Verwennen peuter

Herken het zeker, mijn man probeert het wel tegen te houden haha. Wat soms werkt is zeggen, zullen we een foto ervan maken voor je verjaardag/kerst/oma en opa die een cadeautje willen geven. Dan laat je haar een foto maken met je telefoon en meestal zijn ze daar ook blij mee. Misschien helpt dat jou ook om het niet te kopen?

Op zich wel herkenbaar dat het moeilijk is om je in te houden, maar het lukt mij wel. Ik ben niet zo makkelijk met geld uitgeven en al helemaal niet aan goedkope troep. Wat ik wel doe is de maanden voor de verjaardag of voor sinterklaas een lijstje maken van dingen die in de smaak zouden vallen (groter en kleiner budget). Als mensen dan vragen of er wensen zijn, dan stuur ik daar iets van door (of het hele lijstje). Misschien helpt het om in plaats van materialistische dingen meer blijdschap te geven in de vorm van favoriete stuk fruit of fruit laten kiezen, een stukje fietsen oid. Verder helpt het misschien als je een keer gaat bijhouden (of terugzoeken) hoeveel je nou eigenlijk koopt. Wat is het, wordt het gebruikt en hoeveel geld kost het je. Dikke kans dat je erachter komt dat je heel veel geld uitgeeft aan veel 'troep' wat nauwelijks of maar 1x gebruikt wordt. Dan kun je voor jezelf bedenken of je het dat waard vindt. Oh enne, een kleedjesmarkt is natuurlijk geen dagelijks iets, dus dat kun je prima aftikken door jezelf (en later je kind) een budget te geven. Als je dan voor 10 of 20 euro een paar tassen vol speelgoed scoort is dat alleen maar heel leuk!

Ik geloof niet zo dat je kinderen teveel kunt verwennen. Zeker niet als ze af en toe ook nee horen. Dus misschien niet wat je wilt horen, maar wij kopen ook bijna alles voor onze kinderen en ik voel me daar goed bij.

Ik ben hier wel wat terughoudender in. Ze wilde bv al lang een 2e knuffel van buurman en buurman (zodat ze ze allebei heeft). Die heeft ze nu cadeau gekregen omdat ze grote zus is geworden. Ze is er zo dolblij mee en verteld ook iedereen "die wilde ik al heel lang". Zelf koop ik ook niet alles wat ik leuk vindt gelijk. En vindt het inderdaad belangrijk dat ze leert dat je niet zomaar alles krijgt.

Ik zeg vaak , wat leuk? Zullen we een foto maken en op je lijstje zetten voor Sinterklaas of als ze bijna jarig is voor haar verjaardag . Vaak weet je dan niet eens meer wat te vragen. Dus zeker herkenbaar

Weet je ook waarom je het doet? Wat levert het je op? Zelf vind ik even heel erg uitvergroot een kind overstelpen met spullen eerder verwaarlozen dan verwennen, omdat ik niet denk dat ze er erg blij van worden en het eerder onrust en stress geeft om veel spullen te hebben dan plezier. Herken wel dat ik het leuk vind iets te kopen, maar merk dat hoe minder ik aanbied hoe lekkerder mijn kind speelt.

Ik herken het een beetje, maar ik probeer wel altijd kwalitatief goed speelgoed te kopen en weinig prullaria. Dus in die zin kan ik me vaak wel inhouden en eventueel daarna iets vergelijkbaars maar dan beter kopen (kost vaak wel meer geld dus naja you win some you lose some 😂) Ik denk dat bewustzijn hierin het belangrijkst is. Als je jezelf bewust bent van wat je doet dan kan je denk ik tijdig bijsturen als het toch problematisch wordt. En inderdaad ook regelmatig nee zeggen, maar ook regelmatig niet gelijk kopen maar zonder je kindje teruggaan en een paar weken later geven. Zodat er niet altijd instant gratification is.

Oké ik heb volgens mij een hele andere insteek dan de andere dames die tot nu toe hebben gereageerd. Waar komt die drang om alles te kopen vandaag? Ik vind het best heftig dat je terug gaat naar de winkel om alsnog iets te kopen. Ik zeg vaak nee. Mijn zoontje komt niks tekort. Maar ik vind het echt onzin om hem te overladen met spullen. Ik wil zelf ook niet al die spullen in mijn huis.

Vandaag = vandaan 😅

Ik zeg vrij vaak nee. Als ik met een kleuter en peuter overal ja op zeg, verdrinken we in de spullen 😂 Bovendien vind ik het ook een beetje zonde van alle grondstoffen (vooral plastic) om zoveel te kopen. Wij brengen dan ook regelmatig spullen naar de kringloop die ze niet meer gebruiken. We halen daar soms ook speelgoed. Tegen één ding zeg ik eigenlijk nooit nee, en dat zijn boeken. Maar dat wijt ik aan mijn beroep (leerkracht)😂

Ik herken dit wel een beetje, want ik weet dat zoiets mijn dochter blij maakt en ik zie haar graag blij. Maar de meeste dingen belanden toch op de grote hoop speelgoed en eerlijk; ze is net zo blij met een mandarijn.. Op de rommelmarkt halen wij dan weer cadeautjes voor haar verjaardag of de feestdagen. Wat ze tussendoor bijvoorbeeld zelf mag uitzoeken in een speelgoedwinkel of op de speelgoedafdeling is nieuwe klei, als de oude is uitgedroogd, of nieuwe vingerverf als de oude op is.

Hier wil ik nog even op inhaken. Niet dat dit in dit topic meteen van toepassing is, maar je moet ook opletten dat je je kind geen liefde gaat geven door het kopen van spullen. Dat dit dus niet je manier wordt om je liefde te tonen. Ik ken 2 gezinnen die in dit ritme zijn gevallen en die kinderen zijn er niet het beste uitgekomen. Toch iets om bij stil te staan. En ook inderdaad, meer spullen geeft vaak meer onrust ondanks het krijgen van nieuw kortstondig leuk is.

Ik herken dit van mijn stiefkinderen die van iedereen eigenlijk ook alles wel krijgen. Het is er langdurig ingeslopen en ik merk dat ze steeds moeilijker tevreden zijn met de spullen die ze willen/krijgen (het moet groter beter, meer, mooier) maar ook door de hoeveelheid spullen niet meer zien wat ze allemaal al hebben. Het gaat niet per se over de kosten van de aankopen maar ik probeer hier met mijn eigen dochter echt wel terughoudender in te zijn, vooral op lange termijn.

Wat goed dat het je opvalt en dat je erover nadenkt! Heb je een idee waarom je het zo lastig vindt om het niet te kopen? Ben je bang haar teleur te stellen, is het de 'ach het is toch maar €2", of zit er nog wat anders achter? Ik denk dat het voor jezelf waardevol kan zijn om dat uit te zoeken. Het kan bijvoorbeeld best zijn dat daar iets vanuit je eigen opvoeding zit, was er bijvoorbeeld thuis nooit ruimte voor iets kleins of nieuws? Of krijg je zelf een goed gevoel van iets kopen? Heb je voor jezelf ook dat je de kleine dingen die je graag wil vaak koopt als impuls aankoop? Of vindt je het makkelijker om tegen jezelf nee te zeggen? Allemaal vragen die je jezelf kan stellen. ☺️ Mocht het zijn vanuit liefde voor haar laten zien, ken je de 5 talen van liefde? Het kan zijn dat je zelf van de 'cadeaus' bent daarvan. Hier staan ze alle 5, misschien kun je kijken welke nog meer goed bij je past om op die manier je liefde te tonen. https://www.happinez.nl/liefde-relaties/welke-liefdestaal-spreek-jij-test/ (Ik neig zelf vaak naar positieve woorden bijvoorbeeld) Misschien nog twee andere invalshoeken die je mee kunt nemen: 1. Milieu technisch is heel vaak speelgoed, ookal is het zo goedkoop, natuurlijk niet heel goed. Zeker als het snel kapot is, van plastic, etc. De generatie van onze kinderen mag al een groot probleem oplossen wat dat betreft. In die zin kun je beter een keer wat op de rommelmarkt kopen, dan iedere keer bij de action. 2. Voor het zelf leren met geld omgaan is het ook goed om te leren om niet altijd alles te kopen, ookal is het zo goedkoop. Het gaat dan niet eens om nu alles krijgen wat ze wil, maar wel om de waarde van spullen te leren en om later verstandig met haar geld om te kunnen gaan. Onze dochter begint nu langzaam te krijgen dat ze iets in de winkel "heeel mooi!" vindt. Vaak bevestig ik dan dat dat inderdaad heel mooi is, en meestal is het daarmee ook af. Laatst was ze heel enthousiast en toen ik zei dat we niet alles konden kopen, was het ook goed. De skippybal (die ook maar een paar euro kost) staat inmiddels op het verlanglijstje voor haar verjaardag.

Ja ik herken dit zo erg! Het lijkt wel bijna een verslaving 🫠 ik heb idd ook dat ik soms iets in me hoofd krijg en dan moet ik het hebben gewoon! Dan blijf ik er aan denken tot ik het gekocht heb voor ze. Verschil is wel dat me kinderen er nauwelijks mee spelen. En toch trap ik elke keer weer in me eige gedachten dat ze het helemaal geweldig gaan vinden. Me kinderen spelen met dezelfde dingen al jaren en hebben eigenlijk niks nodig maar toch blijf ik kopen. Heel irritant eigenlijk want wij kunnen het niet per se makkelijk missen.

Heb je een voorbeeld van iets dat je dan per se moet hebben? Ik kan me hier zo niks bij voorstellen

Hahaha weetje wat ze dan zeggen! Liever verwend als verwaarloosd 😊 lekker doen! Het hoeft natuurlijk niet altijd. Maar vind er niks mis mee, als je het missen kan, om dingen te halen die ze leuk vinden. Onze dreumes is ook wel verwend op dat vlak haha

Mijn (misschien impopulaire) mening is dat verwend zijn meer een mindset is. Het gaat er niet om dat een kind altijd iets krijgt (of niet), maar hoe het kind er mee om gaat als het iets krijgt (of niet).

Als ik het zo lees sus je met het kopen eerder een behoefte van jezelf dan van je kindje. Een goeie om uit te zoeken waar dat vandaan komt, want al die spullen zijn helemaal niet nodig, dus waarom dan toch blijven kopen?

Het is gewoon leuk om je kindje een plezier te doen! Ik herken het wel, niet dat mijn kindje alles heeft dat ook alweer niet. Ik begrijp je zeker wel.