengt mijn zoontje wat meer tijd door met mijn schoonvader en die spreekt 50:50 met hem en merk ik dat ie wel meer Turkse woorden kent en herhaalt thuis. Ik vind het wel jammer maar niet super erg, ik geloof dat het nog wel komt want ik vind Nederlands wel belangrijker. In jouw geval is het andersom, jij beheerst de Franse taal dus het zou vanuit jou moeten komen. Ik zou dan eerst zelf persoonlijk Nederlands aanleren en dan iets later 50:50 tegen hem praten, denk ik hoor want ik blijf het lastig vinden..

Ja ik ook, maar het “moet” deze x echt van mezelf😂

Dit zou ik dus niet doen. Uit alle onderzoeken blijkt dat het juist effectiever is om beide talen vanaf begin af aan te spreken. En zo consequent mogelijk (1 ouder 1 taal). Ik merk dat dat soms hier lastig is omdat ik Engels praat met ons zoontje, mijn man en verder iedereen Nederlands. Wij onderling ook. En soms blijf je daar dan in hangen. Maar we doen ons best. Hij is net 2 geworden. Spreekt al echt prima Nederlands 2-3-4 woordjes zinnen. En begrijpt iig ook veel Engels. Dus dat is al fijn. Sommige woordjes zijn ook Engels. Dus het gaat iig de goede kant op qua 2 talen

Onze dochter is pas 14maanden, dus we weten nog niet het resultaat haha. Maar wij voeden Nederlandstalig en Engelstalig op. Mijn man is Brits, dus hij spreekt Engels. Ik spreek Nederlands. Onderling spreken we toch het meeste Engels. Mijn man spreekt ook wel eens Nederlands, maar dat mag die eigenlijk niet van mij haha. De woordjes die ze nu kan zijn allemaal Nederlands, op 1 na en dat is night night als we naar bed gaan.

Wat zou je niet doen? Mijn man sprak vanaf het begin turks tegen hem en ik nederlands. Kind kan belachelijk goed Nederlands maar dat turkse is dus gewoon minder omdat zijn vader er minder is en omdat ik dat niet heb aangeleerd.

Wij voeden onze kinderen ook tweetalig op. Wij wonen in Frankrijk en mijn man (een Fransman) spreekt Frans tegen de kinderen, en onderling spreken we ook alleen Frans. Maar ik spreek alleen, en heel consequent, Nederlands tegen de kinderen. De jongste is pas 4 maanden, dus zegt nog niets terug 😄, maar de oudste van 2 jaar wel. Hij begrijpt sowieso alles in het Nederlands, wijst in de boekjes alles aan als ik het Nederlandse woord zeg. Verder praat hij tegen iedereen Frans maar tegen mij een mengeling van Nederlands en Frans. Ik ben heel benieuwd hoe het zich ontwikkelt verder! Concreet betekent dat bijvoorbeeld dat als we aan tafel zitten, ik steeds twee talen spreek, afhankelijk van tot wie ik mij richt. Behalve consequent Nederlands praten, lezen we ook Nederlandse boekjes, zingen we Nederlandse liedjes en heeft hij ook speelgoed met Nederlandse geluiden (Patrick politie en Vinnie het varken bijvoorbeeld, en van die educatieve nijntjedingen). We doen niet aan schermen/tv hier, maar dat kan natuurlijk ook nog helpen.

Oh en als ik bijvoorbeeld in de speeltuin ben, in de winkel of zelfs bij de huisarts, dan spreek ik gewoon toch Nederlands tegen ze. Dat is wel eens moeilijk hoor, omdat ik bang ben dat mensen mij veroordelen of ik het vervelend vind om mensen “buiten te sluiten”, maar ik doe het toch.

Hier gaat het ongeveer hetzelfde, alleen dan met een andere taalcombinatie. Wij wonen in Denemarken 😉 Ik ben Nederlands en spreek Nederlands met mijn zoontje. Mijn Deense vriend spreekt Deens en wij spreken onderling ook Deens. Op de opvang is ook alles Deens - daar kennen ze zijn belangrijkste Nederlandse woordjes wel om te begrijpen wanneer hij bijvoorbeeld wat wil drinken. Ons zoontje wordt volgende maand twee en begrijpt beide talen goed. Hij heeft rondom woorden geleerd uit beide talen en gebruikt die overal. Gelukkig verstaat mijn Deense vriend inmiddels aardig wat Nederlands 😅 de kleine kent tot nu toe nog maar één woord in beide talen: ‘mama’ en zegt soms twee woorden achter elkaar. Zijn taalontwikkeling is dus gewoon voldoende, het juiste gebruik van de talen apart komt vast nog wel goed.

Bij tweetalig opvoeden is het wel de bedoeling dat de ouder met de 2e taal dit constant spreekt tegen het kindje, vanaf het begin. En als de 2e taal gebrekkig gesproken wordt dan kan het ook sowieso niet ideaal zijn, maar dat zou je even goed moeten nalezen. Ik werk bij een Nederlandse school in het buitenland en wij voeden volledig tweetalig op, wat erg goed gaat tot nu toe! Oudste is nu 2,5.

Ik zou het wel doen en dan idd volledig een ouder vreemde taal en de ander NL. Hier getrouwd met Marokkaan maar mijn kids spreken t niet! Nu zijn ze boos op m dat hij hun dat niet heeft geleerd. Ze spreken wel als 2e taal vloeiend engels (amerikaans) vanwege mijn stiefmoeder die een Amerikaanse is. Vader is al overleden en wij hadden Engels als geheim taal. Dachten we haha. Niet dus. Dat pikten ze echt snel op en spreken t vloeiend terwijl we dat niet specifiek als 2e taal hadden.

Ja dat vind ik dus nog een lastige! Ook van familie en vrienden wil ik niet telkens opmerkingen krijgen of scheve blikken 🙊

Zoals anderen hier aangeven is consequent zijn het belangrijkste. Ik spreek Nederlands met mijn zoontje, zijn papa spreekt Frans en onderling spreken we Engels. We merken ook dat we helemaal niet consequent genoeg zijn, in de praktijk spreken we beiden soms wel de 3 talen tegen hem 😬. Zijn papa is Nederlands aan het leren, en daarom "vertaal" ik bv vaak wat ik zeg zodat hij het zeker ook begrijpt. Zou dus eigenlijk niet mogen lijkt me. Mss wordt dat bij jou ook de valkuil, omdat je man geen Frans praat.

Zou best kunnen inderdaad, zijn we niet alleen die kleine een taal aan het aanleren maar ook onze partners 😅

Mijn man is Afghaans, wij spreken zelf Nederlands met elkaar en hij ook met onze zoon. Zodra hij bij zijn opa/oma komt word er door hen wel Afghaans gepraat en praat mijn man soms Afghaans met hem. We vinden het belangrijkst om hem Nederlands te leren, Afghaans komt later wel of pikt hij op van zijn opa en oma