Welk type basisschool voor sociaal empatisch en add

Ik zou hem niet naar jenaplan, montessori of Dalton sturen. Deze drie onderwijsstijlen vragen heel veel zelfstandigheid, intrinsieke motivatie en worden, vaak, gegeven in wat onrustigere settings. Bij Jenaplan bijvoorbeeld: dan zit je met 3 jaargroepen bij elkaar. Dit betekent in een middenbouw met groep 3, 4 en 5 in één klas. Heel mooi, maar voor iemand met ADD is dit qua concentratie vaak niet haalbaar. Ik heb zelf ADHD- type 1 (Voorheen heette dat ADD) en 7 jaar in het onderwijs gewerkt. Ik weet zeker dat er kinderen zijn die heel goed gedijen in 'ander' onderwijs, maar de meeste mensen met een vorm van ADHD vallen in het algemeen niet onder die categorie. Wel belangrijk om een school te zoeken waar je het vertrouwen in hebt dat ze om kunnen gaan met mogelijk ADD. Wat vrije school betreft heb ik weinig kennis en ervaring mee dus daar kan ik geen advies over geven. Al denk ik dat hetzelfde hierbij kan gelden.

Aanvulling: deze onderwijsstijlen staan vaak wel bekend om het goed aanbieden van executieve functies (zoals plannen), maar dat werkt wel voornamelijk bij kinderen die hier echt gevoel/inzicht in hebben. Iets wat ADHD'ers (inclusief mijzelf dus) vaak aardig missen. Wij kunnen zeker wel dingen aanleren, maar ik kan me goed voorstellen dat ik als klein meisje toen volledig verzopen zou zijn op dit soort scholen.

Ik zou dan idd niet voor jenaplan/montessori/dalton gaan, maar eerder voor een vrije school. Op een vrije school is juist meer ritme en structuur, meer aandacht en ruimte voor creativiteit en niet zulke enorme klassen als op 1 van de andere scholen die je benoemt. Ook is er op een vrije school veel aandacht voor bijv. de natuur, jaarfeesten, seizoen enz. Echt zó leuk. Baal echt dat wij er geen 1 hebben in de omgeving...

Als je weet naar welke gemeente je gaat verhuizen zou ik contact opnemen met het samenwerkingsverband. Volgens mij ligt het niet altijd aan de schoolstijl/achtergrond maar vooral hoe het wordt toegepast.

Kijk! Dit is de informatie die ik niet heb over vrije scholen! Wel ken ik meerdere mensen die op vrije scholen hebben gezeten en daarna naar het reguliere Voortgezet onderwijs zijn gegaan en daar enorm veel moeite mee hadden omdat ze veel moeite hadden met het leerwerk. Ze wisten echt niet hoe ze moesten leren. Dus TS, dan is het mogelijk wel nuttig om te kijken of er in de omgeving een vrije school is voor Voortgezet onderwijs (ik weet alleen niet of deze leerlingen dan daarna vastlopen op het mbo/hbo/wo).

Soms kan dat inderdaad, maar eigenlijk mag er in de uitvoering weinig verschil zitten. Dat komt omdat er vanuit de onderwijsstijl gecontroleerd wordt of scholen het goed toepassen. Bijvoorbeeld: om een montessorischool te mogen zijn, moet er aan een heel aantal zaken voldoen worden. Dit wordt dan vaak per zoveel jaar gecontroleerd door de Montessoristichting. Als dan blijkt dat de school er niet aan voldoet, mag het zichzelf geen montessori noemen. Nu kan er echt wel verschil in zitten hoor, maar de basis van het type onderwijs zou in theorie dus gelijk moeten zijn!

Mijn oudste (11j) zit sinds kort op een dalton school. Niet bewust voor gekozen, maar deze school voelde voor haarzelf het fijnst. Hiervoor zat zij op een openbare basisschool. Haar vader heeft ADD en zij vertoont hier ook kenmerken van (bevestigd door orthopedagoog), maar is verder niet onderzocht. Het grootste verschil tussen beide scholen vind ik zelf de rust, vrijheid en structuur die ze binnen de Dalton school krijgt tov de chaos van de openbare school. De overkoepelende organisatie is overigens hetzelfde en het kan heel goed aan de school/docenten gelegen hebben waar ze eerder zat, maar ze leert nu (door haar chaotische aard) echt om te plannen, taken te organiseren en prioriteren en ik denk oprecht dat ze hier op de middelbare straks veel profijt van gaat hebben. Ze doet het echt super goed op de structuur, de eigen verantwoordelijkheid en de focus op samenwerking die haar binnen de dalton school aan wordt geboden.

Dit was ook een beetje wat ik in eerste instantie dacht over de vrije school! - bang juist dat daarna het gat te groot is naar voortgezet onderwijs. Ikzelf heb namelijk altijd moeite gehad met leren en heb echt moeten ‘leren om te leren’ op latere leeftijd. Ik hoop dat ik dit mijn kinderen al eerder kan bijbrengen met ook hulp van een goede basisschool daarbij. :)

Dank voor het delen! Ikzelf zit namelijk steeds een beetje te schipperen tussen het volgende: mijn man (ook add) heeft vroeger montessori gedaan en dit was een complete faal- hij heeft geen benul van plannen en dit werd ook niet aangeleerd. Alles mocht en kon daar gewoon. Ik denk ook dat dit niet geschikt is voor mijn zoon, wellicht mijn dochter wel die al wat zelfstandiger en geconcentreerder overkomt. Wat ik lees over de dalton hoopte ik al een beetje dat daar wat meer structuur aan zou worden gegeven. Leuk dat jij dit bevestigt.

Mijn schoonvader (gepensioneerd basisschoolleraar) zegt van het dalton dat het ook erg afhangt hoe goed de leraar is. Maar dat gesprek ging toen over een heel ander kind. Mijn advies zou zijn om rond te vragen bij de buren en een rondleiding op de scholen. https://scholenopdekaart.nl Deze website heb ik gebruikt om te oriënteren op de dichtstbijzijnde scholen. Mijn eigen kind heeft geen ad(h)d, maar hij is jong en speels voor z’n leeftijd. We hebben mede daarom gekozen voor een school wat bewegend onderwijs gebruikt. Misschien ook interessant voor jullie: onze basisschool hanteert de “vreedzame school”, dat is heel erg gericht op gemeenschap en je plaats in de maatschappij.

En onze school is een openbare basisschool trouwens

Wij hebben het zelf ook beide. En onze zoon is 3. Er zou zeker een kans zijn dat kinderen het kunnen krijgen. Maar kenmerken van add zijn eigenlijk ook normale gedragingen vij kinderen van 3.... eerlijk gezegd zou ik proberen niet te veel je kind al in een hoekje te plaatsen en alle kenmerken te blijven koppelen met mogelijk add. Maw... lijkt me niet goed om op voorhand dus al heel erg rekening mee te houden. Je weet totaal nog niet hoe je kind zich ontwikkelt. Verder antwoord op je vraag. Montessori lijkt me totaal ongeschikt voor kinderen met add/adhd omdat ze wel degelijk sturing nodig hebben. Het belangrijkste is dat er begrip vanuit de leerkracht komt, en dat er op die.manier.kan worden ingespeeld met het benaderen van het kind. En dat heeft niet zo zeer met de leerstijl van school te maken. Doe meerdere rondleidingen bij verschillende scholen, neem je kind mee en kijk wat het beste voelt

Zelf heb ik waarschijnlijk add en ik herken enige dingen bij 1 van mijn kinderen. Een gewone basisschool werkte vroeger prima voor mij. En ik denk dat dat met duidelijke structuur te maken heeft. Montessori vind ik heel mooi, thuis proberen we op die manier te stimuleren. Maar dan merk je al dat de ontwikkeling scheef gaat lopen. Ze kan dus bijv. heel goed rekenen en lezen al, op school kiest ze dat áltijd als ze de kans krijgt. Wel merk ik al dat ze soms loopt te dromen, dingen niet doet die ze al lang kan, zich aanpast aan het gemiddelde. Maar de structuur werkt dus wel heel goed en het vaste aanbod ook, zelf zou ze geen maat kennen of niet verbreden.

Heb trouwens de juf niet op de hoogte gesteld, geen stempel op deze leeftijd lijkt me voordelig. Ook richting m'n dochter wil ik niet dat we haar het gevoel geven dat ze anders is. In de kleuter klas is dit allemaal nog heel gemakkelijk en vrijblijvend natuurlijk, verder zijn we nog niet..

Ik zie een aantal mensen hier het hebben over openbare scholen. Even over openbare scholen: dit zijn scholen die niet uitgaan van een geloofsovertuiging. Dit staat dus los van onderwijsstijl. Een Jenaplanschool kan dus een openbare school zijn, maar bijvoorbeeld net zo goed protestants of katholiek. Net als dat een katholieke school dus ook een montessorischool kan zijn.

Ik heb zelf ADD en ben heel blij dat ik regulier onderwijs heb gehad op de basisschool. Zelf kiezen a la montessori of vrije school was niks voor mij geweest, want dan had ik het niet gedaan. Aan de andere kant was Dalton op de middelbare school voor mij een uitkomst. Hoewel ik heus moeite had met plannen, hadden we niet 8 uur les achter elkaar, maar ruimte om zelf te werken. Hierdoor kon ik mijn gedachten op een rijtje zetten, bijkomen van alle informatie, en had ik autonomie. Belangrijk hierbij is wel dat ik intelligent ben en school leuk vind en heel veel motivatie had om het gymnasium te doen. Ondanks dat mijn cijfers niet heel denderend waren en de docenten aan mij twijfelden, bleef ik in mijzelf geloven (mijn ouders deden dat ook, zonder veel woorden of aandringen). Ik had wel op een gegeven moment huiswerkbegeleiding, maar dat was gewoon aan de eettafel bij een aardige dame met 4 andere jongeren en zij overhoorde me op verzoek. Ik had sporadisch weleens extra hulp, remedial teaching ofzo, en dat werkte compleet averechts want ik wilde het zelf doen en als iemand mij vertelt hoe of dat iets moet, doe ik het gewoon niet. Dat verziekte mijn motivatie. Ik was overtuigd van mijn eigen kunnen, als ze me maar vertrouwden en me de ruimte gaven. Ik weet niet precies wat je hier voor nuttigs uit kunt halen. Maar mijn belangrijkste boodschap is denk ik dat je moet uitkijken voor helikopter-ouderschap. Geef je kind vooral niet het gevoel dat jij twijfelt aan zijn kunnen.

Ah goede toevoeging wel :) Ik bedoelde gewoon de standaard reguliere basisschool.. (is daar een naam voor?) Maar ik kan me wel vinden in wat Trinity zegt, dat het ook heel afhankelijk is van de leerkracht. Hier is het verschil tussen de vorige “reguliere” basisschool en de dalton school ook dat die laatste een stuk kleiner is, echt de helft van de reguliere school, en dat ze nu in een gewone klas zit ipv een “probleemklas”. Dus de kleinere en rustigere klassen op de dalton school zullen ook absoluut een rol spelen. Ik was zo verbaasd ook dat de leerkrachten zich voorstelden aan me, de directeur ons persoonlijk verwelkomde ook en tussendoor kletspraatjes aanknoopte… van de reguliere school wist ik na 6 jaar nog steeds niet hoe de directeur er überhaupt uitzag 🫣

Daar is helaas niet echt een naam voor! Regulier is op zich een goede naam inderdaad! Het wisselt in die zin ook zeker van school/omgeving. Ik heb op een Daltonschool gewerkt een tijdje en dit was echt een hele pittige school qua leerlingen. Veel zorg en daardoor kwam je nauwelijks toe aan het echte onderwijs geven. Ik heb ook op reguliere scholen gewerkt waar de klassen soms zelfs groter waren, maar echt veel rustiger en waar ik veel meer toe kwam aan individuele begeleiding. Dus inderdaad is er zoveel verschil te zien tussen scholen, de leerlingen en de leerkrachten!

Ga vooral naar een school waar de setting, de leraren en publiek bij je past. Onderaan de lat, moeten aan de basis doelstellingen worden voldaan in nederland. Ongeacht onderwijs stijl, daarom zijn onze bijzondere scholen vaak afgezwakte versies van het originele concept.

Edit: inhoud verwijderd - het maken van reclame is niet toegestaan . Jaleesa|Moderator