Welke normen en waarden breng jij je kind bij?

Eer voor dier en natuur

Wat ik belangrijk vind en mijn kinderen wil meegeven (en waar ik mijzelf ook aan houd) - ik wil mijn kinderen opvoeden tot zelfstandige volwassenen (mentaal, financieel, praktisch) - maar ik zal er altijd voor m'n kinderen zijn en ze altijd helpen. Hulp vragen is nooit een schande - Beloofd is beloofd vind ik heel belangrijk. Als je beloftes breekt verlies je vertrouwen van mensen - Eigen keuzes maken, voor jezelf nadenken en niet zomaar de groep volgen - Empathisch zijn

Wat een interessant topic. Ik zie veel voorbijkomen. Ik snap de gedachtengang wel van jouw voorbeelden, maar persoonlijk vind ik het een beetje overdreven. Kinderen snappen vaak het verschil niet tussen hun eigen huis en het huis van een ander. Hoe zij het ‘gewend’ zijn, zo zullen ze zich ook bij een ander gedragen. Ook voor hen is het een leerproces om te snappen dat in een ander huis er andere regels gelden en je daarnaar moet luisteren. In mijn ogen heeft iedereen daar een rol in, ook de ouders bij wie het kind op bezoek is. Ik kan bijvoorbeeld wel tegen mijn zoontje zeggen dat ik niet wil dat hij om snoep vraagt bij de buurvrouw. Thuis vraagt hij mij wel om een snoepje en vind ik dat fijn, want hij vraagt het. Dit kan op het eerste gezicht best verwarrend zijn, lijkt me. Ik zou het zelf dan ook prettig vinden als mijn buurvrouw in dat geval gewoon nee zegt en hem ook uitlegt waarom. Zelf heb je als ouder niet volledig controle op wat je kind doet/zegt als ‘ie aanbelt bij iemand, speelt bij anderen, etc. Ze moeten het in de praktijk leren wat beleefd en sociaal geaccepteerd is, weliswaar door de ouders gestimuleerd. Mijn eigen moeder kon ook wat ‘streng’ zijn naar mijn vriendjes en vriendinnetjes. Zo had ik een vriendin die bij ons gewoon de koelkast open trok voor wat drinken, of de voorraadkast voor een snack. Dat heeft mijn moeder vriendelijk gecorrigeerd en uitgelegd dat dit (in haar huis) niet beleefd of netjes is. Dat ze alles mag hebben, zolang ze het vraagt. Ik kan mij niet voorstellen dat de ouders van m’n vriendin haar hebben aangemoedigd om in andermans kast te snuffelen, maar thuis doet ze het natuurlijk ook.

Eerlijkheid, aandacht voor omgeving (andere mensen/natuur), fatsoensnormen. Goed zijn zoals je bent en dat geldt dus minstens zoveel voor de ander, hoe verschillend ook!

Nee een kind snapt dat niet maar sommige personen (in de wereld niet per se hier) vinden dat kinderen dat gewoon moeten snappen 🤷🏼‍♀️ of het kindje is niet hetzelfde opgevoed als hun kindje en dan is ie ook gelijk ‘brutaal’

Ja hier ben ik het wel mee eens. Een kind kan ook vanuit onbevangenheid of omdat het die “regels” van een ander huishouden gewoon niet gewend is bepaalde vragen stellen of bepaald gedrag vertonen. Brutaal klinkt dan gelijk zo negatief.

Wij willen graag dat ons kindje de opa's en oma's met u gaat aanspreken. Om ons heen horen wij dit weinig, zullen we vast opmerkingen over krijgen..