Vraag voor (nog steeds) cosleepende ouders

Ik volg. Onze dochter is 2,5jaar en sinds gisteren hebben we een peuter bedje op haar kamer gezet. Ze wilde er graag in slapen, maar vond het spannend en is toch weer tussen ons in beland.

Volg! Mijn dochter is nu 2.5 en ik ben 39 weken zwanger. Vind dit ook wel spannend.. en tegelijkertijd denk ik 'wel zien wel....' Wij hebben wel een groot vloerbed voor haar gekocht (140 x 200) waar ze al een aantal keer samen met papa heeft geslapen dus het plan is ook wel dat zij de eerste nachten daar samen gaan slapen.

We kiezen er in ieder geval wel bewust voor dat zij niet alleen hoeft te slapen ineens als de baby er is, zodat ze zich niet 'afgewezen' voelt... maar ze slaapt het liefst bij mama en ik ben bang dat dat dan even niet meer gaat.

Ik volg 😃 Ons zoontje slaapt per ongeluk nu al 4 maand bij ons in bed na een keer erg ziek te zijn geweest. Inmiddels 32 weken zwanger en krijg stress als ik er al aan denk. Maar om nu nog die strijd aan te moeten gaan snachts met huilen / troosten / in z’n eigen bed leggen met een dikke buik zie ik niet zitten. Elke nacht hoop ik dat hij door slaapt in z’n eigen bed🫠

Zelf geen ervaring mee, maar ik denk dat vaak ouders dan opsplitsen en de oudste bij papa op een kamer slaapt. En eens de nachten wat minder woelig worden kan je bekijken of jullie al eens een nachtje van plaats kunnen wisselen. Zelf heb ik maar 1 zoon en die is na 3 jaar heel smooth in zijn groot bed in zijn eigen kamer gaan slapen 🥹

Onze oudste dochter was 3.5 jaar toen haar zusje geboren werd. Ze sliep al een jaar in haar eigen bedje op haar kamer maar halverwege de nacht kwam ze altijd tussen ons in liggen. Maar toen de baby geboren werd en ik veel pijn had van de keizersnede ging het even niet met z’n allen in bed. Papa is toen met onze oudste samen in het logeerbed gaan slapen als ze halverwege de nacht wakker werd en ik bleef met de baby in ons bed. Hadden we van te voren totaal niet over nagedacht maar dit werkt nu prima en zijn inmiddels een jaar verder.

Hier sliepen we soms met zijn vijfen. Je bent gewoon veel allerter dus als de baby een kreuntje doet reageer je daar veel sneller op, even goed rekenen en zorgen dat alles klaar staat, voeding, luierverschoningsmateriaal. En soms worden ze wakker, maar ze slapen vaak ook weer snel in omdat ze gewoon moe zijn. Ik deed tijdens nachten ook gewoon kolven en ze sliepen er vaak gewoon doorheen

Ben ook benieuwd! Dochter van 2,5 begint wel in eigen kamer maar komt bijna elke nacht bij ons liggen. Vinden we erg gezellig maar ben nu 25w zwanger en weet ook even niet hoe ik het straks voor me moet zien. Moet wel zeggen dat ze nu een hele week helemaal heeft doorgeslapen in dr eigen bed dus misschien lost het zichzelf op🙈

Hier een co sleeping family! We hebben een dochter van 3 jaar en een baby van 6 maanden. Onze oudste dochter heeft altijd bij ons geslapen, eerst co sleeper, toen tussenin en nu staat er een ledikant naast ons bed maar 9/10 keer ligt ze alsnog bij ons. We laten haar zelf kiezen. De eerste 2/3 nachten na de geboorte van onze jongste dochter was even wennen. De eerste nacht ging m’n oudste dochter heel hard mee huilen toen de baby ging huilen, arm kind 😂 maar daarna wende het al snel, sliep ze vaster en werd er niet meer wakker van. Ik ben zelf veeel alerter op ieder geluidje en pak haar vaak al voor dat ze huilt voor voeding. We hebben een 1.80 bed maar beide dames liggen graag bij ons nu wat wel erg krap wordt 🙈 we gaan een groter familie bed maken, heerlijk dat samen slapen!

Hier een zoon van bijna 4, die slaapt al zn hele leven bij ons op de kamer. Eerst wiegje / cosleeper, later tussen ons in. Toen kregen we een tweeling, daarmee een maand in het ziekenhuis geleefd , oudste sliep tussen opa en oma in, 'woonde' daar toen. Bij thuiskomst oudste weer tussen ons in -want oa verlatingsangst etc- en tweeling in eigen wiegjes aan mijn kant van het bed. Inmiddels met 17maanden zijn die wiegjes ledikanten geworden en staan ze aan mijn kant bij het voeteneind. En als een vd 2 snachts blijft spoken kruipt ie lekker tegen me aan en gebruik ik het ledikant als uitval beveiliging 😉 Ze worden hier echt nooit wakker van elkaar. Of het moet toevallig zo zijn dat er een krijst als de ander in het "wakkere" moment van zn slaapcyclus zit zegmaar, alleen zeker de oudste slaapt dan vrij snel zelf weer door. Ons bed is 1,80x2,00.

De oudste van toen 12 maanden sliep altijd bij ons. Toen zijn broertje geboren werd moesten we een weekje in het ziekenhuis blijven. Daarna sliepn we met z'n vieren. Ik geef borstvoeding en de oudste kreeg ook nog een voeding in de nacht. De eerste weken werd de oudste wakker van de baby en dit vond ik best pittig! We zijn nu 2 maanden verder en het gaat steeds beter. Het enige is dat ik ingeklemd lig tussen een baby en een dreumes. We hebben een peuterbedje wat langere pootjes gegeven en naast ons bed gezet voor extra ruimte. Hier start de dreumes in, maar hij kruipt al snel richting het grote bed.

Mijn oudste heeft ook heel lang tussen ons in geslapen. We legden hem begin van de avond altijd in z’n eigen bed, maar hij werd steevast wakker rond middernacht en sliep dan alleen nog maar bij ons in bed verder. Geen bewuste keuze dus om te co-sleepen 😅 Maar het werkte voor ons het beste. Een paar maanden voor de bevalling van de tweede hebben we hem zelf een bedje laten kiezen en dat op zijn kamertje gezet. Hij was daar supertrots op! En we hadden het nooit verwacht, maar vanaf dag 1 sliep hij erin. Toen de baby geboren werd, werd hij ‘s nachts wel bijna altijd wakker als de baby huilde. Overdag hebben we hier veel aandacht aan besteed en goed uitgelegd dat hij zich geen zorgen hoefde te maken en dat wij voor de baby zorgen als hij slaapt. Na ongeveer 2 weken sliep hij door het babygehuil heen en dat bleef zo. Ruim een halfjaar later kreeg hij weer een hele moeilijke slaapfase. Hij was veel en lang wakker. En hij is nooit brabbelend/jammerend wakker, maar altijd meteen hard aan het huilen. De baby sliep toen nog op onze kamer en we wilden niet met z’n allen op 1 kamer (vooral voor onze eigen nachtrust 😅). Toen hebben we een extra bed op de kinderkamer gezet. Mijn man sliep daar als de oudste een moeilijke nacht had en ik sliep bij de baby (i.v.m. borstvoeding). Dat werkte goed: zo kreeg iedereen het meeste slaap.

Vrienden van ons hebben een peuter van 2 en een new born. Ze slapen nu omstebeurt met de baby beneden en de ander dus met de peuter boven.

Onze dochter ging met dik 2 jr over naar haar eigen kamertje. Toen de jongste vijf maanden later geboren werd wilde ze er ook bij. Zij lag in het cosleepledikant en de baby in het cosleepwiegje. Ze werd de eerste nacht steeds wakker als de baby ook wakker werd/huilde. De kraamzorg heeft toen geholpen met uitleggen: de baby kan nog niet praten en huilt als hij iets nodig heeft. Papa en mama zorgen voor de baby en jij hoeft niks te doen, jij mag slapen. Daarna was het goed. Na een paar weken ging ze weer richting eigen kamer.

Mijn man slaapt bij de oudste (nu 3) op de kamer. Ik slaap met de jongste (nu 14 maanden)

Bedankt voor alle reacties! 🙏🏽🙏🏽