Verwennen peuter

Als ik naar mezelf kijk, had ik ook het minimale thuis en ben ook als een gelukkig kind opgegroeid. Een dak boven mijn hoofd, warmte, aandacht en liefde thuis en genoeg te eten. Kinderen hebben niet zoveel nodig om gelukkig te zijn. Denk nu ze nog zo klein is, hoef je nog niks aan het gedrag te zien. Maar mettertijd ze ouder worden, zullen ze minder snel tevreden zijn met wat ze al hebben. Ben nu met mijn dochter (3) bewust spullen weg aan het doen. Dan geef ik aan dat we dit aan andere kindjes weggeven die minder speelgoed hebben als wij. Ze helpt graag mee.

Ik ben net zo. Ze krijgt hier (bijna) alles wat ze wil en vind het helemaaal best. Als ik zeg nee accepteert ze dat heel goed. Maar ik wil haar gewoon naast onze liefde alles geven. Ik geniet er zoooo van. Dus ik zou zeggen lekker van genieten 🥰

Als ik jouw verhaal lees denk ik vooral: veel 'troep' kopen levert vooral veel werk voor jou op, omdat je het ergens kwijt moet in je huis en het regelmatig moet uitzoeken en afvoeren. Maar als jij daar geen moeite mee hebt, dan lijkt het mij niet heel erg als je dochter geen verwend gedrag vertoont en het ook accepteert als je nee zegt. Ik zou er wel eens over nadenken of er niet iets anders achter het koopgedrag zit. Waarom vind je het zo fijn om die dingen voor haar te kopen? En wat leert ze daarvan (dat je mensen blij maakt met spullen)? Misschien iets vaker de action, kringloop en marktplaats vermijden (app wissen?) en andere manieren van leuke dingen samen doen verder onderzoeken. En pas iets kopen als het in jezelf opkomt en je het de volgende dag nog steeds wil en niet vergeten bent.

Ik ben ook gigantisch verwend door ouders en opa/oma en kennissen. Toch altijd giga dankbaar en lief geweest bij het krijgen van iets + het door moeten geven aan een ander kindje of verkocht op de camping op een kleedje enz. Hard gewerkt voor m’n geld sinds dat het legaal is en mn eigen kleine spruit gaat nu ook een leven vol verwennerij tegemoet. 🥰

Precies hier hetzelfde. Ik werd er zo gelukkig van!

Zoals sommigen al hebben gezegd gaat het niet zozeer om verwennen, maar meer om dat de gelukservaring van het krijgen van iets dat speciale randje verliest en daardoor minder en minder van waarde wordt. Dan wordt het dus steeds minder leuk of speciaal om een cadeautje te krijgen, en je wordt steeds makkelijker teleurgesteld als je minder dingen krijgt in de periode erna of niet precies wat je wilde, etc. Dus je kind wordt er niet beter van, het is waardevoller (als in, gewoon wetenschappelijk hoe mensen het ervaren) om af en toe iets te krijgen wat je écht wilt. En om daarna te 'leren' om er dan ook echt vaker wat mee te doen. Dus moedig je kind in de maanden erna aan om echt gebruik te maken van de cadeau's. Dat kan zijn door te spelen, of bijvoorbeeld te ontdekken of lezen of waar het cadeau dan ook voor is. Natuurlijk is het heel verleidelijk om dingen te kopen waar je denkt dat je je kind een plezier mee doet. Maak het dan voor jezelf de uitdaging je kind en zijn/haar gewoontes te doorgronden zodat je weet wat ze écht bijzonder leuk vinden en zouden blijven gebruiken, en ga daar dan niet actief naar op zoek maar houd je ogen ervoor open. Kom je het eens tegen, neem het dan mee. Dan heb je én de ervaring van een leuke vondst, én de ervaring van een kleine zoektocht iedere keer als je in de winkel loopt (maar niet dat je dus elke keer met willekeurige troep thuis komt), en het is echt enorm leuk als ouder om je kind iets cadeau te doen waar je ze echt leuk mee bezig ziet, wekenlang. Want als ze met koningsdag voor 20 euro speelgoed mocht uitkiezen, dan heeft ze toch genoeg voor de rest van het jaar? Speelt ze daar dan allemaal mee? En speelt ze dan nog met het speelgoed wat ze al had? Of blijft de meerderheid na 3 a 4 keer in de kast staan? Als je ook weer vaak dingen wegdoet naar bijv. de kringloop dan kan dat ook een manier zijn van om leren gaan met spullen, zoals bij de bibliotheek boeken lenen. Maar dan zou ik zelf wel ook het 'nieuwe' speelgoed bij de kringloop uitzoeken, en niet nieuw kopen. Want dan is het niet echt 'een kringloop' zegmaar. Wij doen dit wel eens, dingen uitzoeken bij de kringloop en dan spullen van een jaar eerder weer naar een tweedehands brengen.

Alle mensen zijn anders he. Een voorbeeld is een step of een speelgoedkeuken voor in de tuin. Dan denk ik binnen speelt me meid heel veel met haar keukentje dat moet ik ook voor buiten hebben nu het mooier weer word.

Ja ik wissel haar speelgoed wel, want ze heeft inderdaad veel. Maar ze speelt bijna overal wel mee. Al heeft ze wel haar voorkeuren en andere dingen belanden na een dag in de mand en die vist ze er dan zo af en toe uit. Dat naar de kringloop brengen vind ik wel een goede tip. Al zet ik het dan zelf liever op zolder "want stel dat we ooit nog een tweede krijgen".

Ja ze is nu 2, als ze ouder is ga ik denk ik wel met koningsdag met haar zelf op een kleedje zitten zodat ze ook wat meer besef krijgt van geld en zelf kan kiezen wat ze weg wilt doen.

Ja inderdaad ik moet mezelf een beetje onder controle houden. Ik denk dat het voortkomt uit dat ik vroeger soms zo graag iets wilde en het dan niet kon of mocht. We hadden het goed hoor, modaal gezin, maar ik heb nooit een furby gekregen die ik graag wilde vonden m'n ouders te duur (klinkt dramatisch, maar nee het is geen jeugdtrauma hoor 😂) en ik kreeg pas een tamagotchi toen heel de klas er al een had en erop uitgekeken was en dan ook nog de neppe variant. Heus niet erg, maar ik wil haar gewoon alles geven wat haar blij maakt denk ik. En soms lees ik dingen die goed zijn voor haar ontwikkeling en dan vind ik dat ze iets opeens nodig heeft om zich goed te ontwikkelen, dat wil ik haar dan niet ontnemen.

Herkenbaar.. dit wel 😅 vooral als ze jong zijn heb ik dit.. nu naarmate ze ouder zijn wordt het toch makkelijker omdat ze genoeg hebben en met van alles spelen. Zolang je huis en kamers niet bomvol zooi staan en alles netjes een plaatsje heeft...leef en laat leven.. maar het is wel beter voor je portemonnee om soms nee te zeggen.. ik ben tegenwoordig standaard 50 euro kwijt bij die action aan boodschapjes. Dus ga nog maar 1 keer in de maand🤣🙈

Ja dat klopt. Ze krijgt genoeg aandacht en liefde op andere manieren hoor. Ik onderneem vanalles met haar knuffelen kusjes geven samen lezen liedjes zingen samen spelen. Ik probeer wel op te letten dat als ze bijvoorbeeld verdrietig is dat ik haar troost door te knuffelen en niet met eten, tv of speelgoed om haar op te vrolijken of af te leiden. Zodat ze hopelijk wel op een gezonde manier met haar emoties leert omgaan.

Ja het is ook niet gezond, vandaar dat ik dit topic ook heb geopend. Omdat ik zelf ergens ook wel weet dat het niet goed is, maar het is een drang die ik moeilijk kan beheersen. Ik vind het wel fijn om al die verschillende reacties te lezen, het geeft wel wat inzicht in mijn eigen gedrag en waar het vandaan komt.

Ik ben juist echt het tegenovergestelde en less is more. Ja bij de action kopen wij vaak ook wel stickers omdat ze die echt gebruiken. Maar mijn meiden spelen juist veel beter en creatiever als ze minder speelgoed hebben. Ik wissel daarbij ook heel veel af. Doe speelgoed met regelmaat naar boven en dan weer anders speelgoed naar beneden. Ik denk heel goed na voordat we wat kopen en koop ook graag tweedehands. Ik zou me echt afvragen bij jezelf, wie maak je hier uiteindelijk gelukkig mee? Doe je het echt voor je kind?

Haha, ik had ook geen furby! Mijn buurmeisje had er wel 3 en helaas allemaal kapot dus dat trooste mij wel. (In de zin dat als ik er één zou hebben hij vast ook kapot zou gaan, dus dat het niet erg was dat ik hem niet had. ) Dat je dingen wil kopen voor de ontwikkeling herken ik wel. Het is ook vaak een marketingstrategie om te suggereren dat bepaald speelgoed je kind sociaal/slim/creatief/motorisch ontwikkeld/etc maakt. Maar het meteen in de winkel halen is vaak helemaal niet per se nodig: je kunt vaak al veel bereiken door creatief in te zetten wat je al hebt. En vergeet ook niet de opties bibliotheek en spelotheek. Zie het zo: als je een recept maakt, ga je ook niet per se voor elke frats nieuw keukengerei halen (staat er bijvoorbeeld dat je een springvorm van 26cm moet gebruiken en je heb er een van 28cm dan is het nog niet nodig om naar de winkel te gaan).

Pff ik zou er zelf niet aan moeten denken om zo veel zooi in huis te hebben. En ik vind het ook niet nodig vooral dat m’n dochter zo ontzettend veel spulletjes heeft. Maakt niet uit goedkoop of duur. Ik zou wat meer naar haar behoefte kijken ipv naar je eigen behoefte. Als je zelf al zo’n gevoel hebt dat je het niet zo wil zou ik het anders aanpakken. Je kunt met Koningsdag toch ook 2 of 3 speeltjes kopen? Waarom meteen voor 20 euro.