Hoi allemaal,
Een moeder die hier even geen raad meer weet… Mijn zoontje van 2,5 praat niet veel, in ieder geval weinig woordjes (bal, ijs, ei, maan)
Hij gaat sinds november naar de psz 2 ochtenden. Doordat hij regelmatig ziek was is ie nog niet heel vaak geweest. Nu had ik bij de psz al aangegeven dat hij weinig praat en zeiden ze joh dat komt wel goed. Dit zeiden ze 4 weken geleden nog. Afgelopen maart nog het consultatie bureau geweest en die gaven aan me geen zorgen te maken, omdat hij heel veel begrijpt.
Als we dingen benoemen wijst hij ze aan, danst op muziek reageert op zijn naam etc.
Nu had ik op voorhand al een afspraak ingepland bij logopedie aangezien er lange wachtrijen zijn. In juli heb ik weer een afspraak bij het consultatiebureau.
Vorige week had Mick rode oren en hoge koorts en een vervelend hoestje waarop de dokter toch antibiotica heeft voorgeschreven in de hoop dat het over gaat. Het ging namelijk gepaard met gillen, last van z’n oren.
Nu is het zo dat ik gisteren hem voor het eerst weer sinds 3 weken naar de psz had gebracht (meivakantie geweest en ziek) Tijdens het ophalen zei de juf of ik wel eens gedacht had aan een kno arts. Pfff die kon ik er even niet bij hebben… het riep allemaal vragen bij mij op. Ze kon niet duidelijk vertellen waarom ze dit aangaf, maar ze gaf aan dat hij veel gilde en zei dat dit ook in zijn enthousiasme kon zijn, maar het werd nu wel vervelend voor de andere kinderen… zo ik was er helemaal kapot van toen ik thuis kwam..
Vandaag wilde ik hem eigenlijk niet brengen maar toch gedaan. Nu gaf ze toch dringend advies want hij loopt wel erg achter met de rest. Sorry ik zakte even door de grond… Ik heb het maar even gelaten. Ze gaf ook aan dat ze een op een met hem hebben gezeten om hem woordjes na te laten zeggen en deed hij niet ( alsof ik dat niet al probeer) en begrijp me niet verkeerd de juffen zullen het beste met hem voorhebben. En ik zal de laatste zijn die er niet alles aan wilt doen om hem te helpen, maar ik word hier zo onzeker van. Het is zo’n slim jochie alleen het praten doet ie gewoon nog niet. Ik kreeg er gewoon een heel naar gevoel bij…
Sorry voor mijn lange verhaal… moest het even kwijt. Misschien dat iemand dit herkent of ervaring heeft.
Hij heeft volgende week een afspraak bij de logopedie en ben benieuwd wat ze te zeggen hebben. En volgende week vrijdag afspraak bij de dokter.
Ik doe en wil er alles aan doen om mijn zoontje te helpen. Maar ik krijg steeds meer het gevoel van alles en iedereen om mij heen dat het nu toch wel eens tijd wordt.
Voorop: wat vervelend dat je er zo onzeker van wordt. Ik kan me indenken dat het je onzeker maakt.
Nu ga ik iets zeggen wat je misschien niet zo leuk vindt, maar ik denk dat je het te vervelend opvat van de juffen. Zij signaleren eigenlijk precies wat jij signaleert en benoemen dat, omdat ze inderdaad het beste voor hebben met je kind en jou. Ze zeggen dit niet om jou en je kind te pesten, ze willen echt helpen. Ook met het na laten zeggen van woorden bijvoorbeeld. Het is hun verantwoordelijkheid om hem dit ook voor een deel bij te brengen en dat nemen ze duidelijk serieus.
Als ze het niet aan zouden kaarten was het veel erger geweest.
Ik hoop dat de logopedie-afspraak wat uithaalt voor jullie!🤞
Probeer je niet te druk te maken! Wat natuurlijk erg lastig is….
Wacht rustig je afspraak bij de logopedie af en bespreek dit ook allemaal! Zij gaat je vervolgens helpen om het juiste pad te bewandelen in overleg, als je dat goed vindt, met cb, psz en huisarts.
Uiteindelijk komt het echt wel goed, laat je niet gek maken.
Ik ben zelf logopedist en hoor dit heel vaak van ouders. En ik merk vaak dat ze na een gesprek met mij, wat we gaan doen enz…, al een stuk geruster en zelfverzekerder de deur weer uitgaan.
Voorop: wat vervelend dat je er zo onzeker van wordt. Ik kan me indenken da ...
Hoi! Ik snap wat je zegt. Ik ben altijd heel open geweest naar de juffen ook omdat is zelf ruim 10 jaar pedagogisch medewerker ben geweest en nu pedagogisch coach. Ik ben heel blij dat ze het zeggen alleen komt het rauw op m’n dak vallen als ik het constant heb aangegeven en zij nu ineens na die 3 weken vanuit het niets beginnen over een kno arts en wat me met name steekt is dat ze aangeven dat andere kinderen last van hem hebben en die doet gewoon pijn. Mick gilt nooit thuis en ik kan me voorstellen dat hij in zijn enthousiasme kan gillen maar het was denk ik met name wat er eerst werd gezegd en vervolgens ze naast wat ik zelf al weet en ook benoem. Ze niet kon aangeven wat de rede was voor een kno arts… en ik ben blij met de juffen echt waar, het is dan ineens uit het niets terwijl ik heel open ben in hoe alles gaat in zijn ontwikkeling. Maar dank voor je lieve bericht🙏
Hallo
Mijn jongste dochtertje is nu 9. Ze heeft bijna niet gebabbeld tot ze 3 jaar was. En sindsdien stopt ze niet met babbelen..
Mijn oudste ´luisterde niet´ toen ze een jaar oud was, paar maanden later bleek ze een oorontsteking te hebben. Nadat ze buisjes had laten steken, is ze ook meer beginnen babbelen. Ondertussen is ze 12 jaar. Ik heb heel veel commentaar gehad, reacties, soms echt weinig begrip, ik heb veel voor de meisjes moeten opkomen dat ze hulp nodig hebben.
Laat de raad van anderen bezinken en volg je moedergevoel!
Succes x
Zelfde verhaal hier hoor. Goed dat je anticipeert met logopedie. Is altijd prettiger als dat straks school én logopedie in één klap verwerkt moeten worden. Geef het even en laat je niet gek maken. Ken jij er veel van 18 die nog niet lullen en lopen?
Logo kan en kno ook.
Indien er een “ probleem “ zit in t gehoor gaat t praten ook moeizamer. En evt klachten gepaard met huilen/ gillen.
Onzekerheid en dat t Ff rauw op je dak valt en veel vragen oproept is logisch en begrijpelijke emotie bij ouders /‘ moeders
Zou t zeker even goed laten bekijken bij kno logo. Vaak gaat er standaard een kno consult vooraf aan logo om eea uit te sluiten. Standaard procedure.
Ken genoeg voorbeelden om me heen en werk waarbij de “oren” het probleem waren qua luisteren praten communicatie en gedrag en buisjes de “iplossing “ was bleek later.
