Wat doe jij goed als ouder

Ik heb gisteren een briefje gekregen met i love you mama en papa. Dus denk wel dat we het goed doen haha. Hier ben ik erg open en rechtvaardig. Probeer ze zelf veel dingen te laten ontdekken en quality time vind ik erg belangrijk in deze wereld

Ik vind het fijn dat ik mijn kinderen goed ken. Dat ik weet welke behoeften ze hebben. Als ik respect toon naar mijn zoontjes toe, dan merk ik dat ze helemaal opleven en heel trots op zichzelf zijn. Dat vind ik mooi om te zien. Ik geef ze daarom graag complimenten over dat ze goed zijn in optrekken aan een optrekstok of dat ik hun spierballen kan zien. En soms zie ik ze dan stiekem daarna hun eigen spierballen trots bekijken in de spiegel. ☺️ Daarnaast voeden we ze meertalig op. Daar ben ik ook trots op, omdat ze daar later veel aan gaan hebben in hun leven.

Mooi topic! Mijn dochtertje is pas 7 maanden maar ik ben wel trots op hoe relaxt ik ben als moeder en hoe het vanaf dag 1 al voelde alsof het altijd zo hoorde te zijn. Ik denk dat ik op mijn best ben nu ik mama ben!

Ik ben trots op dat ons zoontje van 1,5 zich steeds beter gaat redden met gebarentaal. Ik ben zelf doof aan 1 zijde en miste het zelf enorm dat iemand met mij kon communiceren toen ik jonger was. Thuis draag ik ook geen hulpmiddelen en hij kan zich heeel goed duidelijk maken wat hij wil. Trots op hoeveel hij al “helpt” met klusjes in huis en niet zon mama afhankelijke knul word (hoop ik😅)

Leuk topic! Ons zoontje is 1,5 en m’n man en ik doen het echt als team samen. Daar ben ik zo trots op! We denken tot nu toe aardig hetzelfde over opvoeding, eten, maniertjes enz. En wisselen elkaar af of delen de nachten als het even moeilijk gaat. & Ons zoontje is echt super sociaal en makkelijk! Slaapt overal en is bijna altijd vrolijk ❤️

Ik ben er trots op dat ik mijn dochter gewoon al haar gevoelens laat uiten zoals ze zijn en ik er altijd voor haar zal zijn. Ik zal nooit tegen haar zeggen ‘je mag niet huilen’. Ik ben er ook trots op dat ik nooit tegen haar heb geschreeuwd en/of mijn geduld heb verloren. 7 jaar geleden ging het mentaal heel slecht met mij (2 jaar borderline gehad, man wat heb ik tegen veel (onbekende) mensen geschreeuwd/mijn geduld verloren), maar na veel therapie ben ik echt een ander mens geworden en kan ik me niet voorstellen dat ik ooit zo opnieuw zou doen tegen iemand, laat staan tegen mijn eigen dochter. En tot slot ben ik er trots op dat we onze dochter nog steeds geen tv/tablet laten kijken en we de dagen alsnog goed gevuld krijgen :)!

Ik ben trots al ik hoor dat de juf op school zegt dat onze oudste zo goed is in complimenten geven. Ik denk dat ze dat voorbeeld bij mij ziet en dus heeft overgenomen. Positieve woorden vind ik erg belangrijk! Daarnaast ben ik er trots op dat wij als ouders hulp hebben gezocht bij verschillende dingen. Familiepatronen worden in ons gezin doorbroken op psygisch gebied. We zien de realiteit onder ogen, we werken er samen keihard aan en dat allemaal voor onze 2 meisjes. We pakken alle hulp aan die we op dat gebied kunnen krijgen en dat doen we goed! 💪

Mijn trotsmomentjes: - dat we gelukkig worden van de meest simpele dingen, zoals voor de 100e keer naar het speeltuintje om de hoek of lege potjes in de glasbak gooien. Wij hoeven niet allerlei nieuwe of speciale uitjes te ondernemen om een leuke dag te hebben. - dat kind tijdens het buitenspelen lekker vies mag worden. - dat ik mijn PP depressie te boven ben gekomen en ik mezelf weer herken in hoe ik was voor die donkere periode 🍀

Ik heb heel veel liefde voor mijn dochter en ik laat haar dit merken door dagelijks te zeggen dat ik van haar hou en trots op haar ben ❤️ Verder neem ik haar emoties serieus en geef ik haar vertrouwen dat ze dingen zelf kan doen.

Ik denk dat ik heel goed ben in het volgen van mijn dochters interesse in koken en eten. Ze is 2,5 jaar, maar staat bijna elke avond bij mij in de keuken te helpen. Omdat ze dat leuk vindt. Het is nooit verplicht, maar ze vindt het gewoon leuk. Ze mag van mij alles proeven. En is dus ook een echte goede eter! Toen we ontdekte dat ze (net als ik) een glutenallergie heeft, hebben we dat ook gebruikt om samen te leren bakken. En tijdens het boodschappen doen, vertelt ze vrolijk wat ze allemaal lekker vindt en wat ze wilt eten. ‘Mamaaaaa, ik wil aubergieeeeeennn’… Ik kom zelf uit een gezin waarbij eten nooit echt een grote rol had (buiten functioneel), en ben dus trots op het feit dat ik dat anders kan doen bij mijn kind. Want eten=liefde. ❤️

Ik ben extreem relaxt, veel mag en kan binnen dat wat gezond is. Ik vind ook dat je kinderen als volwaardige mensen moet behandelen dus gewoon meteen uit een echt glas drinken, geen getut. Is het ritme wakker tot 2230. Prima. Mijn vriend is ook zo hij gelooft dat het belangrijk is om kinderen juist alles te laten zien wat ze interessant vinden ipv weerhouden. Dus hij laat ons kind veel zelf doen naar voorbeeld of met begeleiding. Denk aan op een tractor rijden, auto sleutelen, klussen. Dus dat vind ik erg leuk en waardevol

Ik ben trots op de gelijke opvoeding die ik mijn zoon en dochter probeer te geven. Dat ze weten dat álles kan als ze later groot zijn, zowel qua werk als qua relaties en dat geluk voorop staat. En dat als iemand tegen z'n zoons roept "even rustig jongens, er is een meisje bij!", ik diegene verbaal van katoen geef over het onderscheid dat hij maakt en dochter net zo wild en vies mag doen/worden en niks minder is dan dan een jongen.

Hoi! Ik heb jou een vriendschapsverzoek gestuurd n.a.v. je bericht. Mocht je er geen behoefte aan hebben, geen probleem! Ik had wat vragen. 🙂

Wat een mooi topic! En wat een mooie dingen lees ik waar men trots op is :) Ik ben trots op: - dat ik haar gevoelens serieus kan nemen - dat we na een conflict of driftbui nog even na praten wat ook echt rust geeft (iets als: wilde je graag x of sorry zeggen, ook ik als ik niet echt top reageerde) - dat het vrij goed lukt om de zorgtaken gelijkwaardig verdelen tussen mijn man en mij - ik zie dat ze een leuk grappig en lief persoon is

Onze zoon had onlangs een spoedingreep nodig, en we mochten niet bij hem blijven tot hij in slaap was... Hij is superflink met de verpleging meegegaan, geen greintje zenuwen of angst, geen tranen,... en nadien hebben we nog meermaals complimenten gekregen over hoe flink en rustig hij was voor en a de narcose. Ja dan blink je wel even 🤭

Onze 2 oudste kindjes zijn biologisch niet van de man die nu in hun leven is (en wie ze inmiddels wel papa noemen) , de biologische vader is niet in beeld. We hadden het laatst over gescheiden ouders, want een kindje uit de klas had nu "twee huizen". Onze zoon zei: mama als wij een keer 2 huizen krijgen wil ik bij papa wonen! Er is geen sprake van, maar ik kon geen groter compliment krijgen dan dit ❤️ zo blij dat we de kindjes weer een stabiele basis kunnen bieden en zij zo blij zijn met de "nieuwe papa" in hun leven.

Ik heb 2 pubers in huis die roken en vapen niet. Zijn nog nooit dronken ofzo thuis gekomen doen het goed op school. En ook thuis gedragen ze zich. En ze praten normaal Nederlands. ( Wat tegenwoordig heel moeilijk is voor pubers). Dan ben is wel een hele trotse moeder

Dochter van 3.5 - durft haar grenzen aan te geven. Door nee te zeggen. Al gaat het om het geven van een kus aan opa of oma. Wat ze niet wil, wil ze niet - Ze is 99% van de tijd vrolijk. Ze kan echt genieten van kleine dingen - ze mag van mij heel veel ontdekken/proberen. Maar als we op een parkeerplaats lopen, weet ze dat ze altijd mijn hand vast moet houden. -haar papa en ik zijn niet meer samen. Maar ze vind het bij beide leuk. Al merk ik wel dat ze, zodra ik thuis kom, los komt. Kletsen, zingen, dansen.