Vroege tekenen van autisme? 20 maanden oud

Ik herken de angst dat mn zoon autisme heeft. Maar er is een reden dat testen nog niet mogelijk is: omdat het op die leeftijd nog niet duidelijk te zien is. Wat je omschrijft kan vanalles zijn. Ook gewoon een andere ontwikkeling dan gemiddeld. Dus ik heb het losgelaten en ga me er later wel weer druk om maken.

Ik zou me er niet op focussen. Hij is nog veel te jong. Moet daar nu echt al een sticker op? Want op school gaat dat echt niet helpen, geloof me.

20 maanden is vrij jong denk ik voor eventueel een diagnose. Kindjes van deze leeftijd zijn vaak ook nog heel erg gericht op alleen spelen. Zijn vaak nog niet echt bezig met samen spelen. Onze kleine is net 2 geworden en begint nu langzaam naar kindjes op de opvang toe te trekken die hij al kende vanuit de babygroep. Die zoekt ie dan echt op. Nu hij 2 jaar is gaat ie naar de peutergroep. Dus ook allemaal nieuw en spannend. Ik denk dat ze rond een jaar of 2 pas gaan leren wat samen spelen en interactie met andere kindjes inhoudt. Dus wacht sowieso nog even af. Er kan in een paar maanden tijd nog zoveel veranderen namelijk

Misschien helpt de gedachtegang dat het autisme spectrum stoornis is, dus als “het” echt autisme zou zijn, dan is het alsnog voor ieder individu weer verschillend. Het kan prima zijn dat jullie kereltje altijd veel baat heeft bij structuur en minder behoefte aan sociaal contact

Als hij vrolijk is en zich goed ontwikkelt, zou ik me er niet al te druk om maken. De kans bestaat natuurlijk altijd, goed dat je er alert op bent. Maar de kans dat dit gewoon trekjes zijn en niet perse autisme is ook heel groot, veel kinderen doen dit wel. Dingen zoals de overprikkeling kan je rekening mee houden, maar dat kan ook beter worden op den duur. Net als praten, 20 maand is echt nog jong en hij brabbelt wel. Kindjes van deze leeftijd kunnen ook niet echt samen spelen, misschien met oudere kindjes die ze helpen, maar peuters spelen naast elkaar.

Ja het kan wel al zichtbaar zijn maar daar heb je tegelijkertijd niks aan. Probeer gewoon mee te bewegen met wat je kind nodig heeft. Als dat dus bv meer structuur is dan een "normaal/doorsnee" kind, dan geef je hem dat. Je zal toch moeten afwachten hoe het zich gaat ontwikkelen en daar op moeten anticiperen.... Succes!

Is er een reden dat je 'bang' bent dat hij autisme heeft? Het is niet het eind van de wereld hè. Ik hoop dat je bedoelt dat je je gewoon zorgen maakt over het feit dat hij nog niet praat. Daar probeer je een verklaring voor te vinden en dan trek je er allemaal andere dingen bij die volgens jou in dat beeld passen. Ik ken meerdere kindjes die later gingen praten, sommige zelfs later dan een broertje of zusje die 1-2 jaar jonger is. En die kindjes hebben allemaal geen autisme. Waarschijnlijk voelt je kindje nog niet de noodzaak om te gaan praten, omdat hij gewoon goed begrepen wordt. Wat betreft de andere dingen die je noemt: misschien is hij wel gewoon introvert. Speelt hij liever alleen (niks mis mee) en fronst hij omdat hij zich irriteert aan iets. Wat je wel kunt doen is even zijn ogen laten controleren. Als hij niet scherp ziet dan is het logisch dat hij veel fronst en weinig sociale interactie aangaat. Niet reageren op zijn naam kan ook gewoon komen doordat hij in zijn eigen wereld/gedachten zit en zich afsluit van de buitenwereld. Daar zou ik me niet teveel zorgen over maken hoor. Hij kan zich misschien juist wel heel goed concentreren! Oh en heel veel kindjes gaan goed op een strak schema. Je kent ongetwijfeld de uitspraak van de 3 r'en: 'rust, reinheid, regelmaat'. Wederom heel normaal! Ik denk dat je het groter maakt dan het is. Accepteer je zoontje zoals hij is en go with the flow.

Hoi hoi! Psycholoog met ASS expertise hier 🙋‍♀️ Goed dat je alert bent, gezien je dan ook zoveel mogelijk kan voldoen aan de behoeften van je kindje (of dat nou onder ASS zou vallen of onder de normale ontwikkeling). Heb je het al met het CB besproken? Er is een vragenlijst die veel gebruikt wordt die je in kan vullen, en als basis voor het gesprek met CB of huisarts kan gebruiken: https://www.autismejongekind.nl/vragenlijst/ Verder kan je met 20 maanden al wel onderzoek inzetten hoor. Ik weet niet waar je woont maar in Groningen en Friesland heb je ATN met een speciaal infant team. Die zijn juist gefocust op vroegsignalering. Anderzijds kan het ook prima bij de normale ontwikkeling horen natuurlijk, en is het goed om dat ook in je achterhoofd te houden. Zowel om je eigen zorgen binnen de perken te houden alswel je kindje geen stempels op te plakken die er niet zijn. Maar mocht er wel sprake zijn van ASS ben ik wel van mening dat je het best zo vroeg mogelijk handvaten kan krijgen om de schooltijd ook zo goed mogelijk te laten verlopen voor je kindje.

Oh nee begrijp me niet verkeerd ik ben niet bang voor de autisme zelf he. Ik heb het misschien verkeerd verwoord. Het is meer bezorgd. Aangezien ik vrij weinig erover weet en uiteraard wel op de juiste manier wil handelen. Ben bang dat ik te snel instanties erbij betrek terwijl er mss helemaal niets aan de hand is. En hij gewoon wat later is met allerlei dingen. Daarom vraag ik raad eigelijk

Hoort hij wel goed? Misschien verstaat hij het gewoon niet en fronst hij daarom 😅.

Hi! Hier ook een psycholoog met ass ervaring bij jonge kinderen. Ik zie dat iemand anders hier al een vragenlijst heeft gedeeld op de site ‘autisme bij het jonge kind’. Bekijk de site eens en kijk of je hierin dingen herkent. Onderzoek is zeker mogelijk (door een infant mental health team). Het is ook zeker niet zo dat we na onderzoek altijd een diagnose stellen. Het gaat er vooral om om een zo breed mogelijk beeld te vormen van de ontwikkeling van een kind en in te schatten of er een voor van behandeling passend is. Ook gewoon de ontwikkeling volgen en verder niets doen kan ook een conclusie zijn van het onderzoek. Ook wil ik je wijzen op de behandeling PRT en het Hanen ouderprogramma. Hiermee kunnen de communicatieve vaardigheden versterkt worden.

Hi. Zou ik je een pb kunnen sturen met een vraag over mijn dochter van 2. Hier een bezorgde mama.

Hallo, ik stuur je graag een bericht. Ik heb een aantal vragen.

Heb je verder nog wat gedaan met je bezorgdheden? Mijn ervaring met onderzoek naar ASS op jonge leeftijd is dat ze het op een objectieve en uitgebreide manier onderzoeken en dat ze zeker niet zomaar een diagnose stellen. Als het bij de normale ontwikkeling hoort, zullen ze dat zeker zeggen. Bij ons waren onze bezorgdheden terecht en de vroegdiagnose heeft ervoor gezorgd dat we juiste ondersteuning kunnen krijgen (en de wachtlijsten waren korten omwille van zijn jonge leeftijd). Aangemeld met 20 maanden, diagnose aan 26 maanden. Er was bij ons wel ook sprake van een algemene ontwikkelingsachterstand in combinatie met ASS.

https://scientias.nl/bijna-40-procent-van-de-peuters-met-autisme-voldoet-drie-jaar-later-niet-meer-aan-meetcriteria/

Dat artikel heb ik al meermaals zien passeren. De titel alleen schetst niet het volledige plaatje. Aan de andere kant zijn er dus 60% van die peuters die wel na drie jaar nog voldoen aan de diagnose. En het wil niet zeggen dat die 40% die niet meer voldoet aan de meetcriteria, niet gebaat is geweest bij de eventuele ondersteuning die ze kregen. Daarnaast is in België een diagnose nodig om de juiste ondersteuning te krijgen. Er was ook een PANO-reportage onlangs over 'de jacht op labels' als dat je zou interesseren. Die brengt de problematiek van het diagnosticeren in Vlaanderen wat meer in beeld. Maar als je via de juiste kanalen met een multidisciplinair team, onder leiding van een kinderpsychiater de diagnose krijgt, dan lijkt het me dat je erop kan vertrouwen dat dit correct is. En een vroege diagnose is belangrijk omdat je zo snel de juiste ondersteuning kan bieden aan je kind. Als ze jong zijn is het brein ook nog meer 'plastisch' en heeft het zeker voordelen voor het kind om op tijd de ondersteuning te krijgen. Hoe ouder ze zijn, hoe langer de wachtlijsten. Wij hebben maar een wachtlijst van 5 maanden gehad voor het onderzoek en de diagnose van ons zoontje. Mocht hij al gestart zijn in het kleuteronderwijs, dan was dat minstens twee jaar. Voor bepaalde vormen van zorg staan we daarnaast al een jaar op de wachtlijst, ondanks dat we 'prioritair' zijn. En ik zie heel veel schrijnende verhalen van mensen passeren die pas aankloppen voor onderzoek en diagnose als de nood al zodanig hoog is dat ze het niet meer zelf kunnen dragen, maar dan op een muur botsen door die jarenlange wachtlijsten en dus onmiddellijke geen hulp kunnen krijgen. Daarom ben ik er ook voorstander van om bij vermoedens van autisme, op tijd te kijken voor onderzoek, zodat je de tijd hebt om je te laten omringen met de juiste zorg en ondersteuning en niet te wachten tot de situatie onhoudbaar is. Dankzij de ondersteuning die we krijgen maakt ons zoontje grote stappen vooruit in zijn ontwikkeling. De achterstand is er nog steeds, maar doordat we hem kunnen ondersteunen wordt de achterstand tenminste al niet groter, weten we beter hoe we er het beste voor hem kunnen zijn, kunnen we ons beter informeren en advies krijgen van professionals. Verder heeft de diagnose in Vlaanderen geen negatieve impact. Je mag nog steeds zoals ieder ander proberen om een rijbewijs te halen, je hebt dezelfde rechten en plichten. Je hoeft de diagnose niet kenbaar te maken aan andere instanties als je dat niet wilt, je hebt volledig beslissingsrecht over welke informatie je met wie deelt, zelfs je huisarts wordt niet geïnformeerd als jij dat niet wilt. Dat valt ook zo onder de wetgeving in verband met privacy. Ik ben ervan overtuigd dat als je via de juiste instanties gaat, het onderzoek en de diagnose op een correcte manier gebeuren. Ik laat het onderzoek en de diagnose of bepaalde dingen tot een normaal ontwikkelingspatroon horen liever over aan de experts die je zorgen serieus nemen, dan te vertrouwen op de mening van anderen (zonder expertise) die vaak heel betuttelend zijn.

Misschien hele stomme vraag maar zou het kunnen zijn dat hij misschien iets minder goed hoort? Vocht achter de trommelvliezen hoor je wel vaak en kan me voorstellen dat hij dan ook slecht op zijn naam reageert en de andere dingen die je opnoemt. Heeft hij vaak oorontstekingen?